![]() |
Gezucht...
Gezucht...
De wind waaide nog, de dag draaide nog, en waar je ook was, we bestonden nog. mijn adem was liefde van heldere lucht, De dag verliet zachtjes maar kwam terug. En daar sta ik dan, maar waar zijn we dan, Waar jij eens was, is het nu toch zo leeg. Ik geloof weliswaar dat we zijn weggezucht, of weggelopen, eerst langzaam, toen vlug. |
Ik vind het gedicht echt heel erg mooi. Staat volgens mij alleen een foutje in....
Je moet altijd 'iets of iemand' verlaten.... geloof ik De dag verliet mij/ons zachtjes maar kwam terug Liefs Kim |
Citaat:
De dag vertrok zachtjes maar kwam terug. |
De dag sloop traag
|
Nee het staat er goed...het was de dag die verliet, niet iemand mij of ik hem zeg maar...Zie het maar als: de dag maakte plaats voor de nacht of de dag verliet omdat hij nu gisteren was...
|
k vind um mooi :) (y)
|
Ik las net een ander gedichtje waar ook de wind in voorwam; een nieuw thema van je? Deze vindt ik erg mooi!
|
Niet echt een nieuw thema, meer iets wat momenteel een deel in mijn leven speelde, en ik heb het inderdaad meerdere malen gebruikt....
|
Mooi woordgebruik!, het metrum hier en daar niet helemaal, naar mijn gevoel, leuk die herhaling en 'tussenrijm'.
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 07:44. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.