Schreeuwprobleem
 

Ik heb een zusje wat bij het minste geringste al begint te schreeuwen.. Als je dus ruzie hebt schreeuwt zij waardoor jij niks meer durft te doen..
Ook lijd dit niet alleen tot grote irritatie.. Mijn moeder kan et langzaam aan niet meer handelen.. Dit vooral omdat ze (= mijn zusje) ook om het minste geringste gaat huilen en zo haar gelijk probeert te halen.. Als mijn vader een keer kwaad is begint ze te huilen en boos te doen waardoor mijn moeder soms het idee krijgt dat ze weer onterecht bestrafd is en weet ik wat...

Ik heb dit topic geopend.. meer voor mijn moeder dan voor mezelf.. Wat zou je hieraan kunnen doen ?

Als ik dat wist was het bij ons ook eens opgelost...
waarschijnlijk is het bij jullie erger... maar mijn broertje begint ook altijd te krijsen enzo (n)

hmm... nutteloos :( (n)

Volgens mij is ze gewoon in de puberteit. Het enige wat je eraan kan doen is gewoon terugschreeuwen (maar dat is wel de laatste optie, denk ik) of rustig terugpraten, of gewoon negeren, of gewoon een keer een mep uitdelen als ze niet ophoudt.

Waarom heb je het idee dat als je zusje begint te schreeuwen, dat jij niks meer durft? Ze hoort niet te schreeuwen, dus daar moet ze mee ophouden en dat bereik je niet door stil in een hoekje te gaan zitten en niks te doen. Breng haar eens goed aan haar verstand dat ze eens moet veranderen en niet zo dom moet zitten krijsen, dat ze daar heus niet mooier op wordt en vraag dr eens of ze dat tegen haar vrienden ook doet.

Wat betreft je moeder: die moet ook niet zo vaak huilen. Dat is onzin. Huilen is iets wat je moet doen wanneer er echt wat aan de hand is en niet als machtsmiddel of iets anders nutteloos. Ik weet uit ervaring dat ik zelf ook heel snel huil, maar dat dat negen van de tien keer nergens op slaat en ook wel anders opgelost had kunnen worden.

Kortom, voed je familie eens een beetje op. Ze hoeven niet alle aandacht voor zichzelf te hebben.

Gefeliciteerd :)

Ik heb inderdaad ook zo'n broertje. Ook al weet hij dat hij wél iets foutgedaan heeft, dan nog ontkent hij, begint hij te krijsen als je hem er op wijst en is er niks met hem te beginnen. Maar als het enige troost is: mijn broertje wordt nu al wat evenwichtiger. En hij is veertien, dus tegen de tijd dat ik het huis uit ben zal hij wel normaal zijn...

Moraal: het gaat wel over. Alleen niet meteen, en niet zonder de hulp van anderen.

gewoon een keer een flinke tik geven, ze denkt dat ze door schreeuwen haar zin krijgt. of gewoon in de tuin zetten en daar laten schreeuwen. (doen we ook met ainara als ze schreeuwt)

Precies ja. Dat bedoelde ik. Ze hoeft haar zin niet te krijgen, integendeel.

Ja precies mijn broertje en mijn zusje, oh ja en slaan helpt niet dat zeg ik alvast...

Oww shit sorry... mijn moeder gaat niet huilen.. Mijn zusje.. et stond er een beetje ongelukkig
Ik verander et ff!!

pubertje hoor :/

Mijn zusje had het ook, schreeuwen, nee...krijsen als ze haar zin niet kreeg. Ik heb haar doodgenegeerd, geen tik verkocht want dan werd het alleen maar erger. Ze moet inzien dat ze niet haar zin krijgt door te krijsen.
Maargoed, negeren en constant vertellen dat je pas luistert als ze iets normaal vraagt werkte bij mij (lange termijn).
Ow, en als ze dan ein-de-lijk eens normaal praat ipv krijst moet je dat zeker niet negeren, nooit. Want dan is alles voor niets geweest. Geef haar er zelfs een compliment voor (ook al is normaal praten imv schreeuwen de normaalste zaak van de wereld, voor haar nl niet)

Mijn zusje is al wel 16!

Dat zegt niks, sommigen gaaan eerder puberen dan anderen, en weer anderen zijn weer wat later.

Fout gedrag negeren, goed gedrag belonen. Als ze gaat krijsen, haal je je schouders op, je draait je om en je loopt demonstratief weg. Hier heb je mooi geen zin in.

ik ga nu nogal als een kind van 6 klinken maar waarschijnlijk ben ik dat ook:
als ik t gevoel heb dat iemand me niet begrijpt, niet wil begrijpen, me niet kan begrijpen, of gewoonweg strond eigenwijs is en nie eens kan luisteren dan ga ik schreeuwen (of in ieder geval enorm me stem verheffen). tis aandacht vragen. misschien vindt je zusje dat ze als een kleuter wordt behandelt (is ze ook want ze schreeuwt) en wil ze de grote mensen overheersen ofzow. das mijn rede altijd als ik schreeuw. zodat iedereen hoort wat ik kwijt wil en dat t ook goed aankomt en niet snel vergeten wordt.

