surprise!
 

Stel je voor...

a) Je staat op het punt seks te hebben met een bloedmooi en lief iemand, de sfeer zit helemaal goed, je bent allebei geil als boter, en dan...vertelt hij/zij je dat hij/zij een transseksueel is, dus psychisch en emotioneel een ander geslacht. Wel heel mooi geopereerd, alles is lichamelijk ook in orde enzo. Ga je ermee verder? Vind je het spannend? Of knap je er volledig op af?

b) Tweede gelijkaardige situatie. Je staat opnieuw op het punt seks te hebben met een bloedmooi, supersexy en lief iemand...en..op het moment suprème: voel je een penis waar eigenlijk een kut moest zitten, of omgekeerd. Een duidelijk geval van travestie dus. Wat doe je?

Ik zou toch duidelijk de aftocht blazen...

A. Denk dat ik er dan toch mee kap, als ze zoiets nou iets eerder verteld had, had ik me er iig op kunnen voorbereiden. Het zou dan weer niet een complete afknapper zijn. misschien een andere keer, als ik aan het idee gewend ben :).

B. Sex met een man zie ik niet zitten, dat dus ook niet.

Ikkan me niet voorstellen dat een ombouwpiemel even mooi en lekker kan zijn dan een echte. Dat zie je echt wel. Dan is het verder einde oefening vrees ik. Daar sla ik acuut van droog.

En een travestiet, nog meer natuurlijk. Wordt misschien een goed gesprek verder, en nog heel gezellig, maar sex? Nee.

Stoppen :o

Ik zou het zo niet weten.
situatie 1 zie ik dan toch meer in dan situatie 2.
Maar ben ook straight maar goed je weet nooit.
En als ze aardig en lief is maakt het dan echt uit of iemand vroeger anders was?
Weet meeste verledens van mij (ex-)vriendinnen ook niet.
Maar dit zou idd wel een punt tot bedenking en tijd zijn.

Ik denk dat ik situatie 1 nog wel zou overwegen op dat moment. (Tenzij, zoals poesiefox zegt, dat die neppiemel heel erg afschrikt.. :eek: )

Als die persoon echt zowel mentaal als fysiek mannelijk zou lijken, misschien wel.
Misschien is het nog wel spannend dan.

Voor de mannen: iemand zoals Dana international bijvoorbeeld, moet je toch wel toegeven dat die wel sexy is...

Ik heb ooit ergens gelezen dat veel transseksuelen vaak hun ware geslacht niet op voorhand willen vertellen aan hun toekomstige bedpartner, omdat ze vinden dat ze gelijkwaardig moeten behandeld worden.
Kan ik wel inkomen, maar ik zou het toch graag weten, denk ik!

Ik zou Roadrunner na doen.

Miep Miep

*zoef*

haha:D:D:D precies;)

Zou bij mij niet gebeuren want ik ben pas geïnteresseerd in iemand als ik haar beter ken... :) Dan zijn zo'n verrassingen niet van toepassing ;)

In het eerste geval zou ik eerst twijfelen maar dan toch eerlijk zeggen dat ik het niet wil. En mij en vooral hem/haar vragen waarom hij/zij niet eerlijk is geweest tegen me.

In het tweede geval zou ik een vies gezicht trekken, me excuseren en weggaan.

1: ik zou het enorm klote vinden en niet verder gaan. Vervolgens zou ik een goed gesprek hebben met de persoon in kwestie om te vragen waarom hij/zij het niet eerder verteld heeft, omdat hij/zij er donder op kon zeggen dat ik het niet leuk zou vinden als ik erachter kwam.

2: ik zou hem een enorme stoot in z'n ballen geven en ervoor zorgen dat hij geen nageslacht kan besmetten met de neiging dat soort onzinnige geintjes te flikken.

hahaha idd :D

a) Je staat op het punt seks te hebben met een bloedmooi en lief iemand, de sfeer zit helemaal goed, je bent allebei geil als boter, en dan...vertelt hij/zij je dat hij/zij een transseksueel is, dus psychisch en emotioneel een ander geslacht. Wel heel mooi geopereerd, alles is lichamelijk ook in orde enzo. Ga je ermee verder? Vind je het spannend? Of knap je er volledig op af?

