heb je met je partner wel is echt GOED gepraat over evt. zwangerschap?
 

Praat jij daar wel heel serieus over?
Ik bedoel......tuurlijk weet iedereen dat er een risico is. Dat er een kleine mogelijkheid bestaat dat het mis gaat. Maar vind je niet dat je sowieso een keer heel goed moet praten over wat jullie doen als het daadwerkelijk fout gaat.

Houden jullie het kind wel of niet? denk je dat je ouders ook wel voor de baby kunnen zorgen? Moet je stoppen met school en gaan werken omdat je geld voor de baby bij elkaar moet krijgen, of weet je zeker dat pappie en mammie wel alles gewoon zullen betalen?

Of vind je dat je daar juist helemaal nog niet aan moet denken en dat tegen die tijd wel komt? dat je nu daar echt niet zo diep op in moet gaan?

Daar hebben we het nooit over. We gaan er vanuit dat het niet gaat gebeuren, gebeurt het wel, dan zien we wel verder... :(

toen we t de eerste keer zonder condoom deden is er wel over gepraat ja..

want aangezien ik nogal vergeetachtig und verstrooid typje ben, had ie angst dat ik ooit wel eens de pil zou vergeten :D

was verder wel leuk gesprekje hoor :)

Praten we heel vaak over.. gelukkig hebben we de zelfde mening.
Maar je kan eigenlijk toch nooit van te voren bepalen wat je zou doen MOCHT je zwanger raken.. Je moet eerst zelf in die situatie zitten.

ja.
ik heb het er met mijn vriend heel goed over gehad, toen ik een keer overtijd was..
hij wou graag abortus maar als ik het kind wou/wil houden, dan staat hij daar ook achter en zal zn verantwoordelijkheid nemen.
dat vind ik heel positief.
ikzelf wil ook een abortus en ik zou absoluut niet willen dat mn moeder het te weten zou komen.. nu iig nog niet..
dus we gaan dan samen een test doen en als die positief uitvalt dan abortus..

Nooit echt serieus over gepraat, maar het is natuurlijk wel eens aan de orde gekomen toen we een minder serieus gesprek hadden :p.
Ik denk dat je pas op dat moment kan beslissen wat je doet, daar kan je nu nog niet over nadenken.
Wel wilde hij graag abortus, maar zou, als ik dat per see niet willen, wel voor het kind opdraaien zeg maar. Maar goed met gezond verstand lijkt abortus mij, nu, toch wel het beste eigenlijk.
Daarnaast, je kan het maar beter voorkomen dat je in deze situatie komt!

Dit moet naar L&R:)

Uitgebreid gepraat niet. We hebben het er wel eens over gehad, maar toen waren we het er vooral over eens dat je zoiets niet van te voren kan beslissen. Als het eenmaal zover is, dan kun je er wel eens heel anders over denken, namelijk.

Wij hebben het er wel eens over, zeker omdat ik een paar keer dacht dat ik zwanger was (overtijd en misselijk).

We zijn het er allebei over eens dat we nu absoluut geen kind willen.
Wel weet ik dat hij me ontzettend zal steunen mocht er iets fout gaan, hij voelt zich even verantwoordelijk als ik, en is ook erg belangrijk als je samen seks hebt.

we hebben eht wel over kinderen gehad maar meer wanneer we ze zouden willen.
Ook vraagt hij regelmatig of ik de pil wel goed bij houdt omdat we alle2 gewoon te jong zijn voor zo'n kleine scheet.
Die houdt ik dus ook heel goed bij.

jah daar hebben we het al over gehad. Ik heb zelf altijd gezegd, dat als ik zwanger raak en het kind een leven kan geven, dat ik het hou. Maar als ik er niet voor kan zorgen en het financieel en emotioneel neit aankan, dat ik abortus zou plegen.
maar tot nu toe is het geen een keer voor gekomen dat ik zwanger ben geweest.
Mijn vriend heeft mijn mening geaccepteerd. Hij beseft ook wel dat het voor een vrouw zwaarder is om abortus te plegen. Je hebt toch al n kleine band met het kindje en jah...de vrouw moet het dragen enzo..
Op dit moment zou ik abortus laten plegen...ik moet nog een jaar school voor ik kan werken en dan moet ik ngo sparen voor eem huis enzo.

