zelfmoord
 

denk je wel eens aan zelfmoord en waarom???

Hoort dat hier? :rolleyes:

Ik verplaats hem naar Psychologie, daar horen dit soort topics thuis. Daar staan al meerdere topics over dit soort dingen dus ik kan niet beloven dat hij daar openblijft.

deze zijn hier al vaak genoeg geweest zoals miro zegt, maar ik geef je wel een kans om je topic te laten blijven bestaan dus ik reply wel ff;

ik heb best vaak aan zelfmoord gedacht ja, omdat ik vanaf september manisch deprisief ben. Dat houdt in dat ik sommige dagen me heel erg goed kan voelen, en andere dagen weer niet. Ik heb er een lichtere form van. Ik ben bevoorbeeld bang om mezelf pijn te doen, en daardoor snij ik ook niet in mezelf zoals vele deprisieve mensen doen...

Ik kijk even aan wat voor reacties er op komen, ik kan, net als miro, ook niet beloven dat hij open blijft.

Nee, vroeger wel .. maar nu al een tijd helemaal niet meer. Er moet nu ook wel erg veel gebeuren om mij weer zover te krijgen (zou fataal ziek moeten worden ofzo, anders is er altijd wel een oplossing)..

Jah.

jep, al 2 jaar en dat zal wel zo blijven ook...

bijna elke dag...

Mwah, natuurlijk wel eens 'speels' aan gedacht wanneer het niet meezat in de liefde, maar niet 'serieus'. Het is zo egoïstisch, bovendien is het leven te mooi. Ik hou van mezelf :)

Ja, bijna elke dag......

waarom? omdat ik het gevoel heb dat ik het niet waard ben om te blijven leven......
En omdat mijn leven waardelos is op dit moment en zo is het al ong 7 jaar.....

Ja. En ook serieus. Maar ik weet niet of ik het zou kúnnen doen. Ik denk teveel aan andere mensen. Misschien als ik ooit op een punt komt, waarop het echt niet meer gaat, zelfs met hulp van anderen... maar voorlopig heb ik nog niet eens hulp, dus het zal niet zo ver komen.

Kun je me vertellen waaom je het gevoel hebt dat je het niet waard bent om te blijven leven en waarom je leven op dit moment waardeloos is?
Misschien vind jij dan wel dat jij het niet waard bent om te blijven leven, maar ik weet zeker dat er mensen zijn die daar heel anders over denken. Hopelijk kom je zo iemand tegen die er voor kan zorgen dat jij vindt dat jij het wel waard bent om te leven.
Als jouw leven op dit moment waardeloos is, dan is het van belang om voor jezelf na te gaan hoe je ervoor kunt zorgen dat jouw leven waardevol wordt en dat ook blijft. Indien je er behoefte aan mocht hebben om er met mij over te praten, dan kun je me bereiken op mijn e-mailadres arno.van.asseldonk@hetnet.nl.

Ja, maar niet voor mezelf. Vind het een zwakke vlucht. Laf en ontzettend gemeen voor de mensen die je achterlaat.

het lijkt misschien wel zwak en laf maar denk je dat de gene die serieus over zelfmoord nadenken laf zijn? je weet niet wat sommige mee gemaakt hebben, je weet niet wat er allemaal gebeurd en gebeurd is in onze leven dus ik vind het onterecht om te zeggen het is laf om het te doen.

Denk je dat ik het leuk vind om te leven? Niet dus. En dat ik weleens zelfmoord probeer te plegen vindt ik niet laf. Ik kan de problemen niet aan en het wordt allemaal heel vaak te veel voor me dus ga aub niet lopen zeggen dat wij laf zijn...

