doel van je leven
 

Wat willen jullie in dit leven bereiken? Hebben jullie al een duidelijk doel voor ogen of hebben jullie nog geen idee?

Wanneer denk je dat je het 'gemaakt' hebt in het leven.

ik wil met carriere aan de top komen.

mijn hele ik veranderen, waar ik al goed mee bezig ben.

Ik voel dat ik een missie te voltooien heb, maar geen idee wat die missie is of zal zijn :D

ik denk dast mijn levensdoel is gelukig te worden op wat voor manier ook. Mensen om mij heen gelukkig maken is ook belangrijk

Ik verwachtte jouw vraag al, om half twaalf toen ik op de fiets zat naar het politieburo. En toen bedacht ik mijzelf het volgende:

Doel? In de zin van heilige opdracht?

Is er niet. Het feit dat ik leef is stom toeval. Er is geen lot, geen opdracht. Geen hoger goed, geen diepere bedoeling, geen niet- te- bevatten- voor- stervelingen- plan. Er is alleen hier en nu.

Ik ben aan niemand rekenschap verschuldigd, ik zal niet gestraft of beloond worden voor wat ik doe of nalaat anders dan door mijn directe omgeving. Ik kan ook niet meer invloed uitoefenen dan heel direct en concreet. Ik kan geld geven aan goede doelen, ik kan collecteren voor de dierenbescherming, ik kan meehelpen in het asielzoekerscentrum of bij het Leger des Heils. Ik kan heel direct goed doen en goed ontmoeten. Iemand een lift geven die dat nodig heeft, een daklozenkrant kopen, een vriend helpen met de verhuizing, of de kinderen bij me laten logeren.

Maar meer niet.

Ik kan niet de wereld als geheel tot een beter plaats maken, daarvoor zijn er teveel verstorende en volstrekt toevallige en willekeurige factoren die ik niet onder controle heb.

Ik kan best proberen om meisjesbesnijdenis uit de wereld te helpen door hier te ageren en bewust te maken, maar dat zal daar op korte termijn geen enkel meisje helpen.
Ik kan hooguit de voorwaarden helpen scheppen waardoor het maatschappelijk mechanisme erachter verandert, en dat is de religieuze achterstelling, de economische afhankelijkheid van vrouwen en armoede.

Maar wat kan ik doen aan de armoede in Somalië? Hooguit op een partij stemmen die meer ontwikkelingsgelden wil vrijmaken, en dan nog. Slechts een procent ervan heeft misschien zin. Het maatschappelijke systeem in Afrika is er op gericht de status quo te bewaren. Hoe kan ik de islam, heel afrika, zo ver krijgen dat zij vrouwen niet als minderwaardig beschouwt? Hoe kan ik een hele cultuur die in eeuwen is ontstaan veranderen?

Ik vrees dat ik bescheiden genoeg ben om te beseffen dat ik geen donder kan bijdragen aan het uitbannen van onrecht in de wereld, daarvoor is de wereld eenvoudigweg te ingewikkeld en te weerbarstig. En al het idealisme van mijn jeugdig hartje kon daar niets tegen uitrichten.

Alleen iets wensen zal geen effect hebben. Maar als je je daar beter bij voelt, ga vooral je gang. Dan is het tenminste nog voor een iemand goed: jezelf.

Ik wil de wereld veranderen.
En ik wil zonder angst voor wat dan ook proberen te sterven,
iets wat misschien al een vereiste is voor punt één...:D

Waarom moet je zonder angst zijn om de wereld te kunnen veranderen? Wat voor angsten dan?

En meteen de hele wereld maar, dat zijn geen halve maatregelen. In welke zin veranderen, en hoe was je dat, als nietig mensje, van plan?

Die van mij, net zoals die van iedereen uiteindelijk: dat je van niemand kan zeggen dat het je meerdere is.

Ik heb soms het gevoel dat ik later iets ga moeten doen
dat levens gaat redden of zo. Iets heel belangrijks. Ik haat
het gevoel want ik heb geen flauw idee wat het is. Nu
probeer ik gewoon iedereen te helpen die ik kàn helpen...
Alleen dan heb ik enige voldoening

Om half 12,ja toen kreeg ik die impuls....dank je wel voor het doorseinen. :D

Dit hele verhaal is geen antwoord op mijn vraag. Heb je voor jezelf niet een bepaald doel? Advocaat worden?Kinderen krijgen?

