Overbevolking en stress
 

Is er een link tussen overbevolking en stress?

Ik loop soms op een zaterdag in de stad, en je moet je werkelijk door de mensenmassa heen loodsen: het is 1 groot circus van je aanpassen aan andermans tempo en dringen en proppen. En wat zie je onderweg? Kinderwagens en boze gezichten. Die link bedoel ik dus. Mensen, drukte, stress.
Is het te druk op de wereld en worden we er onbewust hartstikke gek van?

Overbevolking en drukte is iets wat voor drukte kan zorgen, bij mij vooral, maar er zijn meer dingen hoor. De manier waarop de meeste mensen leven maakt stress onvermijdelijk!

Ik word er zelf ook enigszins knorrig van, weer zo'n peuter voor je poten.En denk maar niet dat iemand harder gaat dan een traag slentertempo.... :mad: Maar krioelende mensenmassa's heb je overal. In China is het redelijk druk, en dat is toch geen extreem gestresst volkje. In Bombay kun je over de hoofden lopen, tot ieders volle tevredenheid. In Mombasa is iedereen toch zeer lankmoedig.

Wij zijn gewoon een stel brompotten. We kunnen niks van elkaar velen, omdat we zoveel moeten en een frustratietolerantie van niks hebben.

De verbinding kan er zijn, maar die kan er ook zijn tussen "stress en katten", aangezien ik wel eens geirriteerd wakker wordt door katten die vechten. Slechte slaap veroorzaakt stress.

HET gaat er maar net om hoe je met die drukte om gaat. Mij boeit het geen kont dat het druk is, ik leef me eigen leventje, ik loop mijn eigen weg door de stad, opassend dat ik neit tegen iedereen opbotst natuurlijk, maarja of je daar nou gestressed door moet raken...

Hier ben ik het mee eens.

Een mens schijnt het gelukkigst te zijn te midden van ongeveer 150 mensen.

Overbevolking en er,.. hoe zeg je dat "onder"bevolking lijken me dus tot een vorm van stress leiden.

Eens mens is gelukkig als er genoeg liefde is.
En wegens een beperkt vermogen om met duizenden tegelijk te spreken moeten we het vaak houden bij 150 goede bekende broeders en zusters.

Door een drukke stad lopen vind ik best prettig. I hou er wel van om naar mensen te kijken en wat er allemaal gebeurt enz. Ik zou me opzich best een hele dag op een terrasje kunnen vermaken door enkelt te kijken naar al die drukte. Het is voor mij eerder rustgevend dan dat ik er gestresst van word.

Zelf woon ik in een dorpje waar het erg rustig is. Vandaag fietste ik ook lekker in het zonnetje, en nadat ik langs een huis kwam begon er een hond erg hard en vooral zeer irritant te blaffen. Mijn rust was weg, en even had ik een gestrest gevoel. Wat een kut hond.

Geef mij maar al die mensen.

Het schijnt dat juist drukke mensen minder gauw gestresst zijn en rustige mensen eerder. Het hangt dus eerder van je eigen aard af of je gestresst wordt van een drukke winkelstraat. Moeilijk te zeggen of dat vaak de oorzaak van stress is, drukte door mensen.. Geheel ongefundeerd waag ik te zeggen dat het wel meespeelt. Misschien omdat veel mensen ook allerlei eisen aan zichzelf stellen en dat vooral in de buurt van andere mensen, potentiële beoordelers van hun gedrag. In het gezelschap van zoveel mensen zouden zulke types gestresster kunnen worden om niet geaccepteerd of uitgelachen te worden.

Drukte is één van de redenen dat we gestresst raken. Maar als in eens de helft van de bevolking zou sterven en het weer rustig wordt, dan raken we weer gestresst over andere dingen. Mensen zijn gewoon bijna nooit tevreden...

Volgens mij raak je gewoon gestressd als er teveel prikkels op je afkomen. Een drukke winkelstraat bevat veel prikkels, dus ja, dat kan tot stress leiden.

Maar dat kan evengoed in uw gezin alleen zijn.
Vader die het gras af rijdt (geluid), moeder die u zegt uw kamer op te ruimen, een vriend die u belt, want hij heeft een probleem, je kookt iets en het brandt aan, uw hond bijt uw schoenen kapot...

Gewoon veel verschillende prikkels die op u afkomen in een korte tijdspanne kan tot overhitting van de hersenen (onbewustzijn) leiden en dus tot stress...