Vriendin+ vriendje
 

Altijd gedacht dat mensen niet echt zo stom waren om vriendinnen links te laten liggen als ze een vriendje hebben (n)

Maar toch is het dus wel zo :( . Mijn vriendin heeft nu een vriendje en ik heb al een tijdje niks meer van haar gehoord. Nou is het niet zo lang hoor, een weekje of anderhalf, maar toch vind ik het een beetje gek voelen zeg maar. ''Vroeger'' zag ik haar ook niet iedere dag hoor, maar toch wel dagelijks online, op msn, dus sprak ik haar en wist ik wat ze uitspookte :p.

Vrijdag had ik een feest, zij mocht mee, maar had (begrijpelijk) geen zin, toen kwam er ineens uit dat ze dan ook pas weer haar vriendje kon zien, en de rest van het gesprek heb ik kunnen aanhoren hoe leuk het vrijdag wel niet werd als ze haar vriendje weer zag. Terwijl ik dat iets gemeens vind hebben als ik die vrijdag alleen naar een feest kan waar ik al niet zo'n zin in had alleen. uiteindelijk is mijn vriendje meegegaan, dus was het toch niet zo erg :)

Het ergste is, ik snap het allemaal erg goed, ik bedoel, zeker in het begin is het toch helemaal van; whah vriendje dit vriendje dat, maar toch ik heb daar altijd best wel bewust mijn best voor gedaan, mss zag ik ze dan wel minder, maar ik mailde, smsde ed, zodat ze wel een beetje wisten dat ik ze niet vergeten was zeg maar. Dus ookal is het begin om dan iedereen links te laten liggen, en ze heeft al zoveel vrienden :rolleyes:

Hoe doen jullie dit als je een vriendje/ vriendin hebben, laten jullie je vrienden dan ook even links liggen, of toch niet?!

En als vriend(in) van zo iemand, hoe ga je er mee om, als je ineens niet meer belangrijk bent sinds hij/zij een vriendje/vriendin heeft?

ik laat mijn vrienden niet links liggen, de mensen die ik vrienden noem(knap als je daar tussen hoort) die zijn meer dan een jaar geleden verhuisd naar de andere kant van nederland, en hebben en hadden zelf ook een relatie, dus contact is door de afstand alleen maar via internet, telefoon en af en toe elkaar zien, maar vrienden links laten liggen doe ik nooit, vrienden zijn voor eeuwig, en waar je een relatie mee hebt niet, dat kan in mijn ogen niet voordat je 23 bent.

Anderhalve week is nog maar heel kort. Ik vind dat het bij anderhalve week wel even mag dat je helemaal van de wereld bent en eventjes weinig oog hebt voor de wereld om je heen. Daar moet je dan maar eventjes begrip voor hebben. Anders wordt het als er echt maanden voorbij gaan en je blijft niets van haar horen, maar in de eerste paar weekjes moet je haar die ruimte gewoon gunnen en eventjes een stapje terug doen.

Hoe dat bij mij ging, ik zag mijn beste vriendin wel toen ik net iets met mijn vriend had, maar wij woonden dan ook in hetzelfde studentenhuis, dus dan is het sowieso makkelijker. Ik was er wel wat minder en dat begreep zij ook. Toen zij een vriend had (dat was een jaar later, toen woonde ik niet meer in dat huis) zag ik haar ook tijdelijk minder. In het begin was ik wel bang dat er iets aan de hand was dat ik haar minder zag, omdat ik toen nog niet wist dat zij iets met elkaar hadden. Toen ik dat eenmaal wél wist begreep ik het ook beter. Dat heeft ook wel een aantal weken geduurd. Toen kwam het weer gewoon goed.

Ik zou het gewoon even aanzien, als het echt zo blijft dat ze je niet meer ziet staan kan je er altijd nog wat van zeggen, maar op dit moment lijkt het me nog een beetje vroeg om te spreken over 'je vrienden links laten liggen'.

Bedenk trouwens ook dat het ook over een tijdje niet meer zo wordt als het was, ze moet haar aandacht nou eenmaal verdelen, dat is altijd zo.

Dat hoeft niet per se, maar dat is ook helemaal niet belangrijk. Als het goed is hoef je ze allebei niet te verwaarlozen. 't Is toch niet zo dat je moet kiezen.

