"ik wou graag dat ik jou was :)"
 

ben eens gaan nadenken over deze titel en heb toch eigenlijk wel wat vreemde dingen bedacht. volgens mij is het zo dat iedereen soms wel eens het gevoel heeft dat hij het liefste iemand anders zou willen zijn, maar ja dat gaat niet zomaar. je kan natuurlijk wel over een flinke tijd veranderen, maar het gekke hier aan is dat je het zelf volgens mij niet door hebt... dus je wordt toch eigenlijk iets meer de persoonlijkheid dieje graag zou willen zijn, maar onder tussen weet je het zelf niet. ik zie bij mezelf ook wel dingen terug.. vroeger was ik altijd wat bescheiden en niet echt open. de laatste paar jaar gaat dit wat weg en gaat het praten met onbekenden en jezelf wat opener stellen stukken makkelijker, toch heb ik soms het gevoel dat ik zo graag iemand anders zou willen want dan zouden andere dingen ook weer veel gemakkelijker gaan. ergens is het natuurlijk gewoon het opgroeien, maar volgens mij ontbreekt er toch iets als je het zo noemt, ik weet niet wat.. maar dit kan je niet bestempelen met opgroeien, want het is zo veel breder. weet niet wat anderen hier voor visie op hebben en of anderen misschien ook wel denken dat je een ondwingbare drang hebt om toch net iets anders te zijn dan als je nu bent..

Ik ken een gast wie ik best weles zou willen zijn weet je......, hij heeft et gewoon allemaal mooi voor mekaar. Hij studeert, gaat goed, leuke vriendin, vlotte babbel, ziet er goed uit etc...

Er zijn zat mensen die ik wel wil zijn.

Jeweetwel, van die jongens die er goed uitzien, en elke avond een andere meid hebben, ik wou dat ik zo was :(

Om eerlijk te zijn zou ik niet iemand anders willen zijn. Niet dat mijn leven zo perfect is (dat is het verre van) maar ik hoef het niet eens perfect te hebben. Natuurlijk zou ik ik veel dingen anders hebben gewild maar ja daar kun je nu toch niks meer aan doen (vooral niet als het niet je eigen schuld was).
Verder, als ik er meer over nadenk, kan ik niemand opnoemen die alles is/heeft wat ik zou willen zijn/hebben. Er zijn wel verschillende mensen met bepaalde eigenschappen, uiterlijke kenmerken of andere dingen waarvan ik denk 'had ik dat ook maar'.

ja precies juliah, dat idee had ik ook :) maar natuurlijk kan je ook nooit perfect worden, hoeft ook helemaal niet. toch zijn d'r altijd mensen die zeggen dat ze volledig tevreden zijn met zichzelf, maar dat kan ik gewoon niet geloven :/

Precies. :) En nou ze kunnen juist wél tevreden zijn met zichzelf omdat ze met hun goede/betere kanten hun mindere kanten naar de achtergrond drukken. Omdat deze mensen weten dat ze niet perfect hoeven te zijn, kunnen ze juist tevreden zijn met zichzelf, toch?ofzoiets natuurlijk. :)

Psies!! En alles hebben of zijn maakt niet gelukkig!
Wees blij dat je jij bent!En niet een player of een weet ik wat...

Jij zou zo willen zijn...? Ik ken ook meiden die bloedmooi zijn en elke avond een andere jongen hebben...nou, als ik iets niet wil zijn... (Goed, jij bent mij niet natuurlijk.) Je wilt leuk gevonden worden, dat snap ik ook wel, maar 'elke avond een andere meid' houdt meer in dan dat...een soort mannelijke hoer wordt je dan, je wordt er alleen nog niet voor betaald...is dat wat je zou willen zijn...? En ze vallen op je uiterlijk, niet eens op jou...ze houden over het algemeen niet eens van je...wat heb je daar aan? Als jij een keer een echte vriendin krijgt, iemand die echt van je houdt ed, dan ben je denk ik blij dat je niet zo was en zij ook.

Ik zou denk ik ook gewoon mezelf willen zijn, er zijn tijden geweest dat ik graag iemand anders was, maar voor een (heel) groot deel heb je dat soort dingen zelf in de hand. Tuurlijk zijn er bepaalde eigenschappen/kenmerken die ik zou willen hebben of die ik zou willen veranderen, maar dan ben ik mezelf niet meer. En geen enkel mens is perfect, iedereen heeft zijn/haar pluspunten, de 'perfecte mens' bestaat niet. Er zijn dus ook geen mensen die ik totaal zou willen zijn.

