de maakt het verhaal af topic.
 

misschien wel een vet idee.

regels. je maakt het verhaal af bij waar het eindigde, schrijf aub niet veel meer dan 15 regels, en kijk voordat je post ff of iemand je niet voor was, anders word het zo lastig te volgen.

aub ook niet reageren ofzo. anders word het zo'n zooi

ok daar komt het eerste stuk

de verveling sloeg toe op het texelse strand. Iedereen lag een beetje te bakken in de zon. en ik lag daar te denken aan thuis, aan hier, aan het afgelopen schooljaar en aan mezelf. ik vond het eigenlijk helemaal niet meer leuk op Texel. Maar naar huis kon k ook niet. Dat vond ik lullig tegenover mijn vrienden, ik stelde voor om ff te gaan beachvolleyballen. Huib en peter hadden geen zin, adriaan had wel zin. Adriaan had altijd zin, we liepen naar het net toe. Helaas, er waren net vier dikke duitse mannen van een jaar of 30 die het veld ingenomen hebben. Adriaan grapte iets over dat ze het bezetten van nederland nog steeds niet verleerd hebben. Ik zei terug dat ze het net zoals 60 jaar geleden nooit lang vol zouden houden. kwestie van geduld....

Dus we gingen op het bankje zitten in de hoop dat die Duitsers het spelletje snel op zouden geven.

Adriaan is van het groepje, eigenlijk mijn minst goede vriend.
Ik wist ook niet zoveel te zeggen.
Ik vind het altijd heel vervelend als er stiltes in een gesprek vallen, dus ik begon maar wat over tennis.

Tennis is het enige wat Adriaan en ik met elkaar gemeen hebben. Ik zit er dan nog maar een half jaartje op, Adriaan kan niet ontkennen dat ik beter ben! Maar goed, laat ik dat maar niet te hard zeggen. Hij kan niet zo goed tegen kritiek...

Plotseling kwamen er twee hele mooie meiden langs het bankje lopen. "Kom", zei ik tegen Adriaan, "Laten we een biertje gaan drinken.". En tegen het ene meisje, dat Melissa bleek te heten, met hese stem: "Gaan jullie mee?". Ze schoot in de lach.

Even later zaten we gezellig in een strandtentje, en het bier vloeide rijkelijk. Ik was in een heel interessant gesprek verwikkeld met het tweede meisje, Chantal. Terwijl ik gretig met haar praatte over Texel (ze bleek een rasechte Texelse die al jaren op het eiland woonde) werd het langzaam later. Een ober keek ons gemeen aan toen ik mijn imitatie van de inheemse Texelse bevolking deed. Ineens besloten Adriaan en het andere meisje te vertrekken. Of dat door de ober kwam of omdat het toch niet klikte weet ik niet.

Dat was tussen mij en Chantal wel anders.

wij bleven nog heel lang praten. Op een bepaald moment kwamen we iets intiemer tegenover elkaar te zitten, ik kon het dan ok niet helpen dat mijn tong opeens in haar mond zat, zij scheen dat niet erg te vinden en stopte op haar beurt haar tong in mijn mond. Ik kon he tniet laten even mijn voet op de hare te zetten. zij antwoorde door haar andere voet op mijn andere te zetten. alles om mij heen vervaagde, de strandtent, de beledigde ober, het vervelende dikke duitse echtpaar het tafeltje naast ons en de klapperende deur. toch kon ik niet ontkennen dat onze zoen grof was onderbroken. dat ik op de grond lag met een pijnlijk achterhoofd en een boze jongen naast onze tafel.

Up

Het was de vriend van Chantal. Hij was heel kwaad omdat hij ineens een andere jongen met zijn vriendin zag zoenen. " Wat ben jij aan het doen met mijn vriendin?" Zei de jongen. Hij werd steeds woester. Toen gaf hij me nog een mep... Ineens werd alles zwart...

Werd ik na een kwartier wakker, op het strand.
In me eentje lag ik daar , hoorde de golven, en een stelletje die giechelend arm in arm over het strand liepen.
Het barretje waar ik net nog met Melissa was, daar waren de lichten uit en l was het stil.
Die chagerijnige ober zal me hier wel hebben neer gelegt dacht ik bij mezelf.
Ik voelde me hoofd bonken en we wang voelde op gezwollen.
Eerst moest ik even nadenken en toen wist ik het weer.
Ik zit op een rot eiland texel en dacht een leuke meid te scoren, maar dat liep een beetje mis.
Die zal ik denk ook niet meer terug zien, wat een vreselijke gast die vriend van haar.
Nou ik moest de camping maar eens gaan opzoeken
Die nacht kon ik niet slapen door de pijn aan me hoofd, en had het liefst nu lekker thuis gezeten

choups.... leestekens??
maar iig... . Ik ging naar de camping, ik werd aangestaard door een Belgisch echtpaar en plotseling zag ik dat mijn witte t-shirt nauwelijks wit meer was. alleen de mauwen waren onbebloed. ik ging sneller lopen en ik kwam uiteindelijk bijna ongezien bij mijn tent. buiten zaten huib en adriaan bij de vuurkorf. toe ik nog ver was hadden ze me al gezien, ik hoorde ze lachen, ze vroegen zich vast af of ik een blauwtje had gelopen, of gescoord had. mijn bebloede t-shirt gaf het antwoord. ze staarden mij aan of ze snot zagen branden, "waar is peter" vroeg ik alsof er niets aan de hand was...