Absoluut niet, mijn vrienden zijn alles voor me (m'n vriendje ook wel hoor) en ik doe nog altijd leuke dingen met hun...ga stappen, winkelen, zwemmen...Net als ik zou doen zonder een vriend...

En als vriend(in) van zo iemand, hoe ga je er mee om, als je ineens niet meer belangrijk bent sinds hij/zij een vriendje/vriendin heeft? [/QUOTE]

Ik merk het eigenlijk niet zo...Mijn beste vriendin heeft nu wel de liefde van haar leven (ook nog der eerste vriendje, echt leuk!) en we doen wel minder samen, maar dat vind ik meer dan logisch...We gaan nog wel shoppen enzo, maar als ik dan een keer niets te doen heb en vraag of ze mee gaat ergens heen, heeft ze soms al afgesproken met haar vriend en das soms wel jammer, tuurlijk, maar jah, wel logisch zat...

Maak je geen zorgen, je vrienden vergeten je heus niet...Als je het echt evrvelend vind worden, zou ik t gewoon zeggen...

xxx

nee klopt, maar je gaat toch niks weggooien om iets wat het helemaal niet waard is.

Iets wat het helemaal niet waard is vind ik sowieso onzin. Als je met zo'n instelling aan een relatie begint kan je het wel vergeten.

Ik vind dat er ook wel wat begrip van je vrienden mag zijn als je heel verliefd bent en tijdelijk even wat minder aandacht voor ze hebt, en als je je aandacht moet verdelen tussen je vriend en je vrienden. Sommige mensen vinden ook wel heel snel dat ze verwaarloosd worden.

Als je gewend bent om alles samen te doen met je beste vriendin...tja, dat kan vaak nou eenmaal niet zo blijven. Maar dat is dan nog geen verwaarlozen, of weggooien.

Ze heeft dat vriendje iets langer dan anderhalve week hoor! Een maandje ofzo, maar in het begin zag ze hem niet echt vaak ofzo :confused:, natuurlijk snap ik het wel super goed, en ik gun het haar ook echt ontzettend! Maar zo had ze woensdag herexamen, dus tsjaa, ik vond het best spannend voor haar, haar nog gemaild en een super lieve kaart gestuurd, daar had ze dan toch wel even op kunnen reageren. Daarnaast, ik heb dit jaar ook examen gedaan en snap denk ik beter in welke situatie ze zit dan haar vriendje, die jaren geleden examen gedaan heeft. Maar goed allemaal wel te begrijpen hoor! En nogmaals ik gun het haar ook onwijs!

En nee ik ga echt niet tegen haar zeggen dat ze me links laat liggen, dat is nog niet eens echt zo namelijk!
Alleen toen we op de romereis waren en zij iets met een jongen kreeg toen heeft ze me wel echt links laten liggen, zo is zij dus gewoon, maar eigenlijk is dat best wel asociaal. Maar goed toen heb ik daar ook nooit iets van gezegd, ik vond het super leuk voor haar, en nu ook!
Ze moet dus wel goed bedenken dat als het wat langer aan is, dat ze dan wel een beetje aandacht aan de rest van de wereld moet geven...Van de andere kant, het kan maar beter lang aanblijven, want volgend jaar studeer en woon ik in de andere kant van Nederland :) ;)

Oh, ik dacht dat je bedoelde dat ze anderhalve week iets met hem had, maar je had anderhalve week niets van haar gehoord dus.

Mijn beste vriendin en ik zien elkaar normaal gesproken elke week, maar soms hebben we ook wel eens een paar weken geen contact. Wij spreken elkaar niet elke dag of zo.

Nou ja dat hoeft ook niet per see van mij hoor iedere dag contact, vaak was het wel zo, op msn meestal dan wel. Maar het een beetje fout om door je vriendje de rest van de wereld links te laten liggen. Maar goed, whatever, ik gun het haar verder wel!

Ow het ligt dus niet helemaal aan mij, een andere goede vriendin van haar, minder goede vriendin van mij vroeg mij ookal of ze soms boos was op haar en of ik nog anders iets van haar gehoord had...

Tja..........

Ik heb 3 beste vriendinnen, weer onderverdeeld in 1 allerbeste vriendin, en de rest beste vriendinnen. (Ja, hoezo moeilijk :rolleyes: ) Maargoed, daar gaat het niet om, waar het wel om gaat is dat ze alledrie verkering hebben, allemaal al minstens 4 maanden.

