Hij wil meer dan vrienden, vrees ik!
 

Hi iedereen,
sinds enkele maanden kom ik heel goed overeen met een gast van 24(hij zit in het kliekje waar ik en m'n beste vriendin heel vaak mee weggaan). Zoals we zelf zeggen, lijkt het wel alsof we 'soulmates' zijn. We kunnen discusiëren over verschillende dingen, en diepzinnige gesprekken hebben, en hebben vaak over vele dingen dezelfde gedachten.En we vertellen elkaar veel over onze vorige relaties enzo.
Maar sinds enkele weken(een goei 5 weken), heb ik zo het idee dat hij meer wil dan enkele vrienden/soulmates zijn. :confused:
Dit komt vaak tot uiting in diepgaande gesprekken over liefde,trouwheid,samenwonen,...maar ook als we lekker onnozel doen. Niet enkel ik,maar ook mijn vrienden hebben dit door.
Als hij me aanraakt, is het anders dan hiervoor... ik voel gewoon dat er meer aan de hand is bij hem. Hij zit ook STEEDS naast me, Ok dit is niet abnormaal als je zogoed als soulmates voor elkaar bent, maar hij wil ook steeds alles samen met mij doen. Enzo.
Als het in ons groepje even stilletjes is, komt hij steeds voor mij met van die leuke vragen af, zoals 'Wanneer gaan we trouwen?', 'Wanneer gaan we eindelijk eens werk maken van onze eerste kindertjes?',....
In het begin dacht ik er niet verder over na dan, hij is me weer aan het plagen... maar als die persoon zo'n vragen steeds aan dezelfde persoon stelt, beginnen niet alleen de mensen in je omgeving maar jij zelf ook vragen te stellen.
Ik kan niet meteen duidelijke opmerkingen geven waardoor je overduidelijk kan zeggen, dat hij verliefd op me is. Want het is steeds de manier en het moment waarop hij zo'n dingen zegt en doet... dat het steeds doen uitblijken! :confused:

Een van m'n vriendinnen heeft hem daar eens over aangesproken, maar hij is een echte kei in het veranderen van onderwerp. En het ontwijken van bepaalde vragen!
Ik zou het zelf wel durven vragen, maar... ik denk dat als ik hem dan afwijs, we die fantastische vriendschap zouden kunnen verliezen.
Tot nu toe, probeer ik steeds op zijn vragen en opmerkingen zo komiek mogelijk op te reageren zoals altijd. Ofwel negeer ik die. En ik denk wel dat het tot nu toe werkt.

Heeft iemand anders iets in gedachten, hoe ik hem kan duidelijk maken dat ik zijn vriendschap heel erg waardeer. Maar dat ik niets meer wil????????

Je hebt een goede vriend, die je als je soulmate en heel goed met hem overweg kunt. Maar jij hebt verder geen gevoelens voor hem, en je bent bang dat hij wel gevoelens voor jou ontwikkeld heeft.

Omdat je geen relatie met hem wil, ben je bang dat je je vriendschap op het spel zet als je hem hiermee confronteert.

Ik denk, naar je verhaal te horen, dat hij inderdaad verliefd op je is. Hij wil altijd bij je zijn, en hij denkt vermoedelijk elke dag continu aan je. Terwijl jij dat niet hebt.

Je kunt hem het beste een paar weken negeren. Want tijd laat zijn verliefdheid afzakken. Als hij jou heel lang niet ziet zal hij je vergeten. Daarna kun je de vriendschap wel weer oppakken. En als je geluk hebt heeft hij dan een vriendin.

Als dat niet mogelijk is is het beste wat je kunt doen hem ontwijken. Dus als hij er bij is ergens anders gaan staan. Of niet meer in gaan op zijn gesprekken en het kortaf houden.

Iets anders zou ik ook niet weten.
Dus
1. Aantal weken Negeren

of

2. Ontwijken en kortaf zijn

Het hem gewoon recht in z'n gezicht vertellen. Als ie het dan nog niet begrijpt is niet niet al te slim, als ie het wel begrijpt en jou als net zo'n goede vriendin ziet als jij hem als vriend, zal hij er vrede mee hebben. Als hij dat niet heeft, dan weet je meteen wat je aan hem hebt als vriend.

Gewoon letterlijk zeggen? Ik snap je probleem niet echt...

Ik denk dat je hem daar juist mee kwijtraakt omdat je dan eigenlijk een signