Heel groot verlangen naar liefde.
 

Ik heb een heel groot verlangen naar liefde.
Soms denk ik wel eens, ach mijn tijd komt nog wel.
Maar ik heb alleen een soort van relatie gehad van 2 dagen.
Voor de rest niet eigelijk.
Opzich wordt er wel eens oogcontact gezocht met me en wordt wel eens gezegd door iemand dat ik er goed uitzie.
Maar op de een of andere manier, lukt het niet met de vrouwen.
Aan een ene kant moet ik eigelijk niet zeuren en dat doe ik ook al niet meer.
Maar ik vraag me af waarom het me nou gewoon nooit lukt.
Ik moet wat meer durven en heb zal dat tegenwoordig ook gaan doen.
Maar juist als ik het wil dan gebeurt het natuurlijk niet, gelukkig zijn de verlanges niet zo sterk zoals zij in het verleden waren want toen werd het echt een obsesie.
Ik denk dat het probleem vooral zit omdat ik niet zoveel in contact ben met mensen.
Ook is zo dat ik iemand ben die naar het innerlijk en uiterlijk kijkt.
Ander probleem is dat ik ook vrij verlegen ben en dat zij dan het idee krijgen ik ongeintresseert lijk.
En als ik geintresseert ben, blijken zij meestal niet intresse in mij te hebben.
1 keer, en dat was ook de eerste keer dat ik op iemand afstapte.
Helaas heeft dit maar 2 dagen geduurd, maar waren wel de 2 beste dagen in mijn leven.
Met dit meisje gaat het niet meer dat weet ik zekker(Persoonlijke rede).
Ik ben 1 jaar niet uitgeweest omdat ik niemand heb om mee uit te gaan(misschien wel maar dat is uit de vroege tijd en durf niet te bellen).
Ik zou het opzich wel leuk vinden weer met oude mensen van een paar jaar geleden te stappen, maar weet niet of zij daar op zitten te wachten. Het zijn nu van die populaire types dus geen idee of ze op me te zitten wachten.
En dan zou ik toch als hoofddoel hebben van het uitgaan om een leuk meisjes te ontmoeten.
Ik snap het niet waar ik anders moet gaan zoeken.
En een date doe ik niet want ik wil het gewoon op deze manier kunnen om zoiets te doen uit wanhopigheid.
Heel misschien later dan als het echt erg wordt.
Zo erg is het niet maar ik weet niet hoe ik iemand weer moet versieren.

je moet het niet te graag willen.. het komt vanzelf wel volgens mij.

In meerdere topics wordt het zelfde gezegd.
Maar, dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik kom gewoon te weinig meisjes tegen denk, en als ik ze tegen kom en een kans heb laat ik hem altijd voorbij gaan.

Heb je geen vrienden, of mensen van school ofzo waar je eens een avondje mee kunt gaan stappen. Want uitgaansgelegenheden zijn toch wel de plaatsen waar volop geflirt wordt.
Maar persoonlijk denk ik dat daar ook niet altijd een geweldige relatie uit kan opbloeien (ik zeg niet dat het helemaal niet mogelijk is..) Want tja hoe ken je zoiemand nu helemaal..?

En het is ook niet goed om er te veel achteraan te lopen.. Je bent dan alleen bezig een meisje te zoeken om een meisje te ''hebben'' en niet omdat je daadwerkelijk verliefd op haar bent.. (tenzij jij gelijk verliefd op iemand bent als zij interesse in jou heeft..)

Zeker zo in het uitgaansleven is het vaak toch maar voor een avondje.. Misschien dat daardoor je zelfvertrouwen groeit, maar ik weet niet of je daarnaar op zoek bent...?

kortom; ga het niet te hard proberen; daar schiet je ook niks mee op..

Nee niet echt.


Iets is beter dan niets.

Het is niet zo dat ik iedereen neem die ik kan nemen, anders zou het niet zo moeilijk zijn.
Ik wil een meisje dat ik leuk vind en ik hoef niet perse verliefd te zijn dat komt later denk ik.

Volgens mij wordt ik wel snel verliefd.

Eigelijk zal ik daarna wel meer willen natuurlijk, maar ik ga niet zoenen met mensen die niks voor mij zijn.

Natuurlijk weet ik dat, maar dat is best lastig.
Ik zeg ook tegen mijzelf dat ik me niet druk moet maken.

Juist wanneer je het totaal niet verwacht, gebeurt er ineens iets.. :)

Ik vind het eerlijk gezegd een beetje raar als je een relatie hebt met iemand waar je helemaal niet verliefd op bent. maar ''het komt later wel'' Ik kan me niet zo goed indenken dat het dan lang stand zal houden.. of is dat niet nodig?