In het begin accepteer je het inderdaad, dat ze continu over hun vriend praten en er continu mee bezig zijn, en dat die dan de belangrijkste is. Maar op den duur ga je je errug eenzaam voelen, en rot en denk je dat ze je niet leuk meer vinden. Ik heb weinig echt contact met mijn vriendinnen en dat vind ik erg. Een dag uit gaan ze met hun vriend, hun problemen bespreken ze hoofdzakelijk met hun vriend, ze bellen elke dag met hun vriend. Kortom, ze doen alles met hun vriend.

En dit vind ik inderdaad niet leuk. Ik ben blij voor ze dat ze een vriend hebben, absoluut! Ze zijn vaker gelukkig etc., wat me ook al irriteerd, want al probeerde je wel honderd keer om ze vrolijk te maken, het lukte niet. En nu... pats boem, 1 telefoontje met hun vriend en ze zijn weer happy.

Maargoed, ik word er inderdaad echt gek van, dus het enigste wat er op zit, is ze los te laten. Af en toe contact, even uit eten, en that's it! Accepteren dat ze dan maar geen vriendinnen meer zijn. Marja, we gaan eerst nog 10 dagen met elkaar op vakantie, dat wordt wel leuk hoor, want dan zijn ze weer normaal, dat scheelt. Maar dan is het gewoon een kwestie van loslaten, nieuwe vrienden maken, nieuwe school.

Naja, ik weet nu als ik een vriend krijg, dat ik dit absoluut niet moet doen, omdat het je vriendinnen erg veel verdriet kan doen. Dat is echt zo. Je moet echt aandacht besteden aan ze, gewoon af en toe een telefoontje, een dagje winkelen, en alsjeblieft niet de hele dag dan vertellen over hoe fantastisch je vriendje dan wel niet is. That's it! Is dit nu teveel gevraagd? Je vriend zie je minstens 4 keer per week, zou er misschien 1 keer in de voor mijn part 2 weken een avond voor je vriendin kunnen zijn?

heej ja, lastige situatie... Voor zowel jou en je vriendin...
Je vriendin moet natuurlijk allebei tevreden houden, maar alleen aandacht voor haar vriendje is voor jou niet echt leuk. Misschien als het je echt dwarszit (wat geloof ik wel zo is) zou ik subtiel laten blijken. Als dat niet werkt, moet je het er gewoon eens over hebben, asl ze een echte vriendin is begrijpt ze dat best wel! :)

phoe....ehm....als ik een relatie heb dan heb ik in het begin ook inderdaad vooral veel oog voor het desbetreffende slachtoffer en wat minder voor mijn vrienden. Na een tijdje zorg ik er echter wel voor dat die vrienden ook weer de aandacht krijgen die ze verdienen en besteed ik ook zoveel mogelijk tijd aan hen en als dat even niet lukt zorg ik in iedergeval dat ik even opbel om eens te vragen hoe het is en even bij te kletsen.

Als vriendinnen/vrienden van mij een nieuwe relatie hebben snap ik ook best dat zij in het begin wat minder van zich laten horen, als dat ERG lang gaat duren dan vertel ik ze gewoon eerlijk hoe ik erover denk; dat ik het erg leuk vind dat ze een relatie hebben, maar dat ik ze toch wel mis en weer eens gewoon zou willen afspreken en bijkletsen.

Ze zeiden van wel....

Ik snapte er niets van.. En het klopte van een aantal vriendinnen ook niet..

Maark ben er op gaan letten.. en het gaat bter :)

Vriendje en vriendinnen kan je makkelijk combineren :) Als je maar ff moeite doet..

Tlijkt me idd wel kut als een vriendin dat bij mij deed...

Ik heb een (goede) vriendin die me daarvoor behoudt, k moet me zeker iedere week op stap laten zien want anders hou ik niet voldoende contact maar dat lukt ook wel. Er zijn niet voor nix 7 dagen in de week :P

Ik probeer het zo goed en zo kwaad het kan te combineren..

Gelukkig ga ik om met mensen met BERGEN begrip en goeie ideeën :D

En als iemand het bij mij zou doen; enjoy, maar verwacht niet dat ik er achteraf nog zomaar ben...