En misschien is het gemeen voor de mensen die we achterlaten maar als ze dan eerst een hulp gaan geven en me niet gewoon keihard laten vallen als ik zeg dat ik het weer heb geprobeerd (want zo ben ik dus al 5 vriendinnen kwijt geraakt) dan wil ik heus wel proberen om een beetje een gelukkig en fijn leven te krijgen...

paar keer per weer... omdat ik zo moe van veel dingen wordt :)

waarom mijn leven waardeloos is?? pff heb ie ffies hehehehe ;)

Maarreee aangezien ik toch wel aardig zeer zwaar depresief ben...(en ook niet voor niks 5 ochtende in de week in therapie zit...) ben ik veel dingen kwijt geraakt.......bv vrienden....en daar zit ik nogal mee.....ik probeer wel een nieuw sociaal leven op te bouwen maar de meeste mensen rennen hard weg als ik vertel dat ik in therapie zit
M'n "vriend" (tis weer es half uit) doet ook niet echt heel erg leuk de laatste tijd
enzv......
zo kan ik nog wel even doorgaan.....en aangezien je maar 1 keer leeft en dus eigelijk van het leven hoort te genieten (okj niet elke sec vna je leven maar toch wel 90%) en ik dat nie doe....vin ik dat ik het nou niet echt verdien om ik leven te blijven....)

mensen die dit zeggen zijn pas gemeen...

ooit in de zelfde positie gezeten als mensen die het hebben gedaan of geprobeerd?! En als je eenmaal depresief ben (kan ook door niks komen is ook erfelijk) kan je het soms gewoon niet meer...

Ik vin dat je nogal een klote opmerking maakt hiermee......Als je eenmaal zo ver weg ben denk je echt niet meer over de mensen na die naast je staan....

yep heb er wel eens aan gedacht en ook eens een poging gedaan, hij is mislukt en als een ongeluk *de boeken* ik gegaan.
waarom? omdat ik toen geen fijn leven had en nu omdat ik totaal geen zeflvertrouwen meer heb.
nu denk ik er af en toe nog aan maar bijna niet meer omdat ik toch niemand pijn wil doen

Heb er wel n aantal keer aangedacht ja,maar toch niet doorgezet.
Ben er dus gewoon te schijterig voor :S

Maar er word gezegd dat het laf en gemeen is tegenover de mensen die om je geven,maar wat als die mensen er niet zijn???

Het is mijn mening en ik heb volledig het recht die te uiten. Je hoeft het er niet mee eens te zijn hoor.

Ik geloof beslist niet dat er mensen zijn om wie niemand iets geeft. Zelf kun je dat wel zo voelen, maar het is echt niet zo.

En als je zelf niet meer door wilt gaan, doe het dan voor een ander.

Dat is nogal egoistisch he...

Dat is niet zo makkelijk als dat het lijkt!
Als je het gevoel hebt dat je leven nutteloos is,of dat je alleen maar pijn hebt,of wat dan ook,dan denk je daar niet aan.
Kan je het egoistisch noemen,maar dat vind ik niet....

Herkenbaar :)

jah.. ik heb een paar keer op het punt gestaan het te doen maar ik ben te laf... blijf te veel huoden van mensen die ikachter zou laten..

zelfmoord is vaak de makkelijkste weg.. doet er jezelf geen pijn meej maar wel anderen die iom je geven,,... die laat je gewoon in de steek

ik zeg niet adt het zwak is om zelfmoord te plegen.. er is heel veel kracht voor nodig.. ik durf het niet.. maar ik kan hetr dnek ik ook niet

Ik ben zelf vorig jaar in behandeling geweest bij een psychologe omdat ik emotionele problemen had op sexueel gebied. Ik weet daarom uit ervaring hoe belangrijk professionele hulp voor iemand kan zijn, maar blijkbaar zijn de mensen, die hard wegrennen als jij vertelt dat je in therapie zit, niet in staat om zich dat te realiseren.
Als je niet in staat bent om van het leven te genieten moet je een manier zien te vinden waarop je dat wel kunt. Jij verdient het per slot van rekening evenveel om te blijven leven als ieder ander.
Ik hoop dat het je mede dankzij de therapie die je nu hebt zal lukken om een nieuw sociaal leven op te bouwen dat voor jou wel de moeite waard is. Mocht je er met me over willen praten, dan weet je hoe je me kunt bereiken.

