~ Lost Love ~
 

~ Lost Love ~

In de rivier van het leven
stroomt het water als mijn liefde voor jou
Zoals een storm de bomen doet waaien
klopt mijn hart sneller
wanneer ik bij jou ben

Jouw ogen stralen als de zon
en haar warmte bereikt mijn glimlach
schitterend als de sterren in de nacht
Mijn ogen lachen als een vlinder
die bevrijd is uit het web van het leven

Wanneer jouw hand de mijne loslaat
grijp ik in het duister om te zoeken
naar de grens die ons scheidt
Tastend naar onze liefde
Verdwenen met de ondergang van de zon


Zoals velen zullen weten heb ik deze al een keer eerder gepost. Ik was er toen nog mee bezig en heb verschillende versies in die topic gezet. Dit is de uiteindelijke versie geworden, maar reacties zijn nog altijd heel erg welkom!
Anne

Ik herkende het al, inderdaad. Ik vind het mooi, maar dat wist je al, geloof ik. :)

Ja :) (het is voor een wedstrijd trouwens)

Kunstbende?

Nee, poëziewedstrijd van de Elle :o

Maar nu gaan we weer on-topic! :D :p

Gedicht technisch gezien vrij goed. Loopt af en toe niet helemaal goed, maar dat is amper hoorbaar. Wel is de visualisatie erg cliché, en is dit gedicht niet echt orgineel.

Water met liefde, zon met ogen, tastend in het donker (opzoek naar warmte/liefde).

Mag IMHO iets orgineler, met een iets andere visualisatie. Durf te verbazen :)

Wat was er tegen een Nederlandse titel? Verder vind ik hem goed.

Waar vind je het niet lopen? Noem regels! :)
Het is inderdaad niet origineel, maar ik vind het ook heel moeilijk om iets anders te verzinnen. Waarschijnlijk omdat die vergelijkingen zo vaak voorkomen ja.

En de titel: het kwam opeens in me op en ik vond het heel erg mooi en er ook bij passen. Misschien kom ik nog wel op een nederlandse titel, maar tot nu toe vind ik deze het mooiste! :)

Bedankt voor je reacties, hier heb ik iets aan!

Dat het niet geheel goed loopt is meer een gevoel dan dat ik het aan kan wijzen. Kan ook aan het ritme in m'n kop liggen, moet het eigenlijk horen zoals de schrijver/schrijfster het bedoelde.

Orginaliteit heb jezelf in de hand. Als het maar niet cliché is, is het goed. Vergelijk de liefde eens met een rotte appel, jouw ideaal man als de duivel en je moeder al een maagd. Absurditeiten geven humor (hoe absurder, hoe meer. Echter moet je het af wegen, af en toe iets minder, dan weer wat meer).

Titel: hou je aan de taal, behalve als het echt een diepere betekenis geeft, zoals bij een woordspeling kan. Ook kan het gedicht na aanleiding van iets zijn, is dat echter niet het geval: blijf bij de taal.

*up*

:o