bananistische dichtkunst
 

Je lag er zo eenzaampjes bij,
Als enige banaan tussen de appels en de peren,
De nectarines, de perziken en de druiven,
Maar het meest respect heb ik wel voor jou,
Zo mooi, geel, krom en met je bruine plekken.
Als ik je opeet ben je weg,
Dan mis ik je elke dag steeds meer,
En als ik je uitpoep denk ik weleens,
Wat ben je lelijk,
Maar je was dan wel een hele opluchting.

Oh grote banaan, mijn grote heer en meester zijt gij, oh grote banaan.
Ik offer mijn leven op, aan u.
Gij zijt de weg die ik wil volgen in mijn leven.
U als mijn doel.
Gij zijt mijn bloed, mijn warmte, mijn vreugde, mijn verdriet.
Bij uw pracht en praal valt alles in het niet.
Deze boodschap was aan u, wij zullen u nu verteren.
Sjalom.

geen zorgen
ik heb je adres opgespoord
de mannen in witte pakken zijn onderweg.. :p

(y) hehe :D