Relatie MET je beste vriend/vriendin
 

Hello,

Subject zegt denk ik al wel genoeg. Ik heb nu dus een relatie met een hele goede vriendin van mij en er is al meer gebeurd dan dat ik ooit verwacht had. (K had nl nooit verwacht dat ze lang bij mij zou willen blijven, kennelijk vindt ze me toch wel een beetje leuk :) gelukkig.) Maar ik ben best bang dat wanneer het ooit uit zou gaan onze vriendschap ook stuk gaat. Bovendien ben ik goede vrienden met haar zus en die vriendschap wordt dan misschien ook wel heel moeilijk..

Ik heb met mijn vriendin 3.5 jaar geleden ook al eens verkering gehad. daarna is onze vriendschap prima gebleven.. maar goed er was toen ook niks gebeurd.

Zouden jullie dat doen wanneer je verliefd zou worden op een hele goede vriend/vriendin een relatie met hem/haar beginnen? En zou je dan niet bang zijn voor je vriendschap?

Leef met je mee :( Heb voor een keer helemaal niets te zeggen :confused: . Kom zo terug, even vragen aan mijn beste vriend.

mjah, zou wel bang zijn voor de vriendschap die je hebt, ik bedoel, er gaat toch wel iets kapot wanneer je het uitmaakt met iemand. daarom is het ook zo moeilijk om vrienden te blijven wanneer het uit is, uhm.. als ik de keuze had om een relatie aan te gaan met een goede vriend van mij, *denkt na* mjah, als ik echt verliefd zou zijn op hem en hij ook op mij, waarom niet?

ik heb ook een relatie met men beste vriend gehad. We hadden wel duidelijk een afspraak gemaakt zodra de vriendschap in de knel komt stoppen we ermee. Je zei dat je al eerder een relatier gehad heb met dat meisje... Mischien moet je het er even met haar over hebbe

ik zou ook effe naar de topics van de afgelopen 20-30 dagen kijken. Er zijn de laatste tijd verschillende topics hier over geweest waar ik mijn zegje al heb gedaan :)

hmm, men zegt wel eens dat het juist goed is als je iemand al een tijdje of goed kent. dan weet je of diegene bij je past etc. nouja ik kan je vertellen, ik heb dus al weer heel wat maanden met mn 'goede vriend' en je krijgt toch weer andere kanten te zien van diegene die je niet had verwacht. Ik vind het wel een fijn idee dat ik hem al langer ken. btw, wij waren allebei verliefd sinds we elkaar zo ongeveer kennen alleen waren toen niet tot actie over gegaan. *jaah het kan soms lang duren :o :D* iig, ik denk er ook wel eens aan. Ik heb het idee dat we nu anders zijn dan goede vrienden en ook gaan we anders met elkaar om. Tsja dat gebeurd nou eenmaal zowel in positieve als negatieve zin. Bij ons duurde het zo lang omdat we ook niet onze vriendschap wilde verpesten maar na een jaar ofzo denk je ook van, 'ik vind hem nu al zo lang leuk' en 'ik wil echt wel iets serieus' dan ga je er toch voor. Ik weet niet hoe het zal zijn wanneer het uitgaat want het ligt er ook maar net aan waarom het is uitgegaan. ik ben iig met mn andere ex-en nog steeds vrienden en dat gaat prima, maar dat zijn nooit beste vrienden geweest van te voren.

heb ik al gedaan. Maar dan zegt ze dat we geen ruzie maken als t uitgaat... willen we allebei niet. Maar goed tis idd wel zo t ligt er maar net aan waarom t uit gaat. Ze weet bijv. dat ik best wel heel erg "pissed" zou worden als ze vreemd zou gaan ofzo.. Maar ik denk dat t toch allemaal makkelijker gezegd is dan gedaan.. Naja we zullen maar gewoon ons best doen.

*duimt*

Fly-girl heeft ook gelijk. Hoewel je iemand al lang kent, leer je diegene tijdens een relatie toch heel anders kennen. Men heeft t meestal niet door van mij, maar ik ben vrij onzeker over mijzelf en daar kwam ze in de eerste maanden dan ook achter. Ik ben ook wel heel lief voor mijn partner. Daar kwam ze ook achter :p :D


Eigenlijk is t ook alleen maar goed dat je een relatie hebt met een goede vriend/vriendin. Ik bedoel... je partner zou je beste maatje moeten zijn.

