Huwelijk
 

Tja, misschien een beetje vroeg maar stel je voor dat je een jaartje of 10 ouder bent,

op welke manier zou je ten huwelijk willen worden gevraagd?
waar zou je ten huwelijk willen worden gevraagd?
wie moet het vragen, de man of de vrouw?

hey,

Ik wil echt gevraagd worden.. Dus de man moet het doen. Maar goed, waar en wanneer maakt me dan niet zo erg meer uit

Kus

Vraag het in ieder geval niet terwijl het vuilnis wordt buitengezet :D

Doe het in ieder geval als het gewoon rustig enzo is... Als je alleen bent (met die andere persoon) :)

Wie het vraagt maakt denk ik niet zo superveel uit...

Ik weet nog niet eens of ik wel wil trouwen..

maar stel dat ik zou willen trouwen..

dan zou ik toch wel gevraagd willen worden..

als je midden in de bossen bent..alleen...mooi meertje..hartstikke stil......lijkt me wel leuk op zich..of bij volle maan in het bos..:D

Ik wil gevraagd worden door mijn vriend op een onverwacht moment!!!:D ;)

Ik wil gevraagd worden of ik venetie of in de supermarkt (origineel)
heel romantisch iig maakt eigenlijk niet zoveel uit.
Ik vind het toch wel lief als ie het vraagtik ga zeker een traantje weg pinkuh:)

Ik wil gevraagt worden ergens alleen op het strand bij zonsondergang......romantisch in iedergeval.......zonder een hele hoop mensen in de buurt.......

Noem me ouderwets maar.... ik heb toch liever dat de man mij vraagt. :) Lijkt me superromantisch! :) Zelf zou ik het sowieso nooit durven te vragen, want ik ben een schijthuis. :(

Hoe en wanneer ik ten huwelijk word gevraagd maakt me niet zoveel uit.... Als het maar een beetje origineel is en hij zich er een beetje moeite voor doet.... Ik zou het namelijk niet leuk vinden als hij zich er gemakkelijk van af maakt, daaruit zou blijken dat ik voor hem niet enige inspanningen waard ben.

Ripper

Uhm ja gevraagd worden lijkt me uiteraard het leukst, maakt me opzich niet zoveel uit waar en hoe, als het ook maar niet terplekke wordt bedacht, maar er een tijdje over gedacht is......
En een roosje er bij natuurlijk:)

ik wil gevraagd worden denk ik, en waar maakt me niet zoveel uit, als het maar op een mooi moment is...

laatst zei mijn vriend op het lentebal ( vet groot gala feest in friesland) dat als we 2 jaar ouder waren hij me dan ten huwelijk had gevraagd. Dat vond ik wel heel lief :)

ohja, en met kerstmis voor de openhaard lijkt me ook heel leuk

Toch wel romantisch, hè?

Híj moet het doen, en idd vooral romantisch, of juist heel onverw8....

Mwah 'het huwelijk', dat zegt me niet zo veel. Als de liefde die je met elkaar deelt sterk genoeg is, is een huwelijk voor mij overbodig. Het idee is op zich wel romantisch, en tuurlijk wil ik me best een dag een prinsjesje voelen in zo'n mooie jurk, maar uiteindelijk hecht ik er niet zo veel waarde aan.

Dan hoop ik dat je woord houdt en niet trouwt. Het is immers erger om te scheiden dan om uit elkaar te gaan.

Dat uit elkaar gaan lastiger is als je getrouwd bent is voor mij geen reden om niet te trouwen. De reden is simpelweg dat ik er niet veel waarde aan hecht.
(Maak je nou eens niet zo druk om die scheidingen allemaal...er zijn wel ergere dingen in de wereld :p)

Dat kun je nu wel zeggen, en er zíjn ook wel ergere dingen op de wereld, maar scheidingen zijn, met name voor kinderen, echt héél erg. Zelfs kleuters zijn al zo intens bezig met hun gezin, dat een scheiding zelfs op die leeftijd al onherstelbare wonden nalaat. Vind jij dat niet erg? Nou, ik wel. Ik vind dat verschrikkelijk. En ik ben dankbaar dat ik een dergelijke ervaring zelf niet heb hoeven meemaken, maar wat ik soms om me heen zag/zie... Werkelijk, als jij dat niet erg vindt...