Er bestaat angst en liefde, voeg ze samen dan raak je los van de polariteit. Omarm je angst en ga er vol in,dan is het iets wat in het licht staat en geen schaduw meer. :)

Veranderingen beginnen altijd bij jezelf,volgens mij ben je al druk bezig. Als je de eenheid voor jezelf bereikt,is de wereld veranderd.

Als je dat heel graag wil doen,komt het vanzelf op je weg.
Mensen helpen geeft inderdaad het beste gevoel.

Gelijkheid is mooi.

Dat heb je heel erg mooi gezegd...(y) Dank je! :)

geen natuurlijke dood sterven

Dat kan ik nu ook wel voor je regelen :rolleyes :D

* smak!* gelukkig, je bent jezelf nog.

Doel in mijn leven?

Ik heb er wel een paar hoor. De maatschappij wat leefbaarder te maken, vrijheid voor iedereen een een sociaal vangnet waar niet iedereen die het echt nodig heeft doorvalt. Maar dat is niet echt het belangrijkte, ik zou eest beginnen met een mentaliteidsverandering door te voeren, zodat de mensen es een beetje om zich heen beginnen kijken, de fouten zien, de misstappen zien en daarop inspelen, de fouten uit het systeem halen, hun kennisen, buren en familie opvangen als het nodig is en zo het systeem ontlasten. Dan zou ik voortgaan met de grenzen af te breken, steen voor steen let wel, en liefst met een buldozer :D . Daarna gaan we 1 wereldmunt maken, zodat de armere landen en de mindersterke economiën geen last meer hebben van inflatie en geldgokken... dus de tobintaks komt een beetje bij... en dan natuurlijke onze natuur weer eens op laten bloeien maar echt bloeien he, niet het soort geïmporteerde winterbestandigekapotvriezende viooltjes...


Groetjes Sven

feest, wanneer kan je?

Humor is leuk maar het moet vooral niet serieuze zaken gaan vertroebelen.

Nee hoor, all work and no play makes Jack a dull boy.

Zelfs in een serieus antwoord kan ik altijd nog wel een kwinkslag kwijt. Het helpt om een gesprek niet te zwaar op de hand te laten worden. Het helpt ook om dingen niet zo op scherp te zetten. Een verhitte discussie kan makkelijker op boosheid, irritatie en ruzie en dus een echt meningsverschil uitlopen als je er geen humor in durft te verwerken. Humor relativeert.

Mijn vriend werd er in het begin helemaal gek van, dat hij niet gewoon lekker ruzie met mij kon maken. Dan wilde hij lekker mokken, en dan ging ik weer zitten grijnzen, omdat ik het ridicule van de situatie inzag. Of ik maak een inside joke. Tegenwoordig grijnst hij mee. Weg boze bui. Het is allemaal zo lekker belangrijk he.

Ik heb ook wel de neiging in `vervelende` situaties grapjes te maken of te gaan lachen...
maar waarom denk je uberhaupt dat spiritualiteit mij de humor doet verliezen?! dat is flauwekul natuurlijk

Mwah, mischien bedoel je gelijkwaardigheid? Maar nee, elk mens wil van nature sneller, slimmer, knapper, rijker, machtiger om uiteindelijk beter dan de omgeving wil zijn. Degene die niet beter wil zijn, zal ook niet zo snel beter worden. De persoon zijn eigenschap om niet beter te willen zijn (of meer, met het ontbreken van je drang om beter te worden), sterft, zoals vele zwakke eigenschappen, sneller uit.

Waarom zit je op school? Niet omdat je daar enige bevrediging of enige vorm van verlichting vind: in een weekje bibliotheek leer ik meer dan één jaar school.

Tegenwoordig niet meer. Mensen scheppen hun eigen natuur, door ethisch en spiritueel te kunnen oordelen. Mensen hebben de drang dichter bij hun ziel te leven, wat hun de menselijke verlangens en behoeftes doet verliezen. Daardoor worden mensen meer gelijk.
Met meer snelheid, schoonheid, slimheid, rijkheid en macht ben je niet beter dan je omgeving. Op die vlakken heb je naar maatschappelijke maatstaven meer, maar voor je wezen doet het niets. Degene die niet beter wil zijn, is voor zijn eigen ziel al beter door geen ridicule dingen te verlangen. Alleen als je het probeert, zul je het heil ervan in zien, en zul je merken dat het geen zwakke eigenschap is, maar de allerbeste eigenschap, om niet dingen die om je heen zijn, maar dingen die binnenin je zijn te verlangen.

