benieuwdheid benauwdheid
 

de rode hoed treuzelt in de felle zon
een plant buigt zich ongeïnteresseerd
geeft een nieuwe impuls aan een zinloze lach
en aardige meisjes met gele kousen

aardige algemeenheden, jong
en goed verzorgd zo af en toe
de rode hoed schaduwt zich behaaglijk
en probeert niet nieuwsbegerig te zijn

op stads beton blakert de zomer
baksteen zal wasemen in de schemer
slaapkamerramen zoeken onrustig
naar de ontsnappenden uit hun kast

de lusteloosheid wandelt genietend rond
de rode hoed zwelgt in onvermogen
bomen verkopen zich onwillekeurig
aan de uitgekauwde publieke opinie

het jaar van de frikadel van Phorneus
loeit bravoureus het einduur in
door plastic kelen en silifonen
en vastberaden sluiten zich de oren

Je bent geen gemakkelijke dichteres, weet je dat? ;) Ik ga hierover me nog even bezinnen, want ik ben er nog niet helemaal uit. Een tip vraag ik niet, gewoon nog wat tijd ;) Hou enorm van je stijl, dat is niet de eerste keer dat ik het zeg, maar het is weldegelijk nog steeds zo. Je danst op het randje van de realiteit, dat randje waar de mooiste ideeën ontstaan. De grens tussen droom en werkelijkheid, die voor mijn part, toch in m'n eigen gedichten, mag verdwijnen.

Groetjes, Dreampoet