Precies... goed van je dat je toch door gaat (of je het nou laf vind of niet, ik vind het ontzettend dapper dat je doorgaat terwijl je het zo moeilijk hebt).

Het is wel egoïstisch. Niet dat daar op zich iets op tegen is, want het is in principe ook egoistisch van de mensen die achterblijven dat ze je willen houden terwijl jij dat niet wilt.
En ik weet dat het niet gemakkelijk is... maar is er ooit iemand die beweert heeft dat leven gemakkelijk is?

Maar toch... ben ik nou de enige die het principe aanhoudt van 'het kan alleen nog maar beter worden'?

Daar geloof ik dus niet zo snel in. Want ik durf te wedden dat van iedereen op dit forum die serieus over zelfmoord nadenkt, en die beweert niemand te hebben die van hem/haar houdt, tóch nog wel een vriend/vriendin, klasgenootjes, ouders, ooms, tantes e.d. opzadelt met ontzettend veel pijn en verdriet.

Dus je kunt het gemeen of hard vinden: ik blijf bij mijn stelling, zelfmoord is egoïstisch.

*joins the club* Maar ook, als je wilt dat die iemand in leven blijft ipv zelfmoord te plegen, is dat in feite ook egoistisch...

ach wat lievvv!!!

dank u...

kusje voor morgieieie

jah kijk.. ik heb het niet echt heel erg moeilijk.. ik ben gewoon een beetje een vaag persoon denk ik...

ja
op momenten dat niks meer zin lijkt te hebben.
maar ik kan niet wachten tot ik terug verhuis naar nl.
plus er zijn mensen op deze aardbol die ik niet zou kunnen achter laten.
dus ik zou het niet doen.

Dat ben ik met je eens, maar de mensen die zelfmoord willen plegen hebben dat op dat moment niet door denk ik, omdat de pijn en de wil om dood te gaan overheersen, DENK ik hoor.
Maar ja op dat moment dat je dood wil denk je aan jezelf!
Aan je eigen ellende enzo en denk je dus niet aan de anderen dus vind ik ook dat het wel egoistisch is.
Maar aan de andere kant kan ik het ze niet kwalijk nemen....
Ik weet eigenlijk niet goed hoe ik het moet uitleggen zoals gewoonlijk :)

hmz...waarom is zelfmoord plegen egoistisch?

als ik tegen me moeder of iemand anders zeg dat ik niet meer wil leven en dat ik er een eind aan ga maken krijg ik als antwoord stel je niet zo aan...

als ze me nu eerst eens hulp geven en me niet keihard laten vallen en stikken, dan wil ik nog wel eens verder denken...

Vind je het gek, als ze niet weten dat je serieus bent? Dan kunnen ze je ook geen hulp geven...

Hulp moet je zoeken, niet iedereen weet hoe jij erover denkt...

zelfmoord en leven is allebei even egoïstisch

En waarom dan, volgens jou?

omdat uiteindelijk jijzelf de beslissing maakt. Het maakt niet uit welke keus je maakt, maar je streeft je eigenbelang na.

De beslissing om te leven heb je uiteindelijk niet zelf gemaakt. Je kunt wel beslissen er een einde aan te maken, maar goed...

nee, nooit.

als ik alleen al een boom zie of een wolkje dan zie ik al hoe mooi het leven is.
Voor de rest: zie m'n sig.

Niet concreet - Ik heb eigenlijk nooit de gedachte gehad dat mijn voortbestaan hopeloos was en dat het leren van een les op deze missie onmogelijk was...
Ik heb wel gefantaseerd, hoe ik andere mensen laat huilen als ik mij boven het trappengat van school ophang...

ik veel tevaak en om meerdere redenen...

http://suez-cide.tripod.com/reasons.html