Precies.

Ik heb ook een relatie met mijn beste vriend en tot nog toe gaat dat heel goed. We wonen nu ongeveer anderhalf jaar samen en ik hoop dat er nog heel veel jaren zullen volgen.

Ja inderdaad:) Ik denk dat je het nooit echt heel lang met elkaar uit kan houden als het vriendschappelijk niet klikt.

Er is natuurlijk wel verschil tussen een vriendin en een super goede vriendin.
Zelf had ik ook een super goede vriend waarmee ik na een poosje ook een relatie ben aangegaan. Ik was eveneens net als jou ook bang dat wanneer het uit zou gaan de goede vriendschap weg zou zijn. Het ging idd uit en na een poosje waren we weer de best maatjes.. gelukkig..

Maar zoals eerder is gezegd.. het is idd belangrijk dat je partner ook je goede/beste vriend is! :)

ik heb nu ook een relatie met een hele goeie vriend van mij. in het begin was ik wel bang dat onze vriendschap zou kapot gaan als het uit zou geraken, maar nu denkik dat we toch altijd vrienden blijven. klinkt raar maar ik ben er echt zeker van.

Nee, daar ben ik niet bang voor en het is zelfs mijn ideaal. Ik weet namelijk van meisjes waar ik al langer goed bevriend mee ben veel beter wat ik van ze kan verwachten, dat heb je bij iemand waar je halsoverkop voor valt niet. Verder is een relatie voor mij toch primair vriendschap, dus ja graag :)

Ik zou het afraden... Toen ik verliefd werd op een goede vriendin was meteen die vriendschap over; ik zie d'r nog wel 'ns en ze zegt nog steeds nix tegen me.

Zoals nare man al zei; ik zou het graag doen, aangezien je diegene al veel langer kent en je meer van hem weet dan wanneer je zomaar ineens iets begint met iemand, kan ook leuk zijn, helemaal vanaf het begin beginnen, maar ik zelf heb liever iets met iemand die ik al beter ken. :)

Zowel mijn ex-vriend als mijn vriend waren eerst Beste Vriend voordat ze De Vriend werden. Heel handig, je kent elkaar al, bent zeker van je zaak, en bovendien is het voor mij de enige manier om verliefd te worden. Mijn ex-vriend en ik zijn nu wel geen vrienden meer, maar we hebben nog contact. Als we geen relatie gehad zouden hebben, dan zouden we ook geen vrienden meer zijn, want het ging uit doordat we allebei teveel veranderd waren.

nou, das ook kinderachtig zeg (n)

hoewel ik me er wel een beetje in herken. Ik had ook een goede vriendin en sinds ze weet dat ik verliefd op dr was geweest is de relatie zeker veranderd. En niet ten goede dus.

Nouja zeg...dat hangt toch wel behoorlijk van de persoon af. De meisjes waar ik echt goed bevriend mee ben zijn allemaal dusdanig volwassen en begripvol dat als ik ze zou zeggen dat ik onverhoopt verliefd op ze was geworden, ze me daarom niet ineens links zouden laten liggen...of ze het leuk zouden vinden is een ander verhaal, maar om iemand daarvoor nou dood te zwijgen...nee (n)

Das nu telaat...


Maar je hebt wel een punt. Misschien dat daar ook mijn angst vandaan komt:
Ik was 2 of 2.5 jaar geleden bevriend met een meisje *paar maanden pas maar goed*, er volgde een relatie. Relatie over nog een tijdje bevriend gebleven maar toen kregen we op een gegeven moment ruzie omdat ik vroeg of ze iets minder handtastelijk wilde doen naar mij toe... Maar mensen in onze omgeving dachten dat we nog steeds iets hadden en thuis kreeg ik te horen dat we nog wel met elkaar liepen te zoenen (ongegrond!) en dat met elkaar knuffelde (naja dat was t niet echt maar goed) dus toen dacht ik dat t wel wat minder kon.... naja kwam verkeerd over ofzo

Ik begon me sowieso te ergeren aan haar en van t een kwam t ander. We hebben t nu wel "uitgepraat" maar ik kan niet zeggen dat ik weer dikke vrienden wil zijn met haar.. en contact hebben we ook niet echt.