Ben je ergens niet tevreden mee, verander dat ipv d'r over te lopen zeiken, dat werkt vaak toch het beste.

dat verveelt snel hoor.

nee, ik wil eigenlijk niemand zijn, ik heb het best naar mijn zin in mijn eigen vel. En alhoewel ik natuurlijk best wel eens jaloers ben, wil ik uiteindelijk toch mezelf blijven.

Ach, ik ben iemand die niet is geintereseerd in langdurige relaties, misschien een half jaartje, maar dat is ook echt het maximum. het idee dat je je hele leven aan 1 iemand vats zit lijkt mij vreselijk.

Nou ik krijg dus nooit een vriendin dus dat gevoel zou ik nooit krijgen. Maar al heb ik iemand dan zal ik nog steeds denken van "hoe zou het met die ander zijn" Na een tijdje gaat die persoon vast vervelen, en is het tijd voor iemand anders. En nee, ik kan gewoon niet van iemand houden, daar ben ik te argwanend voor, ik vertrouw niemand.

Als dat zou kunnen had ik deze post nooit gemaakt

'Ik krijg dus nooit een vriendin', sorry, dat ik het zeg, maar ik zou bijna medelijden met je gaan krijgen...op deze manier zul je idd nooit een vriendin krijgen.

Het is dat je het zelf gelooft. Je kunt het natuurlijk ook gewoon niet proberen, dan weet je zeker dat het je niet lukt. Als het je in je eentje niet lukt, zoek dan hulp. Doe je dat ook niet...tja, sorry, dat ik het zeg, maar in zekere zin kies je er dan zelf voor.

Tis niet dat ik het niet probeerd heb, dat heb ik wel, maar het is niet geluk, dus waarom zou ik moeite doen

hmm, ik heb meer respect voor jongens die niet zo zijn... (niet dat jij daar wat aan hebt)

Heb je al hulp gezocht?

Waarom je moeite zou doen? Nah, doe es een gok. Als je je dat afvraagt...is het dan wel belangrijk genoeg voor je? Om een gelukkig leven te kunnen leiden heel misschien?

Je heb liever een loser zoals ik ivp een knappe populaire jongen ?

Waarom zou ik om hulp zoeken, hetgene wat ik aan mijzelf wil veranderen is niet te veranderen met hulp, bovendien vinden mn ouder dat hulp voor mietjes is

aan de ene kant zou ik best een dagje een ander willen zijn
aan de andere kant zou ik mezelf ook wel die ander willen maken..gewoon het leven wat een ander heeft zelf ook hebben en opbouwen.. tjahet eerste kan niet, dan moetje maar aan het 2e werken als je dat echt wil

Ik heb wel t gevoel gehad dat ik iemand anders zou willen zijn.... maar ik ben nu wel tevreden met wie ik ben... nog niet over hoe ik eruit zie. (dat hoeft ook niet).

Ik denk ook dat t gewoon een proces is dat je doormaakt om te worden wie je bent

Ik heb liever een jongen waar ik van houd, dan iemand die met jan-en-alleman het bed in is gedoken. En ik denk dat veel meisjes dat hebben. Gek hè? :rolleyes: Wat heb jij liever, een blonde muts die het al met de hele stad heeft gedaan, of iemand die er bewust voor kiest het alleen te doen met iemand waar ze van houdt?

Je houding en gedachten veranderen zou, denk ik, al een hele hoop oplossen. En wat is er nou belangrijker, jouw geluk of wat je ouders denken? Kies voor jezelf.

Maar goed, we gaan nu erg offtopic.

Same here (y)

Ik ben tevreden met wie ik ben. Ik heb al zoveel in mezelf kunnen verbeteren voor mijn gevoel, dat ik de tekortkomingen de ik nog heb ook wel overkom of accepteer.

Ik wil niet perfect zijn, ik wil niet alles hebben wat ik wil, waar moet ik dan nog naar streven?

Neej, kvind het eigenlijk ontzettend interessant mezelf te leren kennen enzovoorts. Ik zou mijn leven zo nog een keer leven en zit gewoon lekker in mijn vel.

mjah, ik zou af en toe ook wel eens iemand anders willen zijn,
gewoon iemand die niet van die klotedingen aan zn hoofd heeft als ik heb... maargoed, dat kan niet, misschien ook maar beter af en toe...

