Inlevingsvermogen
 

Ik heb toch zo'n zin
om jou bij te staan,
m'n lieve kind.
Dus ik leef me in
en ik laat me gaan,
als je 't wat vindt.

Ik stort me op jou;
begrijp't niet verkeerd,
lekker wijf.
Ik verdicht het gauw;
ongenuanceerd
als ik schrijf.

Je engste dingen
schrijf ík van me af,
echt, m'n meisjelief.
'k Laat je bespringen
en graaf vast je graf,
voor m'n eigen gerief.

De doodenge man
die je nooit meer vergeet,
lieve meid.
Ik smul er al van
en teer op jouw leed,
als altijd.


(nee, ik had niet echt zin inderdaad;):o)

Gegroet,
Johan

Hmmm... je wist al wat ik er van vond. Leuke titel. :p

Het spreekt mij niet super aan qua inhoud, maar wel Mooi die 'tegenstrijdigheid' in woordgebruik. Orgineel schrijfsel.

Tipie: 1e strofe.4e/5e zin: 2x 'ik'....in de 5e zin zou ik "ik";) weglaten.