Ik had 3 dagen geleden nog een vriendje maar heb uiteindelijk voor mijn beste vriendin moeten kiezen en ook gekozen. Ze konden het absoluut niet met elkaar vinden (n) en het kon gewoon niet zo langer doorgaan. Ik weet, dat wanneer ik voor het vriendje zou kiezen ik me vriendin kwijt zou raken. Stel dat het dan uitgaat met het vriendje, ben ik iedereen kwijt. Nu heb ik mijn allerbeste vriendin nog en ik vind het goed zo. IK verkies zeker me vriendin boven me vriendje omdat op deze leeftijd ik nog geen serieuze relatie kan hebben en ik cker weet dat mijn vriendschap met mijn vriendin wel serieus is....

vrienden laat ik niet links liggen. zeker niet. uiteindelijk zijn je vrienden heel belangrijk.

en als mijn vrienden me laten zitten? dan laat ik merken dak da nie prettig vind maar heb ook zoiets van 'graag of niet' en als het dan niet is, leg ik me er wel bij neer.

ik ken deze situatie ..dit speelt al 3 maanden ofzo.heel erg kut maar toen ik er een keer iets van zei was ik natuurlijk ''de jaloerse trut ''
ikzelf weet vriendje en vriendinnen altijd erg goed te combineren of juist gescheiden te houden..

Thnx voor jullie reacties :).

Vanavond op mijn ''afterdiplomauitreikingfeestje'' :p komt ze wel gewoon (y) nou ja ik ga er nu ook nog maar niet teveel woorden aan vuil maken, ik bedoel ze is gewoon onwijs blij met haar vriendje, ik laat haar maar even :)

ik merk nu dat sinds ik een vriend heb ik het juist belangrijker vind om ook nog tijd te hebben met mijn beste vriendin. Als ik vrijdag uitga ga ik met haar en nog twee vriendinnen en als we dan naar de avondwinkel willen mag hij tuurlijk gewoon mee, maar als hij geen zin heeft ga ik niet bij hem blijven omdat hij geen zin heeft. Want de avondwinkel is toch een traditie die er al was voordat ik hem kende. en de rest van de avond probeer ik het gewoon te verdelen, mn aandacht over hem en mn vriendinnen. En verder hebben we door de week gewoon dagen met zn tweeen.
maar ik zal nooit mn vriendinnnen minder aandacht geven omdat ik een vriend heb.

Ik heb precies hetzelfde gehad. Eerst was het heel leuk, ik was echt heel blij voor haar. Later werd het steeds vervelender, ze kwam ook niet meer naar school. Ze luisterde niet als ik haar er op aan sprak totdat ik t eigenlijk (jah na 4 maanden pas) helemaal zat was. Al haar vrienden begonnen haar in de steek te laten en nadat ik nog vele malen had gezegt dat ze nu moest opletten kwam er ruzie tussen haar en de groep (mjah vriendengroep met wie we allebij omgingen.) Uiteindelijk besefte ze wat ze deed en na een maand of 1,5 was t weer stukken beter. Nu zoekt ze een soort van middenweg. En dat gaat aardig goed. (Ookal zie ik haar nog steeds minder dan vroeger de vriendschap is weer terug)

Ik heb dat ook meegemaakt, met mijn beste vriendin. Alleen was het niet zo dat zij mij links liet liggen, maar dat haar vriend (en de ouders van haar vriend) steeds ontzettend moeilijk deden als zij een keer zonder hem met haar vriendinnen op stap wilde (of iets dergelijks). Ze hebben daar regelmatig ruzie over gehad, maar hij kon het niet veranderen. Uiteindelijk is hun relatie daarop stuk gelopen; zei wilde haar vriendinnen niet kwijt.
Probleem was ook dat haar toenmalige vriend zelf maar heel weing vrienden had, en helemaal aan haar hing. Hij ondernam nooit iets zonder haar, en verlangde van haar dat zei er altijd voor hem was. Zo werkt het gewoon niet. Je moet geven en nemen.
Nu heeft ze gelukkig een nieuwe vriend die het niet meer dan normaal vindt dat ze regelmatig op stap gaat zonder hem, en hij gaat ook vaak genoeg met zijn eigen vrienden uit.

Ik heb wel veel van die situatie geleerd. Ik heb me voorgenomen om nooit in die situatie terecht te komen. Ik zal mijn vrienden nooit laten vallen, "gedwongen" of niet. Je moet altijd mensen hebben om op terug te kunnen vallen als het nodig is. Gelukkig denkt mijn vriend daar net zo over