verhaal [nog geen titel] mening??
 

Vanaf de eerste dag was ze bang geweest hem kwijt te raken. Ze was niet jaloers, had ook geen verlatingsangst ofzo, maar ze hield gewoon van hem.
Hij ook van haar. Zei hij.
In het begin had hij het wel leuk gevonden, omdat ze zo verschrikkelijk verliefd waren, maar toen de dromen begonnen niet meer.
Ze droomde dat hij met een ander meisje zoende, ze droomda dat hij zomaar wegliep van haar, dat hij haar beste vrinedin versierde, zelfs dat hij doodging.
En alles was om hem niet kwijt te raken.
Ze durfde er niet goed over te praten, maar toen ze dat wel deed vond hij het niet erg. Zei hij.
Ze merkte dat het hielp als ze erover praatte, want een maand lang waren de dromen weg.
Opeens waren ze er weer. Elke nacht werd ze wakker en vroeg zich af of hij niet met een ander meisje in bed lag, en vroeg zich af of hij nog wel van haar hield.
Hij wilde niet dat ze van hem dacht dat hij niet meer van haar hield en proberde haar te helpen. Weer ging het een tijd goed, maar ging het weer mis.
Haar moeder zei dat ze toch eens met iemand moest gaan praten 'die er verstand van had', maar ze weigerde. Het waren alleen maar dromen, alleen maar dromen..


'Wacht!! Daan, wacht nou!!' Lena rende achter hem aan.
Rennen.
Rennen, maar ze raakte steeds verder achter hem.
Hij keek niet om. 'Daan!!!' ze schreeuwde ze.
Haar geschreeuw werd steeds zwakker, haar keel werd steeds dichter en ze raakte steeds meer buiten adem..
Ineens stond hij op de rand van een gat, ze stopte gelijk met rennen, en keek naar hem.
Hij stond er, aarzeland. Afwachtend.
Ongeveer 15 meter van haar af, op het randje van een diep ravijn.
Als hij zou vallen zou hij het niet overleven.
Langzaam liep Lena naar hem toe, ze strekte haar hand uit in de hoop dat hij hem zou pakken.
Daan draaide zich om, en keek haar aan.
Langzaam schudde hij zijn hoofd en deed een stap naar achter. Lena schreeuwde. Daan schreeuwde niet.
Hij was weg, verdwenen over de rand.
Lena liep dichterbij.
Nu stond Lena ook op de rand van het ravijn, ze keek naar beneden.
Leegte. Zwart. Duisternis.


[word vervolgd, meningen graag :) ]

Ik vin het mooi:)
Vooral het begin, dat het steeds terugkomt met 'zei hij'.
IK zou het alleen nog wat meer uitbreiden, het is allemaal vrij snel opgeschreven. En dan bedoel ik vooral die droom.
Ik ben benieuwd hoe het verder gaat:)

dankjewel :)
tis idd wel snel geschreven majah ik verbeter die dingen nog wel dnekik
vervolg komt nog wel hier te staan

Zo schrijf ik ook ongeveer :). Prettig om te lezen, fijne korte zinnen. De droom is mooi. Door je korte zinsbouw dringen de gevoelens goed door naar binnen. Very nice :)

:) dankjewel :cool:

Ik vind het idee leuk, de afwerking-of eerder- uitwerking is net iets minder. teleurstellend haast. Er zitten goede dingen in, maar grotendeels loop je over de dinge die je wil overbrengen en komt wat je juist wil zeggen niet over. Of niet goed over.

Mijn excuses als dit alles een beetje denigrerend of 'betweterig' klinkt. Ik tracht gewoon eerlijk te zijn wanneer men mijn mening vraagt...