Ik verhef m'n stem ook wel...Soms krijg ik te horen dat ik gewoon ook wel luid praat, als ik gewoon iets vertel aan vriendinnen; Suus praat es wat zachter, hihi...Maar goed das dan weer iets anders...Ik praat dan misschien hard, maar ik jank of schreeuw niet...Ik denk dat het idd met de zin doordrijven te maken heeft...Ze weet dat als ze jankt haar zin krijgt, dus zal ze altijd gaan janken...
Idd ff een flinke tik, dat helpt misschien wel. daar is iedereen anders in (iemand zei dat t niet helpt, maar ik denk van wel) Ligt aan de persoon en ik denk dat je zusje wel ff schrikt, maar das juist goed

Sterkte ermee!

mijn broertje was eerst ook zo we hebben gewoon nix tegen hem gezegt als hij niet normaal kon praten wilden pas reageren als hij niet huilde. je zusje houd te veel vast aan het idee dat ze de jongste is en daarom zwak en zielig. zeg dat eens en kijk hoe ze daar op reageert. als zij zegt dat het niet zo is vraag haar dan eens om NORMAAL(luister pas als ze niet meer krijst) uit te leggen waarom ze dan wel zo doet.
SUC6 Johan

ja denkikook maarja, altijd zo'n krijsend kind in de tuin.

dat zie je soms moeders in de supermarkt ook doen, heerlijk vind ik dat. "mwhu mammie, ik wil datteuh" "nee, dat krijg je niet " kind: zeur zeur uiteindelijk krijs krijs krijs. ondertussen die moeder heel kalm : "ja je schreeuwt, ik hoor je wel lieverd. je maakt best wel veel lawaai voor zo'n kleine uk te zijn. goh, je doet wel je best zeg, maar je krijgt het niet hoor. we hebben dat thuis ook nog liggen en daar eet je er niet van. ik heb ook al dat voor je gekocht, zo is het welletjes geweest. goh, wat een geluid zeg. volgens mij heeft heel de winkel je ondertussen al gehoord. zou je je niet nbtje beginnen schamen nu? ..." en ondertussen wel aaitjes en lieve klopjes geven enzo hoor.

je zou het eens moeten opnemen, en later terug moeten laten horen kijken wat je zusje er dan van vindt

Dat is een hele goeie ja!
Neem dan vooral een hele ruzie op en laat het haar horen nadat ze weer rustig is, zal erg confronterend zijn.

Zelf was ik ook altijd een schreeuwerd en een jankerd, maar ik werd het zelf zó zat, 't was echt kinderachtig en verwaand. Dus dat doe ik niet meer :) Veel beter om rustig te blijven etc... Als ze daar zelf niet achterkomt, moet je het een flink onder haar snuit duwen met behulp van dat bandje of het gewoon heel duidelijk zeggen.

Ik heb een gehandicapt zusje die dat ook doet. Ik zeg erbij gehandicapt omdat het dus eigenlijk ook buiten haar ligt omdat ze niet heel veel prikkels tegelijk kan handelen, dan raakt ze gestresst en gaat ze gillen, huilen, krijsen en schreeuwen.

Bij haar werkt het t beste als iedereen een minuut lang haar negeert. Dan kan ze tot rust komen. Doen we dat niet wordt t alleen nog maar erger.

Ik weet niet of dit gaat helpen bij je zusje maar in de tuin of op de gang zetten kan ook helpen.

Ik was vroeger volgens mij ook zohttp://64.246.0.3/boardimages/undecided.gif
Ik weet het niet eens, mijn verleden zit diep in me. Ik weet dat ik klein ben geweest, maar voor de rest?! :confused: Ik plaats alle puzzelstukjes die ik van andere mensen hoor maar aan elkaar.
Maar goed, dat hoort weer bij mijn BPS;)
Maar goed, ik schijn vroeger een heel dwars kind geweest te zijn. Niemand kon met mijn praten, want dan begon ik te schreeuwen, alles moest zoals ik het wou.
Ik weet zelf ook niet hoe je er mee om kunt gaan zeg maar, sorry... Ik wou dat ik het wist, want niet alleen de mensen om me heen hadden er last van, vooral ik. Het kwam uiteindelijk (vorig jaar uitgevonden bij mij :p) dat ik PDD-nos en BPS had.

Maar omdat ik er vroeger voor afgestrafd werd, ben ik in mezelf gaan kruipen en dat is er nog steeds niet helemaal uit.

Ik kan je denk ik alleen maar sterkte wensen(n)

Liefs

Eendje

En dus kan ze het waarschijnlijk juist goed inzien.

En sommige mensen komen nou eenmaal pas laat in de puberteit ed. Of ze heeft nooit geleerd hoe ze op andere manieren iets moet uiten / duidelijk moet maken ofzo... En als dit werkt, wordt ze er steeds voor beloond en zal ze het waarschijnlijk dus blijven doen.