Je hebt toch juist een relatie met iemand omdat je verliefd op die persoon bent, en niet omdat je misschien wel een verliefd op die persoon zou kunnen worden..? Wat als je niet verliefd wordt..?
En je kunt jezelf wel vertellen dat je verliefd bent, maar dan is het toch ''nep'' Maar goed het is maar net hoe jij daar tegenaan kijkt natuurlijk.. Maar aangezien jij verlangt naar liefde, zou ik juist eerder iemand willen die ook daadwerkelijk verliefd is op jou en iemand waar jij verliefd op bent... dan ervaar je toch pas die liefde...

Ik zou eens beginnen met mensen ontmoeten, niet gelijk met het doel om liefde te zoeken en een relatie, maar gewoon om de mensen te leren kennen.. Ga bijvoorbeeld op een sport (bij voorkeur een teamsport) tja ik weet het eigenlijk ook verder niet zo goed.. sorry..

Of niet natuurlijk.

't zijn ook altijd weer dezelfde mensen, die zo lekker uit de bocht kunnen komen :D

Ik kan me wel in je verhaal vinden

Ik heb de hoop maar opgegeven, ik denk niet dat ik ooit een vriendin krijg, dat kan gewoon niet.

Life sucks

Ja god, wat moet ik dan zeggen? :D

Tis zo cliché he...'wees niet op zoek en gij zult vinden' en dat soort blabla. De liefde is gewoon willekeurig, face it.

je bent pas 17 :eek: en ja stilletjes afwachten daar zal je ook niet ver mee komen. Je moet gewoon veel mensen ontmoeten, ga sporten ofzo of ga bij een andere vereniging..

De beste manier is misschien gewoon er niet teveel op letten. Een gebrek aan liefde in de letterlijke zin van het woord is iets anders dan wat hier bedoeld wordt.

Wat hier eigenlijk gedaan wordt is niet meer dan klagen over het feit dat geen relatie bestaat. Dat is geen ramp. Bij een gebrek aan liefde in iemands leven denk ik aan afwezigheid/overlijden van beide ouders, slechte relaties met overige familie, complete afwezigheid van elke vriendschap. Dat is echt een gebrek aan liefde.

Ik heb zelf ook pas éénmaal verkering gehad en dat duurde welgeteld anderhalve maand. Sindsdien heb ik nooit meer iets 'officiëels' onderhouden en ik ben al eenentwintig. Heb ik nou een gebrek aan liefde? Nee, ik heb een goede vriendenkring en een beste vriendin waar ik zielsveel van hou. Ik hoef niet te klagen over een gebrek aan liefde, hooguit aan een gebrek aan lichamelijk contact wat ik boven al schreef en wat dus echt niet oppervlakkig moet worden geïnterpreteerd.

Gebrek aan liefde klinkt zo dramatisch.

Ik heb hetzelfde 'probleem'. Ik ontmoet ook weinig mensen. Maar het is bij mij ook wel zo dat ik erg kritisch ben en veel jongens ontzettende sukkels vind.De toffe jongens dat zijn gewoon vrienden van me. Ik ben dan ook niet echt meer op zoek naar iemand. Als ik ooit iemand mocht tegenkomen die ik helemaal geweldig vind, dan zal ik dat heus wel laten merken, maar ik zal nooit met een jongen nemen alleen omdat hij dat wil. Zo desperate moet je nooit zijn. Wacht gewoon af tot je iemand tegenkomt waar je verliefd op word en stap er dan op af. Constant iemand proberen te vinden heeft geen nut.Volgens mij kijk je dan ook heel anders naar mensen. moet je nie doen...

i agree met nare man..

Ik heb het idee dat L00k At Me niet zozeer een gebrek aan liefde heeft maar een gebrek aan een relatie..

@L00k At Me; je kunt het niet afdwingen..

Kort gezegd, veel van je verhaal komt me bekend voor. In mijn geval had ik t geluk dat ik 1 goede vriend had, met wie ik af en toe op stap ging maar die me wel in contact bracht met andere mensen en zodoende ken ik er nu een paar meer en kom ik uit het dal van 1,5 jaar terug.

maak eens een afspraak met iemand van internet die je leuk lijkt ofzo... als dat nix is, ga je gewoon weg... (Y)
moet je wel heel fftjes over je verlegenheid heenstappen, maar zij zal ook wel zenuw zijn...

of je gaat alleen uit. deed ik ook wel es...
als je naar grote parteis gaat, is dat best te doen...

ze zeggen maak meer contact, maar bij mij lukt het niet zo goed om nieuwe mensen te leren kennen.



Ik zal met iemand nemen die ik heel special vind en waarvan ik van mezelf zou weten dat ik daar op verliefd zou worden.

Klopt.
Zelf heb ik niet veel (echte) vrienden en geen geweldige band met me ouders.