Waarom geef jíj (n)iets om wat anderen van je denken?
 

Waarom geef jíj (n)iets om wat anderen van je denken?

Nou? Leg eens de diepere reden erachter uit?

Kom niet aan met 'omdat ik dat belangrijk vind', of 'omdat ik anders geen vrienden heb'.

Wees ook eerlijk! Als je je een bepaalde kledingstijl aanmeet en je haar iedere ochtend in een half uur durend gevecht in een bepaald model probeert te krijgen, dan geef je er dus wel om!

Onzekerheid.

acceptatie

En dat is angst...waarvoor?

Waarom wil je graag geaccepteerd worden dan? Waar ben je bang voor?

komt onzekerheid dan voort uit angst?

Ik denk dat iedereen graag geaccepteerd wil worden. Zonder acceptatie geen vrienden. Zonder vrienden geen (weinig) communicatie. Zonder communicatie geen (weinig) leven

Geen acceptatie. Geen liefde. Geen zelfvertrouwen.

Waaruit anders?

Waarom is een leven hebben belangrijk dan? Wat voegt communicatie die op basis van wat jij geeft om wat anderen van je denken is ontstaan toe?

Om vrienden en daarmee positieve communicatie te krijgen, moeten mensen natuurlijk wel iets positiefs over je denken (dat kan zowel over innerlijk als uiterlijk gaan) En wat dat toevoegt? Ik vind een leuk leven hebben met vriendschap belangrijk.

Ik zeg niet dat ik mezelf ga veranderen, omdat iemand anders iets aan mij misschien niet aanstaan. Ik geef alleen aan dat het belangrijk is, en ik geef erom.

Wanneer ik om bepaalde mensen geef is het een onzekerheid dat die mensen me gegeven moment niet meer leuk vinden. Tis heel kortzichtig natuurlijk want mensen blijven ook wel om je geven wanneer je haar niet zit, maar goed van die mensen vindík 't fijn om te horen wat ze van me denken, vinden, ook als is het negatief, dan kan ik er verder wat mee doen.

Ik let WEL op mijn uiterlijk, har, kleding, make-up
maar NIET op wat anderen van me denken

ik zoek leuke kleding en zo uit omdat ik dat leuk vind, leuke kleren dragen of m'n haar goed doen is geen must, gewoon iets wat ik doe omdat ik het leuk vind, zodra ik er geen tijd voor hebt of het zit me in de weg doe ik het niet.

Het kan me niet schelen wat anderen van me denken omdat ik vind dat er al genoeg voor me bepaald word, op school, thuis door je ouders, de hele wereld baast over je heen. Dan laat je anderen toch niet bepalen wat jij aan hebt?
ik draag wat ik mooi vind, ook al vind de hele rest van de wereld het flut.
En juist doordat ik me van niemand iets aantrek voel ik me nog zekerder van mezelf omdat ik weet dat niemand controle heeft over wie ik ben en dat geeft een goed gevoel.

als ik niet geaccepteerdword zoals ik ben, dan maar niet, daar ga ik mezelf niet voor veranderen
als je helemaal jzelf niet bent omdat jebij anderen in de smaak wil vallen, dan heb je pas geen leven.
vind ik tenminste

L E E S

als k me van iedereen die commentaar op me heeft om welke reden dan ook iets aan moet trekken, blijf k bezig.

nee, alleen van vrienden, vriendje, ouders denk k. en waarom. omdat zij me kennen en ik bij hun dus het gevoel heb dat ze weten waar ze t over hebben wanneer ze me beoordelen (als in de trant van: dit is niks voor jou. of wanneer ik ruzie met ze heb.)

Volgens de piramide van Maslow:
* Behoefte aan zelfverwerkelijking
*** Behoefte aan waardering
***** Behoefte aan liefde en geborgenheid
******* Behoefte aan veiligheid
******** Fysiologische behoeften
De hogere behoefte neemt pas plaats als de lagere behoefte bevredigd is. Ik kan moizelf daar wel in vinden :)

Omdat ik graag wil dat andere mensen me leuk vinden (onzekerheid dus)

moizelf wat zijn Fysiologische behoeften ?

Mij boeit het geen ruk....:D

En dat is geen stoerdoennerij of i.d. ;)

Wat ik ook doe ik word maar niet geaccepteerd. :(

Wat is er met m'n avatar :(

Ik vind 't wel een lieve eigenlijk. Maar ik krijg op m'n donder van Avelon, dus ik moet u vriendelijk doch beslist sommeren om ontopic te blijven.

Nou vertel eens koetje, geef jij iets om wat anderen van je denken.

Btw, in de begintopic moet er dit staan:

Waarom geef jíj [n]iets om wat anderen van je denken?

:d

ik geef er af en toe best wel om, gewoon omdat ik zo onzeker als de tering ben. :(

Ik geef er niks om wat mensen van me vinden smaak verschilt wel zo erg dat je altijd mensen moet kunnen vinden die je wel mogen en betreft ouders sjah je wordt ermee geboren veranderen doe je het niet je hebt elkaar maar te accepteren.

En voor de mensen die denken dat dit een true alto uitspraakje is, ik kan ook goed koken hoor ik vaak.

Fysiologische behoeften zijn basisbehoeften als drinken, eten etc.