Er zijn zo ontzettend veel dingen waardoor een mens getraumatiseerd oid kan raken, waarom zo'n nadruk op scheidingen?
Ja een scheiding kan heel moeilijk zijn, maar ook daar kan je over heen komen. Ik ken mensen waarvan de ouders gescheiden zijn die gelukkiger zijn dan sommigen waarbij de ouders nog samen zijn. Dat wil namelijk ook bepaald niet zeggen dat het gezellig is thuis. Krampachtig een huwelijk proberen te laten werken schiet ook niet op.
Soms is een scheiding juist goed. Twee mensen hebben een bepaalde tijd hun leven met elkaar gedeeld en zien bijv. samen in dat het niet meer werkt en ze hun eigen weg moeten gaan. Zo kan het ook en so be it.

Huwelijk zuigt... naar mijn idee.

Om te beginnen is de mens al niet gemaakt om voor altijd één persoon lief te hebben. De enige reden dat mensen van elkaar 'blijven houden' is omdat ze gewoon gewend raken aan het bij elkaar zijn. Maar het gevoel van verliefdheid verdwijnt gewoon na verloop van tijd. Het heeft alleen enig nut om kinderen op te voeden.

En kinderen moet je ook niet nemen, alhoewel het SCHIJNT dat het leuke momenten heeft zijn de meesten vervelend. Dit is ook een onvermogen van de mens: het bij herinneringen evengoed onthouden van de leuke en de slechte dingen. Bovendien kosten die kinderen minstens 20 jaar van je leven... en waarschijnlijk ook nog van het krachtige gedeelte van je leven. Mij niet gezien.

En tenslotte is de enige echte vrijheid die je hebt het nemen van je eigen beslissingen. Als je trouwt dan wordt dat je ontnomen, wettelijk en gevoelsmatig. Als je de gevoelsmatige barrière weet te overwinnen dan kan je de enige ontsnappingsroute gebruiken: de juridische... maar niks of niemand kan het waard zijn om die vrijheid op te geven. (note: op dit moment ben ik zwaarder dan ooit op iemand verliefd maar dit raakt er niet door vertroebeld)

Jammer dat je ouders er niet net zo over gedacht hebben....:rolleyes:

Je hoeft niet te trouwen om kinderen te krijgen dacht ik hoor...

Alleen is het wat moeilijker met eeuhm...belastingen ofzo :confused:
Dat weet ik niet precies meer. However, ik dacht dat kinderen krijgen ook zonder trouwen kon, dus...
En als je iets anders bedoelde (hoe je dat dan ook bedoelt zou hebben) dan moet je deze post maar negeren :D

Ik bedoelde inderdaad iets anders, iets heel wat cynischers. Want de woorden waarop ik reageerde, zijn 1) egoïstisch, 2) egocentrisch en vooral 3) dom.
Als zijn ouders er net zo over hadden gedacht, was hij er nu niet geweest, en dat zou ons zijn reactie bespaard hebben.

http://www.smilies.nl/groot/bride.gif
ja ik wil wel trouwen. rond me 23?! en ik weil graag gevraagd worden. ik wil een hele mooie bruiloft met een groot feest de rest een beetje klein en intiem. en geen speeches (ik werk vaak tijdens bruiloften in de bediening en heb z'n hekel aan speeches) de helft van de gasten valt er altijd van in slaap. ook wil ik geen rijen handjes geven.


nu ik dit zo terugf lees heb ik nu al best veel eisen. aaaahhh

[QUOTE]peachie schreef:
[B] ja ik wil wel trouwen. rond me 23?! [QUOTE]

Het gedeelte dat ik heb geciteerd is werkelijk heel verstandig.

Ja, ik ben blij dat mijn ouders er niet zo over gedacht hebben maar ik mag toch anders over dingen denken dan mijn ouders???

En ik denk inderdaad wel dat je dit egoïstisch, en egocentrisch kunt noemen maar absoluut niet dom. Ik denk dat het jullie wel duidelijk is dat ik hier over heb nagedacht dus kan het eigenlijk niet meer dom zijn.
Maar wat is er mis met egoïsme en egocentri op deze schaal? - In sociale zaken gedraag ik me niet egoïstisch en jouw leven draait 100% om jezelf.

En als je een beetje van discusseren ofzo houdt dan beschouw je mijn reactie niet als 1 die je liever niet had gezien maar als 1 waarover je flink kan praten. - En ik heb niet domweg wat beledigende onzin neergekwakt. Ik heb gewoon best uitgebreid en beargumenteerd vertelt wat mijn mening is.

Ik dacht dus ook dat je dat bedoelde!

Lees mijn post nog eens en reageer eens dan.

ik bedoel dat trouwen een stabiele basis geeft voor het opvoeden van kinderen die naar mijn idee toch redelijk noodzakelijk is ALS je dat wil.