In ieder geval liet je er hier weinig meer van zien.

Mensen zitten op school omdat de maatschappij dat van hen verlangt. Inderdaad, met het uit mijn hoofd leren van de eerste bladzijde van de encyclopedie leer ik meer dan in zes jaar school, maar men verwacht dan ook dat school een sociale leerweg kan vormen voor leerlingen onderling. Een goede gedachte, al pakt het niet zo uit als men denkt. School is wel een sociale leerweg voor mij geweest en heeft mij zo gevormd als ik nu ben, maar naar maatschappelijke maatstaven gemeten, is dat niet positief.

Ik wil de humor binnenin mij wel behouden, maar ik wil geen sarcastische of cynische grappen maken die voortkomen uit ongemak of negatieve gedachten. (n)

Tuurlijk, gemeen zijn mag niet. Maar als je ergens een grap over maakt, of iets in grappige bewoordingen neerzet, is dat dan negatief? Er is een grens tussenspot en ironie ( is okee) en gemeen hatelijk sarcasme ( mag niet).

Zoalng het niet ten koste gaat van iemand anders mag je alles zeggen. Met name zelfspot levert een onuitputtelijke bron van inspiratie op.

Zelfspot is leuk maar je moet het niet gaan menen.

Wat jij feitelijk zegt: Mensen scheppen hun eigen aangeboren geaardheid, door wat in hun ogen goed en slecht is en spiritueel te kunnen oordelen. Sorry maar: pardon?? En al zou ik de vage beredenering negeren: waarom is dat "tegenwoordig" verander? Cultureel gezien is er misschien veel veranderd (hoewel het nog steeds erg veel weg heeft van zesduizend jaar geleden, zo niet langer) maar lichamelijk (natuurlijk, die je zelf ook al noemt) zijn er niet erg grote mutaties die onze gehele natuur op zo`n belangrijk punt veranderen.Ehm pardon?? Dichter bij hun ziel: dichter bij die biologische reactie in je lichaam? Dichter bij je bewustzijn en onbewustzijn? Maar aangenomen dat er een ziel is (hmmz, want anders word het erg offtopic): waarom zou een mens tegenwoordig dichter bij zijn "ziel" leven? Tot op de dag vandaag zie je mensen brullen op wallstreet als gestoorde apen, je ziet landen elkaar aanvallen voor hun macht, je ziet het volk achter je staan als je beweert dat je jouw volk sterker maakt dan andere volken, je ziet mensen op fora in discussie gaan over wiens idee eigenlijk beter is.Je bedoelt nogsteeds gelijkwaardigheid? Of zij mensen tegenwoordig al zo doorgeslagen dat ze nu beweren dat elk mens gelijk is, blêh.LOL, dus jij beweert dat rijke mensen geen hogere maatschappelijke status hebben? Dat het eigenschap om knap te zijn (wat wijst op vruchtbaarheid en sterk na geslacht) helemaal nutteloos is voor je positie in de maatschappij? En wonder boven wonder: jij beweert dat niemand enige voldoening haalt als ze iets winnen? Of als ze iets hebben verdient? Dat voldoening krijg je ergens van: niet van de maatschappij, die krijg je van jezelf: van je eigen wezen als je wilt.

Ik meen er geen woord van. Maar het komt zo lekker in mijn kraam te pas. Ik overdrijf ook altijd schromelijk. En ik moet zeggen: het is zeer therapeutisch verantwoord.

De beste verhalen komen altijd voort uit vroeger leed, waar je later op een relativerende manier naar kunt kijken. Als ons en ramp overkomt raakten we vroeger in paniek, en nu zeggen we : ach, dat worden later weer onvergetlijke reisherinneringen.

Langs de snelweg staan met een kokende motor en alleen een fles bevroren water omdat het was gaan vriezen....en dan voor vertrek nog gezien hebben dat de fles reserve koelwater ...jaaa, dan vraag je er natuurlijk om.

Of het beroemde rondje Stampersgat, toen we verdwaalden en in zeeland uitkwamen in plaats van in Eindhoven. Toen een auto vol herrie, nu zeggen we laconiek dat we de scenic route nemen. De Buitenveldert connectie, nog een begrip hier.

Of die ene keer dat we door een opgebroken Londen moesten met een trailer met auto erop achter onze huurauto, aan de verkeerde kant van de weg, met een verkeerde wegenkaart. Dolletjes. Ik heb alle duivels uit de hel gevloekt, want ik zat achter het stuur. En nu? Wij grijnzen naar elkaar en zeggen: ik hou hem tussen de lijntjes, jij mag zeggen waar we naar toe gaan. Erger dan toen kan het niet worden!

Door onze uitzonderlijke hersencapaciteiten kunnen we ethisch oordelen en andere dingen doen dan we normaal zouden hebben gedaan wanneer we enkel onze eerste lichamelijke impuls hadden gevolgd. Zonder ethische oordelen is bijvoorbeeld moorden heel normaal. Dat is namelijk goed voor de voortplanting. Met ethische oordelen is dat niet normaal, aangezien we oordelen dat het niet goed is een mens van het leven te beroven. Vroeger kende men minder ethiek (neem bijvoorbeeld de tijd der holbewoners als uitgangspunt). Ik kan nu zeggen dat ik geen vlees wil eten omdat ik geen dieren wil vermoorden, en geen dode dieren op wil eten, 5000 jaar geleden dacht men niet zo. Ik kan dat nu zeggen, omdat ik een ethisch oordeel vel. Doordat ik hersenen heb om rationeel buiten mijn lichamelijke aangeborenheid om te gaan, omdat ik een ziel heb om daar geestelijk buiten om te gaan. Ik denk ook niet dat jij kunt beweren dat het in onze aard zit onze lichamen te bedekken met modieuze kleding, of om niet aan verkrachting of moord te doen.

Ik denk wel dat er meer en meer mensen zijn die niet meer met hun lichaam willen oordelen maar met hun ziel. Onze ziel bestaat uit liefde en licht, en dat is ons wezen, en in ons wezen zijn we allemaal gelijk, en juist daarom gelijkwaardig. Vroeger was er nog veel meer oorlog...nu kan men toch oordelen dat het niet juist is om altijd oorlog te voeren. Het gaat langzaam, maar het gebeurt wel!

Nee, dat beweer ik niet. Op mijn beurt neem ik aan dat jij beweert dat mensen met een hogere maatschappelijke positie en status 'beter' zijn? Natuurlijk hebben rijkere mensen en knappere mensen een hogere positie in de maatschappij, en natuurlijk krijgen zij daar lichamelijk voldoening uit. Voor je innerlijk, de ziel, je 'psyche' zo je wilt, doet het helemaal niets. Rijkdom en schoonheid zijn dingen die alleen tellen buiten jou, in de maatschappij. Voor je werkelijke, innerlijke wezen doet het helemaal niets...status is onbelangrijk

Luister eens, zoals jij doet; je hangt een enorm verhaal op over iets,
en alhoewel het misschien grappig is,
heb ik geen idee waar je het nu werkelijk over hebt. Zulke vertroebeling bedoel ik nou.

Ik bedoel aan te geven dat zelfspot niet erg is, niet sarcastisch, niet negatief.

Ik geef een voorbeeld, ik hou geen betoog.

Je gaat zo op in een verhaal met moeilijke woorden en rare voorbeelden dat ik het niet meer begrijp...

Geeft niet, ik begrijp jouw en ranonkels posts ook niet. Totaal andere denkwijze.

:)

Zullen we het er maar over eens zijn dat we hiet hier nooit over eens zullen worden, en ophouden met knokken?

Ooit zullen we het wel eens worden, maar als je het erop wil houden dat ik jou niet kan overtuigen, dan vind ik dat ok. :D

Niet alleen hanteren we volstrekt tegensgestelde uitgangspunten, ook de gevolgtrekkingen die we eruit menen te kunnen maken verschilt.

Soms moet je maar gewoon aanvaarden dat je iemand ergens NIET van kunt overtuigen. Fijn, hebben we allebei gelijk.

Edit: allebei gelijk, en dus niet: ik heb gelijk maar daar kom je nog wel eens achter. Dat is een airtje van superioriteit dat automatisch bijgeleverd lijkt te worden aan allen die het licht gezien hebben en waar ik persoonlijk bijzonder giftig van wordt. Kerstening en kolonialisme in een eenentwintigste eeuws jasje.
Brr.

wat je vrijheid noemt...:rolleyes:

Wees blij dat het bestaat, met jouw denkbeelden was je een paar eeuwen terug allang wegens ketterij op de brandstapel beland.

