Wat is 'jezelf'?
 

Ik vroeg mij af wat jullie denken dat 'jezelf' is naar aanleiding van het topic 'Kan een mens ooit volledig zichzelf zijn?'...

het totaal van wat je bent denk ik, als je al je verschillende persoonlijkheden geintegreerd hebt. volgens mij heeft iedereen in zeker mate meervoudige persoonlijkheidsstoornis.

ikzelf heb soms gelukzalige religieuze ideeen, op andere keren kanker ik op alles bv.

misschien is het wel een illusie het zelf. :)

ik denk dat de taalkunde in het uitleggen van deze vraag eigenlijk tekort schiet.

Tevens is een groot gedeelte van die tekortkoming te danken aan mijn gebrek aan goed kunnen uitleggen :p

Jezelf is volgens mij de Goddelijke vonk in de mens. De rest is alleemaal ontstaan door invloeden van buitenaf.

Op de wat meer godsdienstigge verschillen na: ben ik het met ranonkel eens. Maar dan interperteer ik de Goddelijke vonk gewoon als erfelijkheid.

Ik geloof dat de mezelf datgene is wat mij maakt tot wie ik ben. Mijn vrienden, mijn lichaam, mijn gedachten, mijn ervaringen. Al die dingen maken mij tot mezelf. En die Goddelijke vonk van Ranonkel zou best wel eens de kern van die mezelf kunnen zijn, maar ik geloof dat de dingen die er omheen hangen wel degelijk deel zijn van dat wat ik ben.

Al jouw ervaringen zijn dingen die van buiten jou op je inwerken,maar hebben niets te maken met je ware zelf.

Op welke manier zie jij erfelijkheid?

Jezelf (of mezelf, als je die zin in een andere vorm zet) is denk ik in die zin de manier waarop je handeld, en of je daar geestelijk en lichamelijk achter staat. Als je volledig jezelf kunt zijn, heb je denk ik geen twijfels over gemaakte beslissingen en over hoe je met jezelf omgaat qua religie en bijv. kledingstijl. Ik denk dat je in die zin nooit helemaal jezelf kan zijn.
Je ziel komt immers te paard.

Mijn definitie van 'jezelf': Het enige bestendige en niet vluchtige...wat ranonkel al zegt: de Goddelijke vonk. Zonder dat geen bewustzijn, en zonder bewustzijn geen 'ik'.

In 1823 werd in Neurenberg een vondeling aangetroffen op het marktplein, een gebedenboek en een anonieme brief in de hand. Hij kon niet praten, en slechts nauwelijks lopen.

Uit de brief bleek dat hij 16 jaar oud was, en zijn hele leven in een kelder opgesloten had gezeten.

Hij wist niet van het bestaan van de wereld of van andere mensen, omdat men hem zijn eten bracht wanneer hij sliep.

Op een dag was een man binnengekomen die hem naar Neurenberg had gebracht en daar achtergelaten.

De jongen kon wel een woord zeggen: paard, en ook een naam schrijven: Kaspar Hauser.

Hij bleek vriendelijk en intelligent, enwerkte in enkele jaren tijd zijn achterstand weg. Werd zelfs een populair onderwerp in de duitse society. Over zijn ( nobele) afkomst werd druk gespeculeerd.

Op dat moment werd hij echter vermoord, naar eigen zeggen door de man die hem uit de kelder had gehaald, die bang was dat Kaspar hem zou kunnen aanwijzen nu hij kon praten.


Kaspar Hauser was onaangetast door de samenleving, hij was volledig zichzelf. Een tabula rasa. Geen kind meer, dus ook niet langer beinvloedbaar. Geen wilde echter, hij deed geen vlieg kwaad. Hij kende geen angst, geen agressie, kon totaal niet reageren op de invloeden die op hem af kwamen, en had dus voortdurend bescherming nodig van de man die hem adopteerde.

Hij was in de wereld bijzonder ongelukkig. Hij had afwijkende en originele manier van denken, was ook niet te overtuigen van het bestaan van God en trok ook voor het overige alle vaststaande conventies in twijfel met een ijzeren en rotsvaste logica.

Het wordt tijd dat er eens afgerekend wordt met deze wc-tegeltjeswijsheid. Ik merk dat men hier met "zichzelf" een volledig ongevormde persoonlijkheid bedoelt, geheel ontdaan van invloeden van buitenaf.

