het helpt niet
 

hoi allemaal

ik ben nu al ongeveer 1,5 depresief en ben daarvoor ook in behandeling ongeveer een jaar nu. Alleen het helpt niet, ja oke ik zie wel verbetering maar dat zijn dan bepaalde periodes en daarna ben ik weer bij het begin
en ik word daar gek van, vraag me af wanneer ik ervan af raak.
door die onstabilietijd lukt het me erg moeilijk om iets op te bouwen of ergens voor te gaan
zijn er nog meer mensen die dit herkennen? en of die weten wat ik het beste kan doen?

liefs daphne,

Dat je telkens weer terug bent bij het begin geloof ik niet, dat kan niet, omdat er tijd tussen zit.. Je bent altijd toch een stapje verder, ookal voelt het misschien niet zo..

Het kan ook zijn dat dit niet de juiste behandeling is, wat voor hulp krijg je nu precies?

Nou ja, ik herken het niet écht al weet ik wel dat ik ook een tijd lang het idee heb gehad niet vooruit te komen, terwijl dat eigenlijk wel zo was.. Nu gaat het goed met me, en dat zal voor jou ook nog wel komen

hey

ik zit bij het riag heb gewoon regelmatig afspraken enzow
het is heus wel wat verbeterd zijn kleine dingen zoals mijn gedrag ben rustiger geworden, maar zoals angsten voor veel dingen, twijfelen, nergens zin in hebben , geen gedult hebben enz die blijven aanwezig
het is erg moeilijk om dus ergens 100% voor te gaan en iets op te bouwen
en ik zou graag willen weten wat voor hulp je hebt gehad
en wat jij deed als je een tegen slag kreeg.

liefs daphne,

Ik heb ook bij het riagg gezeten, had elke week een gesprek, maar dat hielp mij dus gewoon niet. Die vrouw was te lief voor me, ik heb iemand nodig die me harde kritiek geeft en me met de neus op de feiten drukt, dat deed zei niet.

Wanneer ik een tegenslag kreeg stortte ik vaak in, verviel in oude patronen zoals me terugtrekken en geen leuke dingen meer ondernemen enzovoorts.

Op een keer heb ik de knop omgezet, ik had er geen zin meer in. Ik ben allerlei dingen gaan doen, voor mezelf, ookal had ik er eigenlijk geen zin in, ik deed het toch. Ik weet niet precies hoe, maar ik ben eruit gekomen.. zonder hulp dus

dat is zeker knap
ja probeer ook allemaal dingen te doen ookal had ik geen zin, maar dan hou ik het meestal maar 10 min vol en ik heb het altijd als ik alleen ben

ja ik ken dat heel erg,
maar het is vaak zo dat je eerst ander soort gedrag aan moet leren, dat gaat heel langzaam en pas als daar een beetje vooruitgang in zit gaat je gevoel de goede kant op.
ik heb meer dan een jaar in een kliniek gezeten, en het eerste half jaar enzo verviel ik ook steeds weer, maar ondertussen leerde ik al beter praten, maar ik zag het niet want ik voelde me nog steeds alleen maar klote. pas na een tijdje had ik wat aan dat praten en ging het ietsie beter en dan viel ik weer ffies terug maar dan ondertussen kon ik mezelf al een beetje afleidde en dan ging het weer een stapje beter en zo ben ik stapje voor stapje steeds iets verder gekomen en nu ben ik weg uit de kliniek en weer terug bij de riagg.
ik zei ook altijd dat het allemaal geen donder hielp en dat ik mijn leven lang achter gesloten deuren zou zitten, maar ookal ging het langzaam ik ben achter die deurtjes vandaan gekomen!
ik weet niet of je er iets aan hebt... mja. dit is dus mijn verhaal.

tuurlijk heb ik wat aan je verhaal :)
ervaringen van anderen horen is altijd goed
bedankt ik denk dat ik maar moet afwachten

ik heb niet veel toe te voegen.
maar vaak is het zo, 4 stapjes vooruit, 2 stapjes terug.
je hebt dus wel terugvallen, die heel frusttrerend kunnen zijn.
maar tóch ga je vooruit!
naja, bij sommige mensen is het 4 stapjes vooruit en 3 terug. des te deprimerender.... maar tóch ga je vooruit.

heel af en toe kan het gebeuren dat iemand júist door een behandeling nóg depri'er word. maar dat is bij jou, wat ik uit je verhaal opmaak niet echt zo.

maar luister (eigenlijk 'lees')
sommige dingen horen bij jou als persoon, en omdat je ze in grote mate hebt, moeten ze wat afnemen. dat is wat je aangeleerd (kan) word(en). maar vaak hou je toch dat kleine beetje van jezelf...

hmm, vaag dit... (maja, het is laat)

liefs, wendy

ik zou toch doorzetten.. nu lijkt het misschien oneindig lang.. maar je komt er wel uit.,. het heeft gewoon tijd nodig

Ik denk dat het heel lang kan duren voor je zelf echt verschil ziet. Misschien zien mensen in je omgeving wel al verbetering en jij zelf niet. Dat is net als met afvallen, anderen zien aan je dat je dunner bent geworden terwijl je het zelf nog niet doorhebt.

Je moet doorzetten en verder gaan met je behandeling. Je komt niet zomaar uit een depressie. Dat kost tijd en als je het de tijd geeft dan zul je zien dat je op den duur zelf ook verbetering ziet.

Succes verder!

Groetjes Dana

Het wordt toch niet erger? Je hebt zelfs beetje verbetering zeg je zelf. Waarom dan gewoon niet doorgaan?

Gewoon doorzetten dus.

Greetz me.