vechtend tegen mijn tranen
 

Hij is al een beetje oud, t gaat meer om mijn gevoel van een tijdje geleden, maar ben nu heel benieuwd wat jullie er van vinden!




Vechtend tegen mijn tranen

Vechtend tegen mijn tranen
bijt ik zachtjes op mijn onderlip

Vechtend tegen mijn tranen
knijp ik zachtjes in zijn hand

Vechtend tegen mijn tranen
zet ik een glimlach op

Vechtend tegen mijn tranen
doe ik alsof het allemaal goed is

Vechtend tegen mijn tranen
Huil ik...

persoonlijk vind ik het altijd een beetje jammer als een zin zo uitgemolken wordt. verder vind ik het gedicht op zich aardig, in ieder geval beter dan dat andere. alleen... 'vechtend tégen mijn tranen' verwoordt misschien beter wat je bedoelt. of heb ik dat verkeerd?
in elk geval ben je op de goede weg, ga zo door!

Deze is eerder geschreven dan die andere, die idd niet goed is, voor m'n eigen gevoel dan, had gehoopt dat er weer zoiets uit zou komen, maar nee, ik heb het niet meer zo in me denk ik...

Vechtend tegen mijn tranen is misschien idd beter...

een goede dichter, zei iemand ooit eens, distantieert zich eerst van zijn gedicht en bestudeert alleen de woorden, welke woorden het zijn en hoe ze in zinnen zijn verweven, en hoe die zinnen op elkaar aansluiten. zie het als een schilderij van woorden. schetsen maken als je vastzit, alles proberen, schaven en passen en meten. een gedicht is een project.
tenzij, natuurlijk, je plotseling een golf van inspiratie omzet in een gedicht dat met de allereerste kladversie stáát, en geloof me, dat gebeurt :)

Tjah, dat is dus ook met dit laatste project gebeurd:)
Ik denk niet dat ik ooit nog zoiets op papier krijg :S

natuurlijk wel. gewoon in dichtvorm denken. dat is niet zo moeiiljk als je denkt. dit, en beter.