![]() |
een weg
Een weg,
vervlogen. Nimmer spreekt o zo nog mijn stem, innig, zwijgt mijn twijfel al doen gedachten het soms verzachten. Is dit gezicht gemaskerd ? een ode, gedompeld in het reine van mijzelf. iets vertederd geluk bovendien ? Verbitterd staren nu, naar daar. Ergens van wat in de verte ooit eens zal zijn, of wat eigenlijk niet is geweest. |
mooi
vooral de laatste strofe is heel sterk vanwaar deze bijzondere dichtvorm? |
Citaat:
aangezien ik "vroeger" hier vaker kwam is er in principe gewoon een typisch "mij" gedicht. denk dus ook dat dit de eerste is die je van mij gelezen heb. ik heb gewoon mijn eigen stijltje, zonder aan regels te binden of iets dergelijks. groeten ratsja |
ik miste je al :) Voornamelijk je schrijfsels want het blijft prachtig...deze helemaal...
|
Eerder was ik nooit zo onder de indruk van je schrijfsels, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik deze toch wel erg goed vind (y)
Genesis |
Citaat:
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 05:52. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.