Ik ga niet meteen verder met sex hebben, ik ga eerst eens boos worden dat diegene dat niet eerder heeft gezegd (er van uit gaande dat ik en die persoon dan al enkele weken een relatie hebben). Daarna ga ik nieuwsgierig zijn en diegene het hemd van het lijf vragen over alle details. Vervolgens sta ik gerust open voor seks, want diegene is dan toch psychisch en emotioneel een jongen én geopereerd naar jongen. Het is dus wel helemaal een jongen:P En mocht het dat niet zijn, mocht bijvoorbeeld de operatie nog niet gedaan zijn waardoor het nog een meisjeslichaam is of mocht het zo zijn dat diegene een jongenslichaam heeft, maar 'eigenlijk' een meisje is, dan is het nog altijd zo dat ik verliefd op diegene ben geworden, en dat ik dit feit dan pas te weten ben gekomen betekent niet dat het voorheen niet zo was, en dan verbreek ik de relatie dus ook niet en sta ik eveneens open voor seks.

b) Tweede gelijkaardige situatie. Je staat opnieuw op het punt seks te hebben met een bloedmooi, supersexy en lief iemand...en..op het moment suprème: voel je een penis waar eigenlijk een kut moest zitten, of omgekeerd. Een duidelijk geval van travestie dus. Wat doe je?

Ik ga eerst eens boos worden dat diegene dat niet eerder heeft gezegd (er van uit gaande dat ik en die persoon dan al enkele weken een relatie hebben). Of ik diegene dan nog kan vergeven, dat weet ik niet. Dit is duidelijk een geval van je anders voordoen, niet van iets verzwijgen zoals in geval a. Hoe kan ik diegene dan nog vertrouwen?

a: de sfeer raakt wel dusdanig verziekt dat ik ermee kap
b: geen denken aan.

oke wat zou jij doen als je met je liefje sex zou hebben je ligt opbed en ze komt in een lerenpak en een zweepje je kamer binnen en blik in haar ogen dat ze je wil aftuigen.(:D)

wat zou jij doen:

ik zou zeggen wat heeft dit te betekenen

- ik zou dr helemaal op afknappen, en stoppen, naar huis gaan en een geheim nummer nemen en hopen dat ik hem nooit meer tegen kom...
- zie boven...

sorry klinkt heel hard maar ik vind het maar niets...

stoppen.
al zie ik meer in situatie 1 dan 2.
maar dan nog: hij/ze = het is geboren als meisje. ik ben hetero.

Jeetje...

a.)
Ik zou eerst beetje pissig worden, maar na een goed gesprek wel verder willen... denk ik.

b.)
Raar, je verwacht iets, maar het wordt iets anders...
Tja, ik weet niet, eerst weer goed praten en dan waarschijnlijk toch wel verder...

Tja, hij/zij heeft het dan wel achterhouden. Het is toch wel redelijk serieus en dan hij/zij toch niet zo superlief zijn :)

Omdat het zo serieus is, is het ook erg moeilijk het te vertellen lijkt me...

Tijdje terug hield ik er van verhalen te bedenken en die heel geloofwaardig te gaan vertellen, zodat m'n vriend er in zou trappen en ik zou schreeuwen dat het een grapje was :P
Zo had ik dus vertelt dat ik tot m'n 7de een jongetje was geweest en toen was omgebouwd omdat ik in een verkeerd lichaam zat. Hij trapte er natuurlijk flink in, maar vond het helemaal niet erg... Pas toen ik zei dat het een grapje was :P
(Die grapjes waren achteraf eigenlijk nooit zo leuk, dus doe ik ze niet meer :) )

zie sarahbressers' post. ik zou echt niet meteen iemand "dumpen" om zoiets.

En b: geen seks, had ze zich vanaf het begin maar moeten tonen als een vrouw, dan had ze nog kans gehad.

A. Wegwezen!!!

B. Mijn hand afhakken en wegwezen...

Lijkt me érg ranzig. Ik zou er niet mee doorgaan.

kzou heel hard schoppen en dan wegrennen (wat n puber ben k eigenlijk)

bij de eerste denk ik dat ik na een gesprek wel verder ga,

maar bij de 2e :confused: ik ben dan wel bi, maar nee

ik zou het nooit zover laten komen.

Als het een transseksueel is zou ik dat toch wel ruiken denk ik. Ik weet niet wat dat is, maar de geur doet al erg veel bij mij.

In beide gevallen zou ik gelijk stoppen.

eerste geval zou die avond verpest zijn maar de volgende misschien niet maar misschien wel moet ik toch goed overna denken.

tweede geval zou ik een mes pakken en de geslachtverandering compleet maken

Ik zou in beide gevallen gaan flippen. Bij situatie 2 nog dusdanig meer dan bij situatie 1.
zou dus echt neit meer doorgaan he :)

"Bedankt hè.. De groeten!"
"Blijf je niet?"
"Nee, je bent een man (geweest).. Dat vind ik niet zo leuk.."
"Ja maar.."
"Daag.."

gatttverrr dan mep ik hem eh het helemaal in elkaar!!!

