Waterijs ( + toegift )
 

Leegte staart me aan,
Verteld mij de dag van gister,
Over jou en over mij,
Over al die tijd,

Niets zal meer zo zijn,
De kringen in het water,
Die trekken langzaam weg,
De pijn zit nog van binnen,
Het einde is nog ver...

De leegte komt tot leven,
Niet nu maar ooit een dag,
Dan ben ik weer gelukkig
Omdat jij mijn leegte vullen mag...

-----

Dat ene waterijsje op vakantie in Cagnes-Sur-Mer in 1992,
de tranen weer in mijn ogen,
op mijn wang en op mijn hand,
Mijn liefde is verloren,
Treurend in het zand...

-----

Groetjes Vaal

op=tijdens....
(fout nederlands toch?)

Ik blijf een brabander he;)

Volgens mij is "op" gewoon goe hor...
Mar jah...ben ook mar een Brabander...;)

Leuk gedicht, mooie vergelijking