winnaars columnistenwedstrijd. Wat jij?
 

Ben ik nou de enige die die winnende columns nou niet om over naar huis te schrijven vind? Alleen, die ene over die vlinder vind ik best mooi maar de rest....nou...

wat jij?

Ik vind die laatste "Schrijvers" ofzoiets verreweg het beste. "Het studiehuis" is ook nog wel leuk, maar de rest: (n)

Waar staan ze dan, behalve in trouw? :o

"403 Forbidden

The URL you have requested is forbidden by the content filter."
Zowel bij opera als <kuch> explorer</kuch>

Die over de schrijvers is de enige die echt leuk eindigt. Ze zijn inderdaad allemaal niet echt bijzonder. De ideeën erachter zijn bij de meesten leuk, maar het is vaak slecht geschreven. Ik had gedacht dat de kwaliteit hoger zou zijn...

Wat ik had willen zeggen
Deze vind ik erg recht toe recht aan...Ook niet grappig, vermakend, of interessant eigenlijk.

De vlinder
Leuk, die symbolische vlinder die door de column heen gewoven zit. Maar het onderwerp is teveel gericht op de wedstrijd zelf, en dat is natuurlijk niet origineel imho.

Een woordje
Vind ik totaaaal niet boeien. Slaat ook nergens op :|

Studiehuis
Leuk geschreven, maar uitgekauwd onderwerp...

Schrijvers
De leukste van allemaal. Qua onderwerp het interessantst...

Over het algemeen vind ik de winnaars dus slecht...Ik zeg zelf niet dat ik het beter kan, maar ik neem aan dat er vast veeeel interessantere inzendingen bij zaten dan deze vijf.

Wat ik had willen zeggen
volgens mij heb ik al een keer zo'n collumn gelezen. Niet echt origineel. Wel redelijk goed om alles te benoemen.


De vlinder
flauw, oninteressant.

Een woordje
wie is wel grappig.

Studiehuis
puber die mopperd dat ze verkeerde dingen leert. What's new? Wel grappig en leuk geformuleerd.

Schrijvers
die mag ik wel, alleen vind ik niet dat je in je collumn over je eigen collumn moet schrijven en dat doen ze geloof ik allemaal. "ik zit hier zonder dat ik weet wat ik moet schrijven..."
Jammer

gewoon slecht allemaal
heb al veel betere gezien dan deze

Wat ik had willen zeggen
Ik vind hem echt niet boeiend... Vrij standaard zelf...

De vlinder
Nee... echt niet... Ik vind het kinderachtig en té simpel... Kijk, Remco Campert kan over fietsen en katten schrijven en dan staan de tranen in je ogen. Dit vind ik echt niets.

Een woordje
Die is wel leuk... Soms een beetje té lange zinnen waardoor je het niet snel maar aandachtig kan lezen. Wel leuk.

Studiehuis
Echt weer dat eentonige gezeur over het onderwijs... is uitgekauwd.

Schrijvers
Deze vind ik wel leuk :) Ik moest glimlachen op het einde, en dat moest ik bij bovenstaande nooit... Dat is goed :)

Alleen de laatste vond ik íets, de rest niet.
Jammer.

Ja, ik las ook de columns en de vlinder sprong eruit qua originaliteit en taalbeheersing.

Jullie zijn kritisch. Ik zond onderstaande column voor de trouw-wedstrijd; spui uw kritiek!

Mensen vinden er hun lol in na een grote, rampzalige gebeurtenis de kast van de dramatische constateringen wijd open te zetten. Het vliegtuig heeft net de grauwe hemel verruild voor het bruuske beton of de haastig toegesnelde analyticus schreeuwt dat de wereld is veranderd en nooit meer dezelfde zal zijn. Uiteraard neemt de rest van de massa deze mening over, want dat is makkelijker dan zelf bedenken. Vandaar dat aansluitend in elke huiskamer en masse dezelfde woorden weerklinken. Buren spreken elkaar van balkon tot balkon aan en kondigen hun afkeer af over de veranderde wereld. Een jaar later herdenken we de aanslagen groots en mag elke heldhaftige brandweerman kond doen van zijn avonturen. Het is meestal tijdens deze herdenkingen dat we besluiten dat de wereld niet is veranderd, ook al schreeuwden de deskundigen dat om het hardst op het moment dat iedereen luisterde. Wanneer komt er een tijd dat we analytici op teevee mogen straffen voor krankzinnige uitspraken ingegeven door de verbazing van het moment?
Daar waar 11 september 2001 de wereld veranderde, deed 6 mei dat met de Nederlandse politiek. Nooit zou het landschap van volksvertegenwoordigers hetzelfde zijn. "De kogel kwam van links", klonk de rationele overpeinzing uit LPF-kringen. Diezelfde nacht braken rellen uit in Amsterdam en wandelden politici rond met kleerkasten van beveiligingsmensen. "Ik vrees dat de bewaking nooit meer weg zal kunnen", sprak iemand ontzet. De analytici op teevee beaamden de constatering. Inmiddels zijn we een jaar en een dag verder en staat de krant vol van de teleurstellingen die de herdenking van Pim Fortuyn juist niet had mogen worden. Daar waar vorig jaar nog tienduizenden de begrafeniswagen toeklapten, stonden nu slechts duizenden met hun Pim-vlag in de regen. Zelfs de buitengewoon prijzenswaardige Pim-mokken vonden niet de gretige aftrek die Joop en Jan – altijd voornamen, het zijn vrienden van Pim – hadden verwacht. Helaas toonde geen enkele politici van naam zich solidair met de herdenkers. Ze stonden alleen in de regen. De blik op oneindig. Kwetsende spandoeken. Af en toe een mok met lauwe koffie. Of een foto waar iets op stond geschreven, een hartverwarmende tekst: "Pim, je blijft in ons hart". Prachtige woorden, tranen in de ogen. "Ze hebben hem van ons afgepakt!".
Alles went.

Jeee! Dat is precies wat ik dacht toen ik de eerste las (en de tweede...). Ik kon het daarna niet meer opbrengen om de rest ook nog te lezen.

..maar vandaag heb het ik opnieuw geprobeerd..en het is me gelukt om de vijf stukjes (die voor mijn gevoel hetzelfde aantal woorden bevatten als een heel boek :p ) helemaal uit te lezen.

Wat ik had willen zeggen vond ik echt vreselijk. Die manier van schrijven (: ik had kunnen zeggen...bla bla..) is toch echt heel afgezaagd. Alleen de laatste zin was op zich wel aardig.

De vlinder vond ik nog redelijk. Alleen is het jammer dat het ook over de werdstrijd zelf gaat. De laatste zin is trouwens ook erg voorspelbaar vind ik..

Een woordje; heb ik weinig over te zeggen. Vond het wel een aardig verhaal.

Het studiehuis : puke (n) Het idee van dat geschiedenisboek uit de toekomst is saai en afgezaagd.

Schrijvers; het enige leuke, originele, fraai geschreven verhaal (y) . Jammer van dat einde.

Het enige wat in deze context nog over deze kan worden gezegd komt er op neer, dat de gevestigde orde voorlopig niet veel te vrezen heeft en dat dan maar de participatie zelve geprezen dient te worden, als een kind dat leert fietsen van een onbezoldigde oud-wielrenner op zijn stalen brik.