Ze is ook een heel ander persoon dan ik ander milieu enzo Maar goed liefde maakt blind...

Maar goed het klopt dus wel dat t heel verkeerd uit kan pakken. Echter. Mijn huidige vriendin kende ik al 3.5 jaar. K hoop dat t niet uitgaat, maar mocht het toch zo moeten gaan dan hoop ik vrienden te kunnen blijven.....

Dat doe ik dus niet normaal.. Halsoverkop voor iemand vallen. ik ben ook niet het type jongen dat in een cafe/disco probeert om een meisje te "scoren" Houd ik niet van.

Hmmm, in principe niet maar t'is moeilijk om gevoelens te onderdrukken.
T'is mij twee keer overkomen, de eerste keer heeft de vriendschap niet geschaadt, wonderbaarlijk genoeg, ik was dan ook niet echt verliefd. En de tweede keer is mijn huidige vriend.
Ik ben hier heen verhuisd, hij zag mij wel zitten (kende mij niet, vond me wel knap etc.) Afgelopen zomer werden we vrienden door vrienden, en tsja, ever since.. ik heb veel met hem gepraat op msn, af en toe es bellen. We waren niet echt de beste vrienden maar ik weet ook niet wat het was, een soort aantrekkingkracht. Maar goed, ik begon hem na de kerst leuk te vinden, hij vond mij sinds afgelopen zomer
(weer) leuk... zagen me kaar de laatste tijd elk weekend en toen ineens samen film kijken bij mij thuis en tsja. Het gaat geweldig, ruzie maken zullen we niet als het uit gaat. Zijn we allebij niet naar, tsja, ik vind het goed dat we eerst vrienden waren. Twas een goede ondergrond voor wat we nu hebben. Ik weet niet of we vrienden blijven die we waren voordat we een relatie kregen, maar een soort vriendschap zal er wel blijven. Vreemd genoeg is die er geweest sinds we elkaar ontmoetten dus jah ik denk niet dat die verdwijnt. DUs nee ik ben op he tmoment niet bang voor de vriendschap, maar ik zou dit niet zomaar weer doen zonder er echt een tijd over te gaan nadenken.

Ik heb dit ook gehad..
heb 2 ohw nee 3 x wat gehad met mijn beste vriend J.
We zijn nu ngo steeds ontzettend goede vrienden maar een relatie ging gewoon niet goed.. was jammer maar vriendschap hoeft daar niet over te lijden.. juist omdat je elkaar zo goed kent en veel over elkara weet..

Ik heb mn beste vriend leuk gevonden en hij mij. Het is echter niks geworden omdat hij zo ontzettend bang was kwijt te raken wat we nu hebben. En ook mede vanwege een vrij grote afstand van onze woonplaatsen.
Nu ik eraan terug denk is het echt de juiste beslissing geweest. We zijn echt behoorlijk close en ik kan niet wachten tot ik van de zomer een paar daagjes naar hem toe ga :) Want de vriendschap die ik met hem heb vind ik zo bijzonder imo dat ik het echt nooit meer kwijt wil, en een relatie zou dat wel eens behoorlijk kunnen verpesten...

Ik vind dat ook altijd zo'n probleem.
Ik wil iemand heel goed kennen voordat ik een relatie zou aangaan maar aan de andere kant durf ik dat ook niet uit de angst dat de vriendschap kapot gaat :(

ook ik heb een relatie met een vriend bij wie ik de vriendschap niet wou verprutse hij was ook heel terughoudend maarja op een gegevenmoment (nadat er ook erg veel gebeurd was... onder andere een errrg stom vakantievriendinnetje van zijn kant :mad: ) was er op een gegeven moment geen houden meer aan.... En we kregen wat...... nu al bijna 7 maandjes geleden!!!!

