onafhankelijk
 

Het was voor mij best moeilijk om dit te schrijven, aangezien ik nu snap waarom ik bepaalde dingen doe. Het betekent best veel voor me, maar nu vroeg ik me af, moet ik dit aan mijn vriendje laten lezen zodat hij mij ook begrijpt, of moet ik dat niet doen? Naja lees zelf maar. Het is misschien lang, maar wel de moeite waard.



Onafhankelijk.

Angst.
Angst om afhankelijk te worden. Ik ben liever mijn leven lang alleen en eenzaam, dan dat ik afhankelijk ben van iemand. Ik red mezelf wel, ik heb niemand nodig.

Je snapt dat dit niet altijd zo is geweest, dat er ergens een oorzaak moet zijn voor dit alles.
Meerdere oorzaken, kan ik wel zeggen. Ik was afhankelijk van hen, kon niet leven zonder hen. Dat dacht ik niet alleen, dat wás ook echt zo. Ze lieten me in de steek, en ik ging dood. Niet letterlijk natuurlijk, anders zou je dit verhaal nu niet zitten te lezen. Maar mijn hart was gebroken, en een hart is nu eenmaal van essentieel belang om te kunnen leven. Daarom moest ik wachten totdat het weer geheeld was, maar jammer genoeg gaat dat een stuk langzamer dan wanneer je een bot hebt gebroken. Wat nog veel erger is, is dat je een hart niet in het gips kunt zetten, zodat je zo goed als mogelijk toch verder kunt met leven. Dus zat er keer op keer niks anders op dan stil te zitten, en wachten tot mijn hart geheeld was.

Men zegt dat wanneer je iets hebt gebroken, dat het nadat het geheeld is altijd sterker is dan voorheen. Je schijnt een bot zelfs niet twee keer op dezelfde plek te kunnen breken. Mijn hart was zeker sterker nadat het weer geheeld was, dat zal ik niet ontkennen. Maar blijkbaar was er altijd iemand die toch nog sterker was dan mijn hart, en het weer brak. Here we go again.

Uiteindelijk werd mijn hart natuurlijk sterker dan wie dan ook. Dat punt heb ik niet zo lang geleden bereikt. Mijn hart is zelfs zo sterk geworden, dat het geen middelen meer nodig heeft om te kunnen overleven. Bij de mens is dit middel voedsel, bij het hart is dit liefde. Ik heb geen liefde meer nodig. Ik red het in mijn eentje.

Liefde is echter als een verslaving, je kan het vergelijken met roken. Iemand die stopt met roken zal het een tijdje moeilijk hebben, maar daarna heeft diegene geen sigaretten meer nodig. Begint hij of zij na onbepaalde tijd toch weer met roken, zal hij/zij beslist weer verslaafd worden.
Ik stopte met liefde, had het een tijdje moeilijk, maar heb het nu niet meer nodig. Om te voorkomen dat ik weer verslaafd en dus afhankelijk wordt, mag ik er beslist niet mee in aanraking komen.

Zo blijf ik onafhankelijk. Zo blijft mijn hart sterker dan wie dan ook. Nee, dat is niet waar. Mijn eigen hart heeft mij, door steeds opnieuw te helen, sterker gemaakt dan zichzelf. Op deze manier blijf ik steeds weer opnieuw mijn eigen hart breken, aangezien ik de enige ben die dat kan.
Ach, in ieder geval ben ik onafhankelijk.

Ik denk dat als je dit aan je vriendje laat lezen het geheid uit zal gaan. Aangezien jij zegt dat je niemand nodig hebt om goed te kunnne leven en plezier te hebben (hou je toch nie lang vol;) ) is het misschien niet zo'n slecht idee om dit aan je vriendje te laten lezen, alleen zou ik mezelf knap lullig voelen als ik er zo achter moest komen. ik hou meer van face to face.
En ik snap wat je bedoelt met dit stukje. Ik vidn er mooie woorden tussen zitten! maar ieder mens heeft liefde nodig, of je het nou wilt of niet. Alleen je bent nog jong weetjewel, ik denk dat als ik nou weer een relatie begin, ik die toch weer kapot maak, omdat ik nog zoveel andere dingen aan me hoofd heb. En later is er nog genoeg tijd. I LOVE BEEING SINGLE!!!!!!!!!!!!!!!!!

En dan zeg je dat ik niet zoveel moet nadenken bij dingen

x