dus jah, we praten er wel over.

xx suusjuhh

mijn vriend en ik praten er ook wel vaak over en ik wil geen abortus laten plegen, dus als ik zwanger zou raken zou ik het kindje houden. En dat vind hij niet erg, want hij is ook tegen abortus. Ik zou nu best een kindje willen, maar mijn vriend en ik hebben allebei ook zoiets van.. eerst even wachten tot we samenwonen, tot mijn vriend klaar is met school en hij een goede baan heeft en dan kijken we wel verder en dat is ook wel zo..

Genoeg. En hij zegt altijd 'Het is jouw beslissing' waarop ik dan weer zeg dat hij dan wel de vader zou zijn, en dan zegt hij weer 'dan komen we er dan wel uit.'

Dus tsja...

Wel eens vrij serieus over gepraat toen mijn test positief was... Maar twee volgende testen waren ineens negatief, dus was alles toch nog goed.

Allereerst zou hij - wanneer hij moest beslissen - voor de abortus gaan op dit moment. Maar wanneer ik dat niet wil zou hij 100% achter me staan in mijn keuze, en dat weet ik zeker. Wat ik zou doen weet ik niet... dan moet het echt zo ver zijn en dan moet ik echt goed nadenken... Ik denk dat je heel anders denkt wanneer je weet dat er jóuw toekomstig kindje in je buik zit...

Abortus is een no-no (voor beiden denk ik ) is ook onmogeljik omdat dat hier waar ik woon niet mag.
Hij wil geen kinderen voor hij 40 is zegt hij altijd (overdreven) en ik wil geen kinderen tot ik minstens 27 ben. Dus jah, wij delen wel de mening dat we EN niet meer dan maximaal twee kids willen EN niet al heel jong. Dus als we dan nog samen zijn...
Maar, als ik mezelf oud genoeg vind voor sex, moet ik ook met de consequenties leven, zou ik dus zwanger worden dan draag ik het uit. Na onveilige sex zou ik dan wel de mornignafter-pil nemen (als ze dat hier dan al hebben) maar nee kindertjes stel ik zo lang mogelijk uit :) (en hij ook)
Ik ga liever eerst aan de pil voor ik de kans loopt dat een condom breekt, het gebeurt te vaak hier. Teveel zwangere meisjes van mijn leeftijd (bijna 20 in mijn school dit jaar) bluh :)
ik wil nog lang geen kindertjes :D

Mijn vriendin en ik praten er wel veel over, vooral omdat ik er heel erg bang voor ben om haar zwanger te maken. We deden het eerst met condoom en pil en nu alleen met pil. Ik vind het gewoon eng en wil het haar niet aandoen. We hebben wel afgesproken dat als ze zwanger raakt dat ze abortus laat plegen, daar staan we allebei 100% achter, ik zou haar natuurlijk ook steunen dan.

Ik vind het in ieder geval elke keer nog eng :) maar we doen het pas 1,5 maand ofzo dus ik hoop dat die angst nog weggaat.

Het is in iedergeval altijd een opluchting als ze weer ongesteld wordt.

:confused: :confused: :confused:
Waar woon jij ergens dan ?!

nooit over gesproken...... zal het eigenlijk niet weten wat we zouden doen.
Thnxxx morgen weer gesprek om over te beginnen, maar gezien de situatie word het denk ik dan een abortus voor ons

Ja, we hebben het er wel eens over. Maar we hebben nog geen kant en klaar plan, mocht ik zwanger blijken. De toekomst wijst wel uit hoe we handelen in zo`n situatie.