Steeds op zoek
 

Verlies ik mijn adem, stokkend,
en vallen mijn benen haast
tegen de bodem van de aarde,
te hard gelopen of misschien wel
te vaak erbij neer gevallen


Veeg ik langzaam met mijn handen,
waar het zand nog aan gekleefd zit,
de tranen van mijn wangen


Zoeken mijn ogen, steeds te ver,
naar het einddoel en nergens
lijken aanwijzers aanwezig te zijn,
waar is mijn thuis, waar
zal men mij welkom heten?

Ik hou er niet van als zinnen worden afgebroken, en dat is hier steeds het geval, waardoor het voor mij niet goed loopt...

Gedicht is opzich wel aardig, beetje simpel, ik heb wel eens wat beters van je gelezen...

Ik vind hem koel (y)
Zinnen afbreken=goed :o :D

Ik vind het niet te simpel, eigenlijk precies goed. je omschrijft je gevoelens er erg goed in en het is totaal niet afgezaagd hoewel het op zich niets bijzonders is. Afgebroken zinnen storen me ook niet echt, ik vind het lekker weglezen en al met al een prachtig gedicht...