Je wilt (je kamer) op ruimen maar het lukt niet?
 

Dat bedoel ik op een manier van:

Je begint iets op te ruimen, maar na een paar minuten of soms al 10 seconden zak je in elkaar en denk je alleen maar na over het leven en wat voor zin het heeft allemaal, op die manier kom je dus echt niet verder, en dalijk kan je niet eens meer leven omdat je dan misschien letterlijk dood gaat in de rotzooi.

(het is niet alleen met opruimen ook met sommige andere activiteiten die je eigenlijk wilt maar dan gewoon niet kan)

Misschien iemand een idee wat je daar in gods naams mee aan moet? :(

Ben je een beetje depri mss?
Ik heb dat anders ook wanneer ik een beetje down ben, dan ben ik helemaal passief en denk ik ook veel te veel.
Anders een muziekje opleggen? Dat helpt me soms wel.

'k Zou't anders ook niet weten.

ik weet niet precies het wisselt nogal of ik deprie ben, maar ik ben juist positief als ik begin maar net na 10 seconden zak ik in elkaar en wil ik zo snel als mogelijk gaan zitten en muziek luisteren, en maximaal wat typen, zoals ik nu doe hier. :(

Ik ken het wel een beetje. Dan heb ik ergens veel zin in en begin ik ermee en dan slaat mijn stemming om en heb ik nergens meer zin in.. Maar wat je er tegen kan doen weet ik niet...sorry.

Ik ken het helemaal. :D

M'n kamer is zo'n teringzooi dat ik nauwelijks nog bij m'n raam kan.
Echt afschuwelijk...

Net als jij... :o

mjah zoiets... damn that sux :(

Jeps ken het ook, maar het is gewoon zo bij mij dat wanneer ik me kamer opruim ik alle soorten dingen tegenkom waaraan ik een herinnering heb, waardoor ik verder ga nadenken en ook begin over het leven na te denken enz.... Ik kan ook nooit spullen weggooien met als gevolg als me kamer eindelijk 'opgeruimd' is dat ik gewoon alles in me kasten gepropt heb en zo kom je ook niet ver :o . Ik wil er gewoon niemer aanbeginnen om me kamer op te ruimen.

Muziek heel hard aanzetten, meezingen, ramen en deuren open, en stoffen maar!

opruimen suckt heel erg, doe ik dus ook niet aan.. dan maar een pokkezooi op me kamer hoor.. kan ik niet mee zitten.. me vader alleen wel

Hier heb ik zelf ook last van. Niet alleen met kamer opruimen, maar ook andere dingen.

ja dat heb ik ook vaak kom dan vanalles tegen enzo herinneringen en zijn uiteindelijk niet altijd zo gelukkig

Maar misschien kan je jezelf dan blijmaken met de gedachte dat het voorbij is? Gedane zaken nemen geen keer. Je kan er toch niets meer aan veranderen dus waarom zou je je overbodig druk maken.
Althans, dat denk ik dan altijd en het werkt. :)

misschien kan je een muziekje opzetten in je kamer, en gewoon rotzooi voor rotzooi beginnen op te ruimen. Het hoeft ook allemaal niet in een keer weg! Stap voor stap gaat beter dan in een keer, misschien heb je gewoon even de tijd nodig om afscheid te nemen van je troep. Het klinkt heel stom maar het is wel herkenbaar. Als ik mijn kamer ga opruimen, zit ik zo een uur met een foto in mijn handen!

Je kan het opruimen van je kamer zien als het opruimen van je geest of als het opruimen van je gedachten! Je kamer is tenslotte toch een deel van jezelf! Dus neem lekker de tijd en accepteer je gevoelens!

Ik hoop dat je iets hebt aan mijn berichtje!
Succes ermee!

Ach, als ik even doorzet en mijn kamer gewoon opruim, voel ik me daarna meestal wel beter erdoor. Ik ruim meestal ook mijn kamer op, of als ik heel blij ben en ik moet tijd doden, of als ik me zwaar klote voel en ik wil me beter voelen. :S

That's the spirit baby !

Ik denk dat een kwestie is van even er doorheen moeten. Daarna voel ik me altijd heel goed, beetje nieuw-begin-achtig.

heb ik ook altijd last van.. Tot grote ergernis van mijn moeder :o . Maar ik begin ook altijd met het idee : en nu ga ik eens goed opruimen, stoffen, stofzuigen en het nniet meer zo rommelig laten worden. en 2 minuten later zit ik te tekenen of zo ...