Sorry voor de leestekens ,vergeet ik vaak op de compi.
En de taalfouten komen doordat ik al in groep zeven naar frankrijk verhuisde.
Maar ga er weer een stukkie bijschrijven.

Kijk me niet zo aan, zei ik ze.
Adriaan werd zo wit als een asperine, en ik dacht even dat hij flauw ging vallen.
Peter kwam er geschrokken aanlopen.
Wat is er met jou gebeurt?
Ik begon hun te vertellen over de gorilla die mij in elkaar had
getimmerd, en hoe die meid mij mooi in de maling had genomen.
Toen ik van t-shirt ging wisselen , schrok ik me dood, en merkte dat ik een grote snee in me middel had.
Had die vreselijke gast me bijna doodgetoken?
Of wad ik gewoon ergens op gevallen?

Ik voelde aan de snee, hij was niet diep, het was slechts een oppervlakkig sneetje, maar wel lang. Blijkbaar heeft hij uitgehaald maar niet gestoken. Ik besloot de wond toch maar even schoon te maken. Ik liep naar de doucheruimte en begon de snee te wassen. Ik liep terug naar de tent en ik ging bij het vuur zitten. Ik vertelde mijn vrienden precies wat er was gebeurd, laten we wraak gaan nemen zei Peter opeens....

ik schrok... wraak nemen?? dat had ik nooit van peter gedacht.. hij was zo'n rustig type, wilde hij nou....wilde hij.. wraak nemen? peter..?? ik wist even niet wat ik moest zeggen.. Peter keek me met grote ogen aan. Hij wil echt wat doen, heeft er zin in dacht ik.. "maar wat, wat wil je doen dan??" zei ik stotterend. ik dacht gelijk aan het ergste, je hoorde wel vaker van knokpartijen tussen mensen waar je het niet van zou verwachten. Ik hoopte dat ik ongelijk had. Peter deed zijn mond open, klaar om antwoord te geven.. gespannen wachte ik af.".........

let s.v.p. niet op de fouten.. ben niet zo goed in spelling

"weet je welke camping dat meisje zit"? vroeg peter haast eng kalm. "Camping de broene" antwoorde ik, "vanacht een uurtje of 4 sluipen we er naartoe en vragen aan het meisje welke tent ze zitten". Doe eens even redelijk zei Adriaan, je weet niet eens welke tent het meisje zit. "Jawel" zei ik triomfantelijk "naast de douches, ze klaagde over zingende duitsers". mooi zei peter, we bleven nog de hele avond om het vuur zitten om een goed plan te maken, ze kwamen op het volgende idee...

klokslag 4 uur, liepen de jongens rustig en alsof er niets aan de hand was richting 'de broene'.
de veldjes lagen er stil en donker bij..
'welke wc bedoelde je eigenlijk' vroeg peter bedenkelijk. 'er zijn er hier ontzettend veel'.
ik wist niet zo goed wat ik moest zeggen, en stelde voor gewoon te gaan zoeken.
na ongeveer een kwartiertje gezocht te hebben, zagen we een toilletgebouw, met ernaast 2 trekkerstentjes..

, ik liep naar de dichtsbijzijnde tent toe en ik keek heel stil door het gat bij de rits, het waren ze niet... de volgende tent was raak. "we moeten het slim aanpakken" zei peter wijs,"als we nu binnenstormen schreeuwen ze de hele camping bij elkaar, en ik wil niet weten wat hier nog meer voor gespuis rondloopt". "Ok" zei ik op een leidinggevende toon tegen Huib, Peter en Adriaan. we stormaen naar binnen en dan...

'Kut! Foute tent!' riep ik. De andere jongens keken me verdwaasd aan. Ik struikelde, en viel bovenop een man en een vrouw, die overduidelijk niet zo blij waren dat we ze hadden gestoord in waar ze mee bezig waren. De man keek me woedend aan, en de vrouw begon te gillen. We renden met z'n allen de tent uit. De camping werd langzaam wakker...

haha, vet grappig,
We renden naar de uitgang, opeens zag ik een bekend gezicht voor me.

Het was de vriend van Chantal, de jongen die me die middag in elkaar getimmerd had. "Wat moet je," brieste hij boos. Ik kreeg het warm, en voelde mijn hoofd rood aanlopen. "Ik, ehm... ik," stamelde ik. "Ja, wat jij?" Ik keek om naar mijn vrienden, die me sprakeloos aankeken.

"nou...eeh" stamelde ik. Opeens kreeg ik moed, we waren bijna bij de uitgang van de camping en dit deel was vrijwel leeg. Ik wenkte snel en onopvallend mijn vrienden. Ik keek de jongen aan wie ik een blauw oog en meer te danken had even aan, schraapte mijn keel en rochelde vol in zijn gezicht, toen sprinnte ik naar de weg toe. Uit het zicht van de camping bleef ik staan, mijn vlucht had het gewenste effect, de jongen was achter me aan gerend en mijn vrienden volgden vlak daarachter. Ik riep "kom we pakken hem" we sprongen met z'n allen op hem en begonnen te slaan. Ik riep "dat kan beter" mijn plan was om hem eens flink voor lul te zetten. Achter ons ston een dkke boom. Heeft er iemand touw, riep ik. Nee tuurlijk niet, riepen mijn vrienden in koor. Toen herinnerde ik me opeens iets. In de tas waar de zaklampen in zaten hadden onze tentharingen gezeten. Er zat nog een stuk tenttouw in het zijvakje. We kleedden onze vijand uit en we bonden hem vast aan een boom. Hij kreeg natuurlijk ook een prop in zijn mond. Toen besloten we naar onze tent terug te gaan.