mijn verdriet
 

gisteren was ik in een kutbui en toen heb ik heel snel het volgende geschreven. Ik vind t zelf niet zo geweldig, maar snoopy/mamo vond t mooi en vond dat ik t hier moest zetten.. dus bij deze :D



Kleine riviertjes stromen,
stromen langzaam naar beneden,
naar waar zij zullen vallen,
als het water van een waterval.
Kleine riviertjes sussen,
mij en mijn verdriet.



is niet zo heel veel zoals je ziet, maarja..

mooi en goed dat je het op die manier van je afschrijft :)

Maar nu gaat het weer meis?

x :cool:

he! nu kan ik niet meer stiekem reageren alsof ik t voor t eerst zie... :o
nou nogmaals: ik vind m heel mooi en herkenbaar! (y)

die laatste zin sluit m heel mooi af.. dat doet t m :)

woei!
een positieve reactie van een onbevooroordeeld iemand :D

maar vind die vierde zin niet zo

iemand daar nog suggesties voor?
of is t goed zo

'het' sowieso weglaten uit de vierde zin, dan klinkt het imho al stukken beter..

Offtopic: dit is geen stiekeme up? :p

ja.. is een goede verandering..
:D

en ach, staat er nog niet zo lang toch?
en dr reageren zo weinig mensen en ben nog maar net begonnen met dichten (dit mn eerste echte) en ben wel benieuwd wat mensen er dan van vinden.

heej... k heb nog wel een tip.... gebruik zo min mogelijk woorden. dit zou ook kunnen:
kleine riviertjes stromen,
langzaam naar beneden,
waar zij zullen vallen
als water van een waterval
kleine riviertjes sussen
mij en mijn verdriet.

klinkt beter, geloof ik... :confused:

Ik hou alleen van opbouwende kritiek. Je hebt gelijk als je zelf beweert dat dit gedicht niet veel is. Dat is zo, maar toch blijft het overeind. Het is immers een persoonlijk gedicht, het gaat hem om het gevoel, de bestaansreden van dit gedicht is niet het gedicht, maar de dichtende ziel die het schreef. Daarom zeg ik, lang leve het gevoel, maar dit gedicht kan ik niet beoordelen. Afgedaan van het gevoel is dit gedicht een beetje cliché, maar ik kan en wil gevoel en gedicht niet scheiden.

Groetjes, Dreampoet