verslaafd
 

Als je ziel zichzelf verkoopt
een autonome handel,
je kijkend naar je eigen fort
langzaam een ruïne wordt

Als een origami
donkergrijs je beeld vervouwt,
je dodelijk verveeld
huilend van je moeder steelt

Allergisch voor je schaduw,
maar verslaafd aan de zon
badend in het zweet
ontsnapt een laatste kreet:

Help,
help,
Ik ben geen junk,
maar een jonge god

ik vind je einde wat zwakjes maar verders...goed omschreven...

De laatste 4 regels lezen niet lekker en passen niet echt bij de rest.. Jammer.. want het is best een leuk gedichtje!