Het ironische is echter dat zo iemand niet in staat is over zichzelf of anderen na te denken, geen verschil kent tussen zichzelf en anderen, met andere woorden, nog egocentrisch en narcistisch is in de meest extreme zin van het woord. Onze conventies zin niet het gevolg van de wereld, het is andersom!!

Ja, dat niemand die in de samenleving opgroeit, helemaal zichzelf kan zijn . Je bent altijd het produkt van de wereld om je heen.

Het word toch eens tijd dat mensen wat minder hun ongeschreven wc-tegeltjes proberen te lezen, en wat meer het hele topic lezen: want dan merken ze misschien weer andere dingen! ;)

Hmm, daar zou je gelijk in kunnen hebben. Maar ik geloof nog steeds niet dat ik alleen die goddelijke vonk ben.

Wat ben je dan wél?

Bedoelen jullie met goddelijke vonk niet gewoon life-force? Dat hebben alle levende dingen, ook planten en zelfs schimmels en bacterien.

Ik geloof niet in een life force in HET water, of DE rotsen. Dat zijn dingen uit de minerale wereld. Voor leven vind ik organisch zijn een vereiste. Een organisme, de naam zegt het al.

Je bedoelt de drang om in leven te blijven at all costs? Nee, dat is on-Goddelijker dan het achtereind van een varken. :D :o De Goddelijke vonk is wat ons ons maakt en bewustzijn geeft.

Trouwens, ik begrijp niet hoe jij voor iemand met zulke gaven zoals jij die op Mystiek beschrijft, zo ongelovig kunt zijn...

Ik ben ook mijn lichaam, mijn gedachten, misschien nog wel meer. Die vonk vind ik een vaag begrip, maar volgens mij begrijp ik het een beetje en ik kan best geloven dat dat mijn kern is. Maar het is niet alles. Ik ben meer. Dat geloof ik.

Maar als je sterft, laat je je lichaam en je concrete denkproces dat zich in je hersenen speelt achter je. Maar toch ben je dan nog 'jij'.

En wat zie je bij mij? :o :D

Maar weet je, het is een gave, die niet veel mensen hebben en het bewijst ahw dat er meer is dan wij kunnen zien. Maar toch zet je je er enorm tegen af. Dat moet je niet doen. Je kunt je wel proberen af te sluiten voor de negatieve dingen...dat is heel goed mogelijk volgens mij
maar ik begrijp niet goed waarom je je tegen de hele idee spiritualiteit probeert af te zetten
jij hebt toch voor jezelf juist bewezen dat het bestaat...?!

Dat is helemaal niet zeker. En ik denk trouwens dat als mensen mij na mijn dood willen bezoeken ofzo, dat ze dan naar mijn graf gaan waar toch echt alleen mijn lichaam ligt. Voor hen ben ik dan dat lichaam.

En dat is nou precies het twistpunt tussen gelovers en niet gelovers: het bestaan van de onsterfelijke ziel.

Hoe anderen aan je terugdenken maakt toch niet wie jij werkelijk bent.

True. Maar ik begrijp niet waarom jij het standpunt der niet-gelovers lijkt te verdedigen terwijl jij dingen ziet die jij zonder geestelijk leven nooit zou kunnen zien.

Ja ok, maar mijn punt is dat het wel een deel van mij moet zijn, omdat anders niemand het zou kunnen kennen.

Maar je betrekt weer die anderen erin. Het gaat er toch om wie jij bent?!

Dat moet je maar aan Ranonkel vragen, die heeft het ook al gezien. En die zal ook niets zeggen!

Dat wel, maar niet de hele manier van denken die erom heen ontstaan is in een poging om het te verklaren en te plaatsen. Dat is niet gebaseerd op meer dan fantasie. Het zijn aannames. Daar ga ik mijn leven niet op inrichten.

Je mag van mij zp spiritueel zijn als wat, maar neem het met met twee grote korrels zout, het zijn alleen maar meningen. Het is niet DE waarheid. Niemand kent De waarheid, maar iedereen denkt haar te kennen. En weet je wat? Ze denken allemaal wat anders. Wie heeft er gelijk? Hoe weet je dat?

Fijn, hang datgene aan wat voor jou prettig voelt, maar dan nog is het niet DE objectieve waarheid. Het is jouw subjectieve wens.

Ik kies om het helemaal open te laten. Neutraal.

Wat ik zelf ervaar, dat geloof ik, en geen spetter meer.