Maar wil iedereen nu plotseling dat ik nooit was geboren? - dat is wel erg harde reactie op onderbouwde overdachte mening

Ik niet hoor :).
Nee het was een reactie op de abt, uit zijn post kwam dat zonder trouwen je geen kind kunt hebben/krijgen, en volgens mij klopt dat niet, daarom reageerde ik erop.

En ik respecteer jouw mening, vrijheid of liefde is een keuze. Wat jij kiest moet je zelf weten, en dat is niet goed of fout :)

[QUOTE]de abt van sion schreef:
[B][QUOTE]peachie schreef:
ja ik wil wel trouwen. rond me 23?!

Citaat:

Het gedeelte dat ik heb geciteerd is werkelijk heel verstandig.

Cursus tags op vBulletin gebruiken nodig?

"Forum posten voor dummies" :D

Vanwaar reageer je niet meer op me Abt? Je gaat me toch zeker niet vertellen dat je het met me eens bent he :p

Vrijheid EN liefde is ook mogelijk.

Alleen komt dat niet verder dan verkering en duurt niet langer dan een paar jaar. Maar daar is ook niks mis mee, uiteindelijk sta je er alleen voor in je leven en als ik kijk naar mensen die daar anders over dachten in mijn omgeving dan krijgen ze vaak 'harde klappen' als ze tot de ontdekking komen dat ze niet op bepaalde mensen kunnen bouwen of dat ze er alleen voor staan.

Mijn idee: ga er vanuit dat je er alleen voor staat, het voorkomt die pijn. Als je er eens niet alleen voor lijkt te staan doe dan alsof je er niet alleen voor staat maar blijf van binnen denken dat je er alleen voor staat.


Maar ik moet toegeven dat deze benadering niet zonder nadelen is... als je iets anders wilt. Als je wilt leven als het gemiddelde mens dan kan je beter voor die pijn kiezen dan voor dit. Want dit is basicly alleen leven.

Ik wil niet trouwen (zo denk ik er nu over en denk niet dat dat verandert) maar ik ga er nu even vanuit dat ik dat wel zou willen...

Ik zou op een originele en ontzettend romantische manier gevraagd willen worden (kan zelf niks bedenken, dat mag hij zelf doen :p)
Waar ik gevraagd zou worden maakt me niet veel uit.
Aangezien ik de vrouw van de 2 ben, mag de man het vragen :D

bubbeltjes schreef:

Dat is waar. Persoonlijk ben ik tegen scheiden. Je moet er gewoon voor zorgen dat je een goede partner kiest en daarin niet te snel en te impulsief bent.
Als het toch tot een scheiding moet komen, is dat vooral voor het kind heel erg, omdat één van de twee benen waarop het staat, bij wijze van spreken geamputeerd wordt. In bepaalde gevallen is dat een zegen, dat wil ik best toegeven, maar in heel veel gevallen beinvloedt dat het kind tot in de lengte van jaren.
Scheiden is zo normaal geworden, dat het een te grote vrijblijvendheid heeft gekregen. Het huwelijk is een product geworden in de consumptiemaatschappij. Bevalt je nieuwe auto je niet, dan ruil je hem in. Bevalt je vrouw je niet, dan ruil je haar in.
Je "so be it" vind ik daarom te sterk.

Daar heb je wel gelijk in. Er wordt te snel getrouwd en gescheiden.
Maar goed, er zijn zo ontzettend veel dingen die een mens 'beschadigen' en traumatiseren. Die obsessie die jij hebt met scheidingen vind ik dus een beetje ver gaan.

Ik weet niet of je het een obsessie moet noemen. Persoonlijk heb ik er namelijk geen last van of mensen wel of niet scheiden. Maar ik vind wel dat er door te veel mensen te licht tegen huwelijk en relatie aan wordt gekeken. Daarom denk ik dat er - met name op een forum als dit, waar over het algemeen (redelijk) nadenkende mensen komen - gewezen moet worden op de consequenties van een serieuze relatie. Hier komen immers de mensen die zinspelen op een relatie of die al een relatie hebben.

Als je wist wat voor ellende ik soms om me heen zie, bubbeltjes...

Nou ja, als je toch wist dat ik BLABLABLABLA enne BLABLABLABLA. Dan zou je toch moeten zeggen dat Huwelijken BLABLABLABLABLA. Ik vind persoonlijk dat BLABLABLABLABLABLA.
Waarop BLABLABLABLABLABLABLA en BLABLABLABLABLABLA en BLABLABLABLABLABLA. Maar toch BLABLABLABLABLA.

