omschrijvingen van het leven in het algemeen?
 

dit vroeg ik me zo eens af, hoe leg jij (symbolisch) het leven uit?

ik hoorde eens: het leven is een groot wit papier, bij je geboorte is het helemaal wit. Maar hoe ouder je wordt, hoe meer vlekken er op het papier komen. Je kunt ze wegwerken, maar de vlekken blijven altijd bestaan, hoewel ze weggestopt zijn onder een nieuw stukje wit.

mjah, hier kun je dan weer heel lang en diep over nadenken, en aangezien ik daarvan hou: heb jij ook zulke "verhaaltjes"?

Het leven is als een boek. Heeft leuke hoofdstukken,
en minder leuke.. Is om te huilen, en om te lachen.
Bij sommige delen wil je langzaam lezen, bij anderen
het liefst een stukje overslaan..
En als ik het zat ben, doe ik het weg.



Offtopic:
Oeh. Dat klonk slecht.. :o Niet al te serieus nemen,
bepaalde zinnen kunnen zwaarder overkomen dan
ik ze bedoel, plus dat ik gewoon ontzettend
slecht in verhaaltjes schrijven ben.

Het leven is een grote ketting van trieste en blije gebeurtenissen. Alles wordt overschaduwd door het trieste maar het is de kunst van de blije dingen te genieten.

Het leven is als een lange wandeltocht. Je loopt met allemaal mensen samen.. Sommigen vallen af anderen komen erbij.. Maar het wandelen doe je toch alleen.. Als jij moe word (levensmoe) kunnen anderen je ondersteunen of je kan afhaken. Tijdens de wandeltocht heb je een rugzak op je rug. Gevuld met het eten en snoep. eten = broodnodige dingen.. snoep = de gezellige dingen in het leven.
Onder het wandelen kom je obstakels en minder begaanbare paden tegen... (de nare dingen in het leven)

:eek: dít wou ik dus ok schrijven.
is al voor me gedaan dus. :)

Apart!

ja, ik dacht, ik typ dat...
zie ik jou naam, dus ik denk, even lezen.
precies hetzelfde. behalve dat snoep, dat denk ik er nooit bij.
en er zijn nog wat andere dingen die ik erbij denk.
zoals dat je op je weg heuvels (kleine moeilijkheden) en sommige bergen (grote moeilijkheden) tegenkomt, die je moet overwinnen om verder te kunnen. Sommige mensen kiezen om om de berg heen te lopen (het probleem te ontwijken) maar dan komen ze het later weer tegen...

Weet je ?

Ik kan er pagina's over vol schrijven.. of er een gedicht over maken.. !! maar ik had et ff kernachtig opgeschreven

ja, dit is ook kernachtig. (wat ik er net even kort bijschreef)

snap ik! ik schrijf er nog wel eens een gedicht over!

juh! moet je doen.
*ik had hier ooit een gedichtentopic geopend, met de naam: 'iedereen die zijn gevoelens uit in gedichtsvorm...' dusseh, als je geinteresseerd bent in gedichten van anderen... moet je die eens zoeken met de zoekfunctie onderaan. als je iets nuttigs toe te voegen hebt, is uppen geen probleem denk.
-xxx-

Schat.. ik uit mijn eigen gevoelens amper in dichtvorm.. ik schrijf namens anderen.. die geven mij inspiratie.. of over dingen die fictief zijn voor MIJ!! zoals zelfmoord, dood en begrafenis.. Zelf heb ik nooit neigingen gehad.. Geen depressieve gevoelens en ik sta vrolijk in et leven!

"Life is like a box of chocolates. You never know what you're going to get"
Hmm, die zin blijft zich maar herhalen.

Het leven is als een karbonade voor de zon. Zonder doel en absoluut krankzinnig.

Filmcitaten..

dat is niet jouw definitie!!

Iets van een ander kan ook best van jou zijn, als je het vindt kloppen ed...vind ik iig.

Jahh.. okay..

Het leven is een banaan. Hij kan hard zijn, hij kan zacht zijn en soms zitten er rotte plekken in. ;)

lol

ik vind die wandeltocht van wilco984 een hele mooie vergelijking :)

Thnx

yw :)

Het leven is als een bloem, altijd verwelkt hij en iedere keer komt er weer een nieuwe.