Natte ogen
 

Mijn hart wordt omvangen,
door de armen van mijn verdriet.
Zijn handen grijpen me vast,
trekken me naar beneden.

Ik hap naar adem,
de greep versterkt,
zich om mijn keel.

Tranen doorbreken de dijken,
Ze hebben vrij spel.
En wanneer ik langzaam zink,
mijn adem verstokt,
fluistert de wind mijn naam.


ik zit alleen met dat woordje beneden...
iemand suggesties? en andere?

Iets anders voor beneden zou ik ook niet weten...als je het gedicht herleest is het ook minder storend, vind ik. 'k vind het een mooi, simpel en helder gedicht. :)

dank je wel!
schreef vroeger vaak gedichten, maar als je ze dan later leest is t flut.. dit is mn tweede en weet nog nie zo goed wat ik ervan moet vinden..