En sorry dat ik hello kitty schattig vind hoor!!! :rolleyes:
naja smaken verschillen, in dit geval heel erg!!! :p

Ik blijf die piramide bullshit vinden. Hij klopt in grote lijnen, sociologisch gezien een beetje. Maar individueel dus echt niet.
Waar slaat het op dat je pas naar jezelf gaat kijken als je voldoende waardering, liefde en geborgenheid hebt? Er zijn genoeg mensen die al veel eerder over zichzelf nadenken, zelfstandiger zijn en daardoor helemaal niet zo veel waarde hechten aan bijv waardering.

Een mens is een sociaal wezen dus zal altijd behoefte hebben aan acceptatie. Hoe cool het ook mag klinken dat je je niets van anderen aantrekt.
Dus ik sluit me helemaal bij Firefly aan (y) .

In principe kan het iedereen iets schelen wat anderen van hem/haar denken (zie Maslow), alleen het ligt er aan WIE iets van je denkt. Als men op straat weer eens iets opbraakt dan kan me dat weinig schelen. Maar wanneer vrienden iets vinden is dat in meer of mindere mate wel belangrijk. Althans, belangrijker. De kern is toch dat je van jezelf houdt en jezelf accepteerd zoals je bent. En in dat geval heb je geen bevestiging nodig van anderen. Helaas is dit bij lang niet iedereen in orde...

Ik

weet

niet

eens

wat Hello Kitty is

:D

Hm. Ik had eigenlijk meer verwacht een topic vol met
'Ik niet hoorrz, ik ben meselluf'

be-aamt

zo zou ik nou willen zijn...dan zou ik pas echt gelukkig met mezelf kunnen zijn. helaas word ik nu nog te vaak door anderen gekwetst als ik mijn mening over iets geef, dus tja, dan maar aanpassen...gekwetst worden vermijd ik liever, dus dan sluit ik me maar af van mijn eigen innerste en wat ik zelf vind en doe ik maar vrolijk met de rest mee...das overigens geen onzekerheid, meer een te groot vertrouwen in de medemens.

maar ik bewonder jouw standvastigheid (ik zou ook moed willen zeggen, maar ik denk niet dat het echt een kwestie van moed is) echt!

ik snap mezelf nooit daar in...

ik draag altijd wat ik wil...ik doe wat ik wil....ik koop wat ik wil....daarin trek ik me echt van niemand wat aan....

maar als ik t gevoel heb dat mensen me raar aankijken kan ik me daar toch heel ongemakkelijk om voelen....

en toch blijf ik altijd doen dragen en kopen wat ik zelf leuk vind....


ik ben soms wel bang dat mensen die ik net leer kennen me dik of lelijk of dom vinden...dat is gewoon omdat ik graag geaccepteerd wil worden.....





maar ik denk dat ik me vergeleken met de meetse anderen me niet erg druk maak over wat anderen van me denken....hmz dat word me ook wel vaak gezegt eigenlijk "jij trekt je echt van niemand wat aan he?" :confused: :)

Ik geef niet echt om wat anderen van mij denken, complimentjes neem ik niet en kritiek kan me niets schelen

Im am like I am and if you have a problem please fuck off ;)

ik geloof je niet

:p

ik denk dat iedereen zich druk maakt om wat anderen van zich vinden, alleen op een andere manier.
Ook de mensen die het hardst schreeuwen dat het hen allemaal niet uitmaakt, misschien wel juist Die mensen. Want die willen gezien worden als mensen die het geen reet kan schelen.

Waar ben je naar op zoek echt. Zit je soms in de knoop met jezelf? In de kantine zag ik ook al zo'n gefrustreerde topic van jou.

Het juiste antwoord is acceptatie en invloed van andere mensen. Want als we niet door anderen beinvloed zouden worden hadden we niet eens kleren aan.

Dus doe eens wat simpeler en niet zo gefrustreerd.

vaak heb je dat bij hel onzekere mensen, die zich enorm veel aanpassen, iedereen ziet dat het fake is en alleen minder van je moet hebben.

mee eens

dat word mij ook vaak gezegt
vind ik een geweldig compliment :)

Ja dat heb ik soms ook, terwijl ik helemaal niet wil dat het me iets kan schelen. Maar ik weet het vaak wel weer positief te draaien. Wanneer mensen commentaar leveren op anderen is het (altijd) jaloezie of angst. Want het is anders dan zij en dat moet natuurlijk ver van ze af blijven. Stel je voor dat er namelijk iets mis met hen zelf is!
Bovendien steken zij er energie in om tegen mij iets achterlijks te zeggen. DAt is heel fijn, geef maar hier die energie. :D

Dan geef je er dus WEL om wat mensen van je denken.

zie titel ;)

ik geef er wel om. maar laat dat weinig blijken.
eigenlijk. sommigen in de klas bijv vinden het wel grappig om een beetje gemene opmerking te maken over hoe ik eruit zie ofzo. maar je moet egwoon weten hoe je daar mee omgaat. als je het niet laat blijken. dan verdien je eerder respect denk ik. beter dan dat je om alles zeurt. je moet je ook in mensen kunnen verplaatsen, meestal vinden die mensen dat gewoon en zeggen ze het niet direct om je te kwetsen.

verder pas ik me vaak wel een béetje aan. maar dat merkt niemand ooit ;)

oh en waarom geef ik erom? dat zit toch in je. enigzins. dat wat anderen van je vinden heeft gewoon effect op je