In het spiegelglas
 

Door haar hoofd loopt een barst
kronkelend naar beneden tot de lijst
Gespleten tranen vullen de gaten
van het kapotte spiegelglas

In haar handen zitten sneden
bloed vult de gaten van haar pijn
Donkerrode tranen op haar haren
in het gebarsten spiegelglas

In het verwrongen spiegelbeeld
staan haar ogen niet vol met pijn
In de spiegel vol vervaagde tranen
lijkt ze het meisje, dat ze was

jammer dat je teveel dezelfde woorden gebruikt:

gaten
spiegel(glas)
(ge)barst(en

Ik ben er zelf ook niet tevreden over, maar dat heb ik juist expres gedaan.... Ik zal het even proberen uit te leggen

Ondanks alle veranderingen, blijft het eigenlijk hetzelfde... Tenminste dat is mijn gevoel erachter. En daarom ook de herhaling van woorden erin...

*vind het moeilijk om dit te verwoorden*

Ik snap je uitleg, maar ik blijf het niet mooi vinden klinken, kwa inhoud is het misschien ander verhaal, maar daar had ik nu niet op gelet... Mooie uitleg is altijd leuk, maar dan moet in eerste instantie het gedicht mooi klinken ed :)