Wat maakt mij tot mij
 

Wat maakt mij tot mij

Wat maakt mij tot mij,
Wat maakt mijn zijn tot het zijn.
Zijn deze 2 onvoorwaardelijk met elkaar verbonden?
Is het mijn “mij” wat me karakteriseerd
Of is het mijn “zijn” wat ik ben.
En het doen en laten van dingen,
Is dat wie ik ben?
Mijn uiterlijke kenmerken, ben ik dat?
Zijn het doen en het laten van dingen samen met mijn uiterlijke kenmerken mij?
Ben ik mijn spiegelbeeld,of doet en laat mijn spiegelbeeld de tegenovergestelde dingen.
Is mijn spiegel niet onvoorwaardelijk met mij verbonden
Met het “zijn” verbonden.
Is de spiegel dan een reflectie van het “zijn”
Kan het zijn, dat het “zijn” zo voor het oprapen ligt?
Dat met het oog waarneembaar is ?
Maar is de kans op illusies dan niet te groot, wanneer weet je wat je ziet?
Zie je wat je denkt, of denk je dat je iets ziet?
Ben ik wat ik denk dat ik ben? Ben ik wat anderen denken wat ik ben?
Is mijn “zijn” hetzelfde als hun denken dat ik “ben”
En dan? Ik ben want ik denk? Is dat wel zo duidelijk?
Wat als ik denk dat ik denk dat ik ben, ben ik dan ook?
Ik ben in ieder geval onduidelijk,
Onbeduidend onduidelijk, net zoals het “zijn”
Toeval?
Misschien is mijn “zijn” maar 1 ding…

Toeval



ehm meer een soort van gedachten spinsel op papier
opbouwende kritiek zou prettig zijn :)

Mooi filosofisch-poëtisch. Ik vind het jammer dat je zaken als 'uiterlijke kenmerken' en 'spiegelbeeld' ook zo noemt, het is een abstract stuk en dan staan er zulke wereldse begrippen in... misschien mooier als je dat met beeldspraak oplost. Verder goed, leuke eigen stijl.

Mwah niet bijster boeiend. Menig filosoof heeft zich hier al over gebogen, dus in principe kan je zo al wat verschillende antwoorden op je vraag vinden. Een antwoord is 'r niet echt, huh?
Je probeert het wel aardig te verwoorden, maar het komt 'r niet bepaald overtuigend, laat staan duidelijk uit.