Totdat mijn moeder heel erg booswordt en ze van plan is mijn kamer te gaan opruimen.. dat is al helemaal erg, veeeel erger dan een rommelkamer :D .
maar je hebt vast geen moeder meer die zeurt om kamer opruimen... :)

Dat helpt bij mij ook wel.

en op het moment dat je weer wat vloerbedekking begint te zien, wil je haast slingers ophangen om het te vieren *knipoog*

omdat ik dan denk dat ik toch dood ga, of ach misschien woon ik binnenkort op me zelf heb ik alles voor niets opgeruimt van die stomme gedachtes het is net alsof ik me zelf tegen hou

humming bird, dankje voor je berichtje,

er zit inderdaad ook wel wat in, geestelijke dingen zijn ook moeilijk, en als je kamer daarmee in verband staat, wat ook wel zo is bij mij, dan kan het inderdaad moeilijk zijn!

ja, daarom wil ik juist opruimen zodat je je beter voelt, maar daarvoor moet je eerst wat doen, en dat is juist moeilijk (het probleem)

Erg moeilijk om door te zetten.... (het is dat ademen vanzelf gaat)

Eerst wat doen?
Is dat 'kamer opruimen' als metafoor voor je problemen oplossen bedoeld?
Of is het probleem je kamer opruimen opzich?
In dat geval denk ik dat je het zelf erger maakt dan het is. Tis niet zo'n ramp, zeker niet met al die tips die hierboven gegeven zijn. Maar ben daar wel zelf van overtuigd, want spelen alsof je het leuk vind is liegen tegen jezelf en kan behoorlijk depressief aanvoelen. Maar echt, opruimen is niet zo'n big deal en kan zelfs leuk en verfrissend zijn. :)

ja ik heb da ook, opruimen gaat wel af en toe, maar bijvoorbeeld huiswerk maken en dan moet het binnen 2 dagen af ofzo (zoals nu, ik hoorhelemaal niet achter de compu te zitten haha). ik zit me dan de hele tijd op te fokken dat ik moet beginnen dat het af moet en dan begin ik en dan slaat mijn kop dicht en ga ik maar weer tekenen ofzo.

ik begin meestal met opruimen met een kast. Dan haal ik alle zooi eruit en na een tijdje is t een grotere zooi dan eerst. Dan ga ik na een aantal minuten alles maar weer opbergen, omdat ik er toch geen zin in heb. *is blij met d'r kast ;)*

Doorbijten?

ik ruim sporadisch op maar als ik het doe zet ik m'n verstand op nul en ga sorteren.
bewaren/ niet bewaren
veel nodig/ nooit nodig
En dan leg ik alles wat in dezelfde categorie hoort bij elkaar.

mjah keb het niet perse met opruimen
maar dan begin ik ergens aan
en na 10 sec zit ik met de spullen in me handen (op de grond zittend ofzo) na te denken en voor me uit te staren

Vooral als ik veel informatie in 1 keer in me op moet nemen (zoals gisteren, 100 woordjes Grieks...). Dan zinkt me na 2 minuten de moed al in de schoenen en denk ik alleen nog maar na over andere dingen. En dan moet ik alles 's avonds weer gaan leren... :O.

yeah....!

Ja, het is denk ik toch een kwestie van doorzetten en je verstand op nul zetten.. Om dat te doen helpt het bij mij meestal wel om muziek die ik heel leuk vind aan te zetten en een soort van dansend en zingend te gaan opruimen, dan heb ik ook geen tijd om erover na te gaan denken..

Meestal als ik eenmaal echt bezig en begonnen ben gaat het ook wel lekker en word ik ook echt perfectionistisch, dan moet élk plekje netjes zijn..

En anders maar accepteren dat het een rotzooi is en het proberen op te ruimen maar opgeven :confused:

ik weet precies wat je bedoelt maar ik heb begeleiding en dat is heel lastig ga eerst na waar dat vandaan komt voordat je je misschien gaat afzondere of depressief bent.


groetejs chretienne

Mjah..ergens herken ik het wel-->maar dan meer positief,als ik ga opruimen of poetsen heb ik tijd om na te denken en alles op een rijtje te zetten..en daar volgt dan meestal een beter humeur uit dan het humeur waarmee ik begon met opruimen.Maar soms ook niet..

Ja heb ik ook. Moet het binne kort doen. Kijk er nu al tegen op...
Heb meestal na 5 min er genoeg van en ga ik weer wat anders doen...
Muziek opzetten erbij helpt niet altijd. Ik ga dan over de dingen nadenken die ze in de nummers zeggen...
Ik denk sowieso veel en over alles...