Tja misschien maak je de vriendschap alleen maar kapot als je 'voor de vriendschap' niet iets met elkaar neemt... Dan ga je elkaar alles kwalijk maken ('je mag niet met dat meisje praten' en voel je je sowieso gebondener 'niet met andere jongens zoenen tijdens et uitgaan!') enzzz.... zorgt voor onnodige spanningen

Waag het erop... Als je goede vrienden kan zijn lukt vriendje vriendinnetje zeker!

Ik denk dat dit bij iedereen anders is. Ik ben mijn allerbeste vriend kwijt omdat ik verliefd op hem was.

Bij jou kan het heel anders gaan!

Mijn vriend is mijn beste vriend. Dat was ie al, en nu nog meer. Ik was eerst ook wel bang dat we uit eindelijk alles kwijt zouden raken. Maar als je vertrouwen in elkaar hebt, als je goed blijft praten en als je verliefd blijft, kan er vrij weinig fout gaan.

Ik vind het juist wel fijn dat ik hem al een hele tijd kende. We wisten precies van elkaar wat we wilde, en wat niet.
Ik vind dit zeker wel mijn beste relatie ooit..

Ja, dat zou ik zeker doen. Dat is juist de beste manier om een relatie te beginnen want je hebt dan al een zeer degelijke ondergrond waarop je verder kunt bouwen. Je kent elkaar en je voelt elkaar ook aan.

Bang zijn voor je vriendschap? Ja, als de verkering ooit uit zou gaan dan is de kans aanzienlijk dat de vriendschap ook over is, maar bekijk eens wat je allemaal zou missen als je geen verkering met haar zou nemen. Het risico van het verliezen van de vriendschap is er eentje die ik zonder meer zou nemen en dat zou iedereen moeten doen.

Je hebt wel gelijk. Wat er gebeurd is zou ik nooit hebben willen missen! Mooi dingen... :) *glundert*

Nu een paar jaar verder is het uiteindelijk goed gekomen. Je ziet het heeft zijn tijd nodig!

Ik heb mijn huidige vriend bijna 4 jaar geleden leren kennen. Hij was vanaf dag 1 smoorverliefd op me, maar ik moest niks van hem hebben. Na een paar maanden ging hij het leger in en zag ik hem daardoor heel weinig. Ongeveer 2 jaar geleden trok ik ineens heel veel met hem op en werden we beste vrienden. Toen leerde ik hem goed kennen en kreeg gevoelens voor hem. Omdat ik onze vriendschap niet op het spel wou zetten heb ik het hem niet verteld. Pas na een half jaar kwam het eruit, we hebben er goed over gepraat wat we now eigenlijk wouden. Hij wilde heel graag verkering/een relatie, maar ik wou het risico niet nemen dat ik me beste vriend zou kwijtraken. Uiteindelijk heb ik het risico genomen. We zijn nog steeds bij elkaar (14 maanden).

Ik begrijp dat het een moeilijk keuze is: RELATIE of BESTE VRIENDEN...?? Als je beste vrienden bent en een relatie met elkaar begint weet je wat je aan elkaar hebt en je kent elkaar door en door duzz de kans op een goede relatie is groter (bedoel niet dat mensen die elkaar niet goed kennen geen goede relatie kunnen hebben) Als je in deze situatie zit praat goed met je beste vriend(in)....waar je bang voor bent etc. Samen komen jullie er dan wel uit en zo niet....volg je hart ;) :D

Ik was voordat ik een relatie kreeg met mijn huidige vriend ook een hele goede vriendin van hem. Hij was al lang(er) (ongeveer 2,5 jaar :rolleyes: ) verliefd op mij, bij mij is het echt gegroeid. Nu hebben we vandaag 7 maanden een relatie, en het gaat heel goed. Eigenlijk hebben we het er nooit over gehad wat er nou zou gebeuren met onze vriendschap als het uit zou gaan...
Hij is niet alleen mijn vriend, maar ook mijn aller beste maatje :)

Ik heb het ook met mijn beste vriendin geprobeerd. En het ging hartstikke fout :(

En van de vriendschap is niks meer over, we moesten helemaal opnieuw beginnen. En we zitten nu op het punt dat we verder komen dan: hey, hoe gaat het?. Maar veel meer is het nog niet