Voor mij is het ook allemaal logisch, rationeel en wetenschappelijk verklaarbaar...dus zo moeilijk is het voor mij niet, maar goed

Ja, daar heb je gelijk in. Maar toch... Als jij dit alles in twijfel kan trekken, over dat wat ik wel en niet ben, waarom dan niet ook die vonk in twijfel trekken?

Je zegt trouwens dat een ander niets kan zeggen over wie ik ben, maar wij zitten nu wel over dat onderwerp te discussieren, of begrijp ik je nu helemaal verkeerd?

Heb je nou dat boek van Evans Pritchard al gelezen?

'nou'...? Alsof je het me al eerder gevraagd heeft...ik weet niet waar je het over hebt...

Het was een algemene tip van mij op Mystiek. Ik vond dat al jullie mystici dat gelezen moesten hebben.

Witchcraft, Oracles and Magic among the Azande.

Dune 1 t/m 6, van Frank Herbert, dat zijn nu meesterwerkjes.

Wij hebben de film op DVD!

Met een blote Sting!

Ik snap niet dat iemand die het lichaam van zijn "verlosser" eet en zijn bloed drinkt überhaupt het woord goddelijk in de mond durft te nemen!!! La décadence...

Pardon?! Waar heb jij het in Godsnaam over?

"Je bedoelt de drang om in leven te blijven at all costs? Nee, dat is on-Goddelijker dan het achtereind van een varken. De Goddelijke vonk is wat ons ons maakt en bewustzijn geeft. "

Daar heb ik het over

LEG HET EENS UIT :mad:

Ik begrijp nog steeds niet wat je bedoelt met 'het lichaam van mijn verlosser eten en het bloed van mijn verlosser drinken'

Ik doel hiermee op de judeo-christelijke symboliek die zijn eigen decadentie maar al te goed weergeeft

Waar heb je het over? Tenzij je nu gaat uitleggen hoe jij denkt dat ik denk en waarom jij denkt dat je verrotting en decadentie over mij af kunt roepen, denk ik niet dat ik een zinnige reactie op je kan bedenken.

Ik heb het over de flagrante decadentie waarmee je het leven zelf beschimpt! Over de verotte symboliek van het kruis, de aanbidding van het boetedoen, de zelfopoffering, het kruipen. De verdoeming van Trots en Macht. De ziekelijke predikers des doods!

Dat zijn de katholieken. Rico is wel een gelover , maar dan in een new age zweefkees-achtige variant.

Dat had ik door ja. Maar dit veranderd inhoudelijk niets aan mijn problemen met dat geloof. New age is simpelweg de huis-tuin-en-keukenversie van deze anti-leven beweging die zich de godsdienst van de liefde durft te noemen: Albert Heyn-religie.

ah, een mede-atheïst!

Geef het maar op, gelovers en rationelen, daar loopt een brede stroom tussen, and never the twain shall meet.

Dat is niet waar...ik geloof absoluut niet in de traditionele manier van geloven zoals de katholieken dat beoefenen. Ik geloof niet dat er één God is met menselijke trekken, ik geloof dat God in alles is en ook in ons. Ik betrek dingen liever op mijzelf (en dus op de innerlijke God in mij) dan op een zogenaamde rechter hierboven, zoals katholieken het vaak zien. Men vergeet dan juist dat God geen polariteit meer kent.

Maar goed, als jij er anders over denkt, dan is dat goed hoor...

Maar Poesiefox..na alles wat ik gelezen heb,kan het niet zo zijn dat jij een atheist bent. Ik weet denk ik waar de schoen wringt,ik wil je daar graag een PM over sturen als jij daar open voor staat.

Helaas denken veel mensen dat het feit dat je geen atheïst bent, ook betekent dat je achter de kerk staat...

Kerel, LEZEN. Ik zeg impliceer nergens dat je achter de kerk staat. Ik stel alleen dat mijn bezwaren nog steeds geldig zijn.
Als je een aantal posts terug het stukje zou lezen dat ik quote, zou je zien dat DAT is waar ik op doel. De verachting van het leven zelf dat zo kenmerkend is voor deze "godsdienst van de liefde" in al zijn weerzinwekkende vormen. Dit fundament vind ik ook in jouw posts terug en dit is waar ik mijn pijlen op richt. Hoe je deze decadentie in wilt vullen is mijn zaak verder niet.

"Je bedoelt de drang om in leven te blijven at all costs? Nee, dat is on-Goddelijker dan het achtereind van een varken. De Goddelijke vonk is wat ons ons maakt en bewustzijn geeft. "


Voor de duidelijkheid, dit bedoelde ik dus