Ik zou denk ik best wel ff ''schrikken'' tja zoiets verwacht je natuurlijk niet..!
En ik zou op dat moment echt geen zin meer in seks hebben.. :(

in de eerste situatie ligt het er maar aan denk ik, als het er normaal uitziet zeg maar en hij is verder helemaal psychisch en mentaal helemaal een jongetje, en ik vind hem echt leuk en lief enzo dan zou het nog wel kunnen denk ik... als de sfeer op dat moment verpest is dan evt een andere keer maar opzich als alles op dat moment verder normaal is wijs ik seks niet heel erg af...

de tweede situatie zou ik niks vinden... als ik seks wil met een meisje dan wil ik het ook liever met een echt meisjesmeisje...

Hmmm... men schijnt niet in te zien dat een transsexueel geboren in jongenslichaam die zich vrouw voelt, géén man is, maar een vrouw. Er zit alleen het 'verkeerde' lichaam omheen. Het is ook geen man geweest na een geslachtsverandering, nee, het is een vrouw.
Ja, je kunt ook zeggen: het is een man, met de 'verkeerde' hersenen erin. Als je iemands lichaam belangrijker vindt dan iemand karakter. Kennelijk zijn er toch nog een hoop mensen zo oppervlakkig dat te denken.

Ik zal er in eerste instantie wel van schrikken denk ik.
ik denk dat het een kwestie van tijd is, dat je er goed overna moet denken. het gaat tenslotte niet alleen om het uiterlijk.

Jammer voor jou, maar het is wel degelijk een man, maar wel een man met een geslachtsidentiteitsstoornis. Symptomen zijn een sterke en aanhoudende identificatie met het andere geslacht, wat zich bij adolescenten uit in de wens om van het andere geslacht te zijn en een aanhoudend onbehagen met het eigen geslacht. Transsexuelen hebben zich van jongs af aan niet in hun eigen lichaam thuis gevoeld, en worden daar in de puberteit nog sterker mee geconfronteerd. Het is de na de puberteit voortdurende wens om een geslachtsaanpassing te ondergaan die tot transsexualiteit leidt.

Niet meteen zo generaliseren alsjeblieft.

1e, twijfelgeval denk ik.. ik weet ook niet of ik het wel zou doen uiteindelijk... vinnut een beetje raar idee... maar als het een perfecte sfeer is.. en hij is een beetje mooi omgebouwd zegmaar.. dan denk ik niet dat ik zal weigeren, in het 2e geval dus wel, dan had de persoon-in-kwestie het maar eerder moeten vertellen vind ik... het gaat om iets persoonlijks, maar die ander moet daar weet van hebben vind ik... dus bij de 2e keer zou ik het afblazen.. zeker weten

Generaliseren is lekker makkelijk:P

Maargoed, nee, het is niet wel degelijk een man, vind ik. Het gaat niet om die indentificatie - ja oke misschien wel daarom, maar die wordt veroorzaakt door een deel van de hersenen. Bij vrouwen is dat vrij klein, bij mannen ongeveer vier keer zo groot. Bij man-vrouw-transsexuelen heeft het de grootte die normaal is voor vrouwenhersenen, bij vrouw-man-transsexuelen een grootte die normaal is voor mannenhersenen. Daarnaast gaat het vaak gepaard met een abnormale hoeveelheid verbindingen tussen de hersenhelften; vrouwen hebben daar meer verbindingen tussen dan mannen (vandaar dat vrouwen minder goed zaken uit ekaar kunnen houden, maar beter verbanden kunnen leggen tussen zaken, om even een heel oppervlakkig voorbeeld te geven), man-vrouw-transsexuelen hebben een hoeveelheid verbindingen die normaal is voor vrouwenhersenen, vrouw-man-transsexuelen een hoeveelheid die normaal is voor mannenhersenen. Ik weet niet hoe jij het woord 'stoornis' bedoelt, maar ik zie dat als iets dat 'ontstaan' is en weer weg kan gaan; transsexualiteit is dan dus geen stoornis, maar een afwijking.

Dat zei je in eerste instantie anders niet, vandaar dat ik ook reageerde.

Mijn Codex Medicus, waaraan ik de informatie uit mijn vorige reply ontleende beschrijft transsexualiteit als een geslachtsidentiteitsstoornis, dus er is wel degelijk sprake van een stoornis. Het kan inderdaad weggaan door middel van psychotherapie, maar als dat niet lukt is een geslachtsaanpassing bij volwassenen de enige therapeutische mogelijkheid.

ik zou in de bek van die persoon kotsen, waarna ik die vuilaard anaal zou bevredigen met een hele grote met-spijkers-doorslagen knuppel.

hoezo? wou je me verleiden?

beiden: :/