gisteren was ik blank
 

gisteren was ik blank
vandaag ben ik een neger
morgen ben ik grijs
maar toch blijf ik integer

gisteren was ik een boom
vandaag ben ik een struik
morgen ben ik de zon
die over alles schijnt

gisteren was ik bang
vandaag ben ik onzeker
morgen ben ik groots
en voel ik mij weer beter

het oogje en de zon
 

er was eens een boom
er was eens een blad
er was eens een oogje

de boom stond in de zon
het blad liet zich grazig neer
het oogje werd triest

daar kwam daar toch iets moois
daar had men zich verkeken
het groen werd paars
het paars werd geel

geen regenboog, geen kleur
toch wel. maar waar
het oogje keek vervreemd
naar het gele zonnetje geel

de boom, het blad, het oogje
gedrieen stonden zij staar
het zonnetje en het oogje
daar samen bij elkaar

van lief en leed gespannen
daar waren zij bijeen
niemand maar dan ook niemand
had hier een broertje dood.

na verdriet het blaadje leed
na treurnis en verderf
kwam het toch weer goed
een oogje
een zon

samen stralend aan de hemel
vrienden kijkend van benee
en heel af en toe, in de vroege morgen
kijkt het oogje blij en moed

bomen, bladeren, die hebben slechts de wind
oogje heeft de zon
een vriend
dat is alles
maar wel een goede tampon!