ben je alleen jezelf als er niemand in de buurt is?
 

Ik had laatst een gesprek met m'n vriend, over maskers. Iedereen zet maskers op, soms kun je het een beetje laten vallen, soms hou je het echt op. Maar we kwamen er niet echt uit, of je nou alleen je masker laat vallen als je alleen bent. Snappen jullie wat ik bedoel? Wat vinden jullie?:confused:

Dat lijkt me per persoon te verschillen.

Weet ik niet, ben ik het eigenljk niet mee eens. Ja, iedereen verschlt in de mate waarmee hij iemand vertrouwt, mara het lijkt me dat er overeenkomsten zijn.

Hmmz, als iemand het ver doorspeelt, zijn het hele rollen die hij / zij aanneemt. In dat geval is diegene bijna nooit zichzelf, ook niet als deze alleen is .. oefening baart kunst (soms ongewild) :)

Je bent zoveel verschillende dingen, ik ben bijvoorbeeld scholier, honkbalster, vriendin, leerling, schrijfster, familie..in alle situaties gedraag je je weer anders.

Heb je daarvoor steeds een masker nodig?

Hmm, maar dat je je anders gedraagt betekend niet automatisch dat je een masker op hebt. Ik ben student, zus, dochter, kleindochter, nicht, nichtje,vriendin, Vriendin, 'tante', schoondochter, schoonzus, juf, oppas, buurmeisje/buurvrouw (ligt er aan in welk huis in ben), cassière, winkelmedewerkster, collega, forumbaas en van alles en nog wat, maar dat betekend niet dat ik zoveel maskers heb.

Er zit geen gezicht achter een masker.

Blijk van sporadisch geluk, echter irreeel :)

Ja, als ik bij familie ben moet ik me anders gedragen dan als ik aan het sporten ben..in beide situaties ben ik niet echt mezelf.

waarom niet?

ik ben mijzelf bij mijn vriend, en dat ben ik altijd geweest. tot voor kort zette ik wel een masker op op school, dan deed ik me vrolijker voor ofzo. nu ik 'er weer bovenop ben', kan het me niks meer schelen hoe mensen over me denken. als ik me weer een keertje wat minder voel ga ik niet fake vrolijk zitten doen. ik ga geen maskers meer opzetten. mensen moeten me maar accepteren zoals ik ben. en anders niet. punt.

Ik heb het zo lang gedaan en het maakt je kapot, omdat het nog dubbel zo veel energie kost om steeds toneel te spelen. Maar je ontkomt er niet aan, mede omdat je jezelf ook niet zo leuk vindt als je je niet goed voelt. Dus ga je toneel spelen om niemand kwijt te raken. Want dat gebeurt wel als je langdurig depressief bent.

En dat terwijl je eigenlijk alleen maar liefde nodig hebt.

En ik ben wel redelijk mezelf, alleen selecteer ik wel in wat ik laat zien en wat niet.

Wat bedoel je precies met "niet echt mezelf" ?

Bedoel je daarmee dat je delen van jezelf niet toont bij familie, maar wel bij (sommige) vrienden? En dat je bij het sporten weer in een andere kring verkeert, waardoor je weer delen afblokt? Of doe jij jezelf ook echt anders voor?

Er is namelijk een groot verschil tussen een masker opzetten enerzijds, en het verbergen van dingen anderzijds. Het eerste kost erg veel moeite en is af te raden; het tweede is nodig om in verschillende sociale kringen te verkeren.

ik vind eigenlijk dat je niet kunt zeggen van 'ik ben scholier, teamgenoot, familielid, blablabla'. natuurlijk kun je in al die dingen niet helemaal precies hetzelfde zijn, je doet niet hetzelfde tegen je familie als tegen je vrienden, maar zoals het hier wordt gezegd klinkt het alsof je echt totaal anders bent, wat ik eigenlijk nergens op vind slaan.

Anderen hebben altijd invloed op je, ongeacht of ze aanwezig zijn of niet. Die 'maskers' waar jij het over hebt, worden ook wel verdeeld in high self-monitors en low self-monitors, ofwel mensen die zich over verschillende persoonlijkheden beschikken naar gelang de situatie en mensen die dit relatief weinig hebben.

invloed, ja, dat heeft iedereen op je. maar dat wil niet meteen zeggen dat je daarom ook maskers moet gaan dragen...

Dat zeg ik ook niet.. *snapt weer waarom ie bijna nooit post hier*

Kan het ook zijn dat je niet wéét of je wel of niet een masker op hebt??? Of heb je dan gewoon geen masker op? :confused:

sorry! ik viel je niet aan ofzo, sorry als het zo overkwam... was iig niet mijn bedoeling! (F)

Een masker opzetten vind ik een beetje onzinnige uitdrukking. Aanpassen vind ik veel beter. Als je met iemand praat die een totaal andere levenshouding heeft dan jezelf, dan moet je je een beetje aanpassen om die persoon niet meteen tegen de haren in te strijken. Zelfde verhaal wanneer je met iemand praat die veel dommer (zo je wil, minder intelligent) is dan jezelf: dan ga je ook niet jezelf helemaal laten gaan in een wetenschappelijke discussie, maar 'verlaag' je je ook een beetje tot het niveau van die persoon.

'Maskers' vind ik zo dramatisch klinken, net alsof je 'bang' bent om je ware gezicht te tonen. Ik toon ook niet altijd m'n ware gezicht, maar dat is niet omdat ik dat niet durf, maar omdat ik weet dat niet iedereen dat kan waarderen.

Definitie van een masker volgens Van Dale:

´mas·ker (het ~)

1 voorwerp dat het gezicht bedekt zodat dit onherkenbaar wordt gemaakt of een bepaalde uitdrukking krijgt => mombakkes
2 star, onbewogen, niets uitdrukkend gelaat
3 in een laag over het hele gezicht aangebracht cosmetisch preparaat
4 beschermende bedekking voor het gezicht
5 schijn
6 [biol.] toestand van een insect vóórdat het een pop wordt => larve

Dat het gezicht bedekt zodat het onherkenbaar wordt gemaakt of een bepaalde uitdrukking krijgt...

Dus zodat mensen je niet herkennen zoals je werkelijk bent maar een beeld van je krijgen dat overeenkomt met het masker dat je op hebt. En dat masker kun je (deels) zelf bepalen...

Ik ben in verschillende situaties heel anders, er zijn maar een paar situaties waarin ik mezelf kan/durf laten zien zoals ik in werkelijkheid ben...

Grtz,
F, die zich erg diepzinnig voelt...

Als ik alleen ben, ben ik in ieder geval mezelf. En het lukt me nu ook steeds vaker om mezelf te zijn bij vrienden, hoewel ik dan soms echt van mezelf walg, vooral als ik er later op terug kijk. Maar ik heb mijn masker dan wel afgezet, en daar ben ik wel weer trots op. :)

Ja, dat is gewoon zo denk ik. Je doet je meestal net iets anders voor dan je bent, ten minste ik wel. Maar als ik me echt op mijn gemak voel bij iemand dan heb ik geen masker.

Ik heb een transparant masker op d.w.z. dat ik bepaalde dingen van mezelf bewust niet laat zien en anderen weer wel in bepaalde situaties.