Verzin iets belangrijkers Abt, hier werd gevraagt waar mensen het lieft ten huwelijk gevraagt willen worden. Niet om te BLAderen.


Dank u


maarre verder: In een bubbelbad waarbij mn vriendin (keb er *nu* nog geeneen) zo over me heen zit ;).

1) Was ik niet helemaal ontopic?
2) Kijk! Een hele specifieke vorm van romantiek!

Alsof mensen die een relatie hebben zich door jou gaan laten tegen houden...
Als je zo nodig iets wil doen aan de ellende in de wereld, moet je niet op een forum op Internet gaan lopen mauwen over scheidingen.
Maar goed, ik dwaal af. Ik ben het wel met je eens dat mensen te snel trouwen. Het huwelijk heeft zijn betekenis een beetje verloren, maar dat is mijn probleem verder niet.

1) Je kunt maar nooit weten. Misschien zet het hen aan tot nadenken. Want dat laatste gebeurt tegenwoordig niet meer zo vaak.
2) Nee? Waar dan?
3) Mooi.
4) Vind je dat nu zelf ook niet een beetje kortzichtig?

Je kunt van mij zeggen wat je wilt, je kunt me bemoeizuchtig noemen, maar dat vind ik altijd nog beter dan opportunistisch je kop in het zand steken. En dat is wat heel veel mensen doen.

En weet je wat het ergste daarvan is? Dat ze het niet alleen bij deze topic doen.

Beetje tegenstrijdig met wat je eerder zei, nl. dat de mensen die hier komen juist wel nadenken.

Waar niet?

Ik weet voor mezelf dat wanneer ik ware liefde voel, ik dat niet hoef te bevestigen d.m.v. een huwelijk. En ja, jammer dat zoveel mensen zo snel het huwelijksbootje instappen en jammer dat er zoveel scheiden. MAAR DE WERELD VERGAAT ER NIET DOOR!
Een relatie kan een belangrijke fase zijn in je leven waar je van kunt leren.....die hoeft niet persé perfect te zijn of eeuwig voort te duren.

Nee, dat niet.

Ik wil op een romantische manier gevraagd worden!! OWW lijkt me echt een gaaf moment..maar goed..kweetniet waar..op een romantisch plekje..woeiii! En ik wil trouwen in een kasteeltje *dream*

Ik zou graag (lees: ik eis!) door hem ten huwelijk gevraagd willen worden. Het moment moet heel romantisch maar ook onverwachts zijn! En dan het liefst 's avonds bij maanlicht in een gondel in Venetië!!! :D Whiiiiiiiiiii! Dat lijkt me zooo mooi! *kwijl* Of een romantisch etentje aan het strand en daarna dansen en dat ie dan ineens op zijn knieën gaat en me ten huwelijk vraagt!

Een romantisch etentje aan het strand :D :D :D

misschien et eetcafé om de hoek, dat heel toevallig aan het strand ligt...

1. Op een very very romantic way.. *zwijmel* ;)
2. Strand, zee, restaurantje, in zijn armen etc
3. He!! De man dus!!

ik ga voor het "tv-aanzoek" (nehee... geen "all you need is love" maar het romantische onder-de-sterren-aanzoek, zucht, zwijmel...)

Hij moet mij vragen.. waar niemand anders bij is.. hoeft niet op zn knieen ofzow... en ook niet een 'tv-aanzoek' maar gewoon als we alleen zijn, hij mij vragen. heel zachtjes.. :D :D :D ( ziet het al helemaal voor zich) en dan als het kan als ik 24/25 ben... en dan wil ik twee kindertjes.. een jongetje en een meisje. of twee jongentjes :D :D :D

Mij maakt t opzich niet zoveel uit wie t vraagt Ik zou t eigenlijk wel leuk vinden om mn vriend ten huwelijk te vragen, die bek wil ik dan wel zien! :)
Ik zou t dan denk ik wel een beetje op een romantisch moment doen: avondstrandwandeling of iets dergelijks; of juist op een onverwacht moment: als hij net uit bed komt, hem verrassen met een ontbijt op bed en dan op zo'n leuk opgevouwen servetje schrijven: schat, wil je ff naar me luisteren, ik wil je wat vragen... en als ie dat dan gelezen heeft en me dan gek aankijkt, hem aankijken in zn ogen en dan vragen of die met me wil trouwen.

*sigh* :p Ik hou zo veel van mn vriendje!

Maar gevraagd worden lijkt me ook zeer tof!