Ik wil mezelf zijn, in elk aspect van mn leven wil ik compleet mezelf uiten op een pure manier. Ik ben mezelf, en ik ben niemand anders, iemand anders zijnn is niet mijn taak. Dat is de taak voor die andere persoon.

er zijn zoveel mensen die ik wil zijn.
maar er zijn ook zoveel mensen die ik absoluut niet wil zijn.
tja.

dat zijn wijze woorden

Er zijn wel mensen waar ik gewoon bewondering voor heb.. Bijvoorbeeld mensen die heel zelfverzekerd zijn en hun eigen stijl enzo hebben. of mensen die heel wijs of spontaan zijn..
maar dat komt ook omdat ik die eigenschappen zelf dan niet heb (vind ik zelf dan..) en misschien wel (meer) zou willen hebben.
Of dat ik die eigenschappen heel erg waardeer. Want ik ben opzich wel mezelf en ben ook niet echt een meeloper qua kleding. *dacht er even over na*.

Dan zou ik misschien ook wel als diegene willen zijn.. of tenminste meer van dat soort eigenschappen willen hebben..
maar daar denk ik niet echt zo letterlijk bij na.
Diegene heeft namelijk ook wel gebreken (die ik misschien zelf wel bezit.. :confused: ). Of diegene zelf ziet in anderen ook wel weer dingen die hij/zijzelf wel zou willen hebben.

hmz.. beetje een vaag verhaaltje maargoed.

Ik wil niet iemand anders zijn. Ik ben mezelf, heb niet altijd het perfecte leven en ben zelf ook niet perfect, maar ik zou t voor geen goud willen ruilen.

Ik heb ook nagedacht naar aanleiding vn dat liedje. en ik zit nu echt in de situatie dat ik graag een ander had (zou) willen zijn. lang evrhaal

En toch.......als ik eens goed nadenk ben ik eigenlijk hardstikke tevreden met mezelf. Ik ben niet knap, maar van binnen vind ik me (y) (ja, sorry hoor), en dat is wat telt!

Ik wil niet iemand anders zijn... ik ben mezelf, en dat is goed genoeg voor mij. :)

Ik heb niet alle replies gelezen dus het kan zijn dat ik iets zeg dat al gezegd is .

Ik heb ook wel eens gedacht dat ik iemand anders wou zijn, omdat die ander dingen deed die mij niet lukte, omdat hij dingen kreeg die ik niet kreeg etc.

Maar, ik denk dat het niet goed is om te proberen iemand anders te zijn, je moet jezelf zijn. Als je iemand anders bent stop je je eigen ik in een kastje. Je bedriegt jezelf, en op den duur ook anderen, doordat je niet je echte ik laat zien. Je zult nooit 100% kunnen zijn zoals iemand anders, en je echte ik kun je niet opsluiten. Om te voorkomen dat de wereld niet meer snapt wie je bent, kun je denk ik beter gewoon jezelf blijven.

ik zou eigenlijk niemand anders willen zijn. natuurlijk wil je af en toe een miliondollar rockstar of iets dergelijks zijn, maar als ik het realistisch bekijk heb ik niet zoveel te klagen. en ik ben best tevreden met hoe ik nu ben...
al is dat niet te zeggen als ik terugkijk op hoe ik vorig jaar om deze tijd was, toen had ik misschien wel iemand anders willen zijn... misschien ben ik dat ook wel geworden.. wie weet?

Ik ben tevreden met mezelf omdat ik met mezelf goed overweg kan. :)

Ik heb hier n heel handig tuucje voor zeg maar. Als iemand andrs iets heeft zeg maar wat k graag wil hebben, dan zeg k tegen mezelf van dat k dan ook gelijk alles van diegene over moet nemen en dat betekend dus dat als diegene zoiets heeft van: kwou dat k iemand anders was, of hij/zij is gwoon nie happy met zichzelf en k heb zoiets van: nou, kwist t wel als k jou was, dan was k wel tevreden. Maar dan zeg k tegen mezelf zoiets van: maar als ik hem/haar was, dan was k ook prcies zo, dus dan was k ook ontevreden ovr mezelf" Zoiets. Maar vaak denk k ook van: was k maar wat simpeler, want dat is soms wel handy, was k maar als n egt 16-jarig, maarja, zitten ook weer nadelen aan.
Maar tegen de tijd dat ik iemand egt voor 100% wil zijn, heb ik 'of n heel perfect iemand ontmoet, 'of kben heel depri. :(

eerst, toen ik dit las, gaf ik je gelijk.
ik wilde wel eens iemand anders zijn.
nu denk ik dat ik het niet wil.
iedereen heeft andere interesses... hmm, ik zou mijn interesse in anderen (zoals ik die heb) zeker niet willen verliezen.
verder, ben ik zo geworden door mijn geschiedenis. als ik een ander persoon was, veranderd dus daarmee mijn geschiedenis... en in mijn geschiedenis zijn ook hele mooie dingen gebeurd.
ik denk dat ik maar mezelf blijf... hoe moeilijk het soms is te accepteren dat ik gewoon ik ben, het lijkt me toch het beste ;)