Andersdenkenden oprecht in hun waarde laten, en dus niet met een medelijdend hoofdschudden aanschouwen en denken: ach, stakkers, dat is het moeilijkste wat er is. Alsmede het niet actief ingrijpen als de gevolgen van hun denken je te gortig worden.

Dat is ook meteen het zwakke punt van het cultuurrelativisme. Ieder mens heeft zijn grenzen, ook de relativist. Tolerantie gaat maar tot het punt waarop jouw wezenlijke grenzen overschreden worden.

Het niet mogen moorden kan twee oorzaken hebben cultureel en biologisch. Als het cultureel dan komt dit doordat een cultuur waar je niet mag moorden sterker staat dan een cultuur waar dit niet mag: je hebt zekerheid (voor je leven). Moorden is absoluut niet goed voor je voortplanting (over het algemeen), mensen zijn groepsdieren: een groep waar niet gemoord word is over het algemeen sterker dan eentje waar dat wel word gedaan: een moord buiten je groep is dan ook minder "erg". Ethiek is niets anders dan wat wij goed en slecht noemen. De dingen die slecht zijn voor het overleven van onze genenpool krijgt over het algemeen een stempel met "slecht". Andersom het zelfde. Nogmaals: er is geen universeel moraal! Ehm, nee absoluut niet. Hoogstens een ander moraal. Haal voedsel voor mij: je bent goed (sociaal), haal geen voedsel voor mij en hou het alleen voor je zelf: je bent slecht (asociaal). Zelf vleermuizen kennen dit principe: ze onthouden wie voedsel voor hun mee brengt en wie deelt: deze vleermuizen zijn in hun ogen "goed". De vleermuizen die dat niet doen zijn "slecht" en krijgen bij een slechte nacht geen voedsel van hun buurman.Onze lichamen te bekken met mooie kleren: nee. Maar kijk verder, de oorzaak. Waarom willen we onze lichamen bekleden met kleren die mooi zijn? Misschien omdat we toch stiekem beter willen zijn? Moord en verkrachting? Moord legde ik net al uit, dat verkrachting slecht is ook al eeuwen oud. Iemand die verkracht, speelt vals. Holbewoners (om terug te gaan naar jouw voorbeeld) willen geen partner die sterker is dan hunzelf, maar die sterker is dan de rest. Verkrachting word dus altijd afgekeurd.Ehm, nee we oordelen met onze hersenen. Zodra een gedeelte uit je hersenen kapot zijn: dan oordeel je anders. Een extreem voorbeeld: psychopaten. Of mensen die geen emotie voelen. Als jouw ziel opgaat, zou dit niet kunnen bestaan. Nee we oordelen nu omdat we een tv hebben waarop we vrolijk kinderen kunnen zien die vermoord worden: als je iets ziet kan je er veel gemakkelijker medeleiden mee hebben. Je ziet ook dat des te meer de massa media op kwam, des te meer mensen tegen oorlog waren (aan de andere kant: hoe wou je weten of er in de middeleeuwen mensen tegen de oorlog waren??).dan klopt jouw aanname wel. Dat beweer ik inderdaad, maar misschien is "meer goed" ipv beter wat netter.

Waarop heeft dat "innerlijke wezen" dan wel invloed?

Kan iemand mij uitleggen wat de reactie van Tjaslon nog met de vraagstelling van de topicstarter te maken heeft :confused:

Topic: wat is je doel van je leven
Mijn begin: doel van elk mens
Oa Riconoscente was het daar niet mee eens
mijn reactie: uitleg waarom dat het doel is.
Gevolg: discussie.
Ongewenst gevolg: enigsinds te ver terug geredeneerd, maar je kan bij dit soort vragen het niet houden op ja en nee antwoorden.
Extra ongewenst gevolg: iemand die niet alles leest vraagt zich af wat het nog met het onderwerp te maken heeft ;)

Het doel van mijn leven is los te komen van polariteit waardoor ik de eenheid zal ervaren. Die eenheid is'zijn'.

Om die eenheid te bereiken leef ik zoveel mogelijk met mededogen en liefde naar ieder levend wezen. Ook is het belangrijk al mijn schaduwkanten in het licht te zetten.In de eenheid bestaat er geen schaduw meer. :)

Nog niet zo lang geleden leefde je alsof het leven geen doel had. Nu weet je dat het geen doel heeft, behalve het doel dat jij eraan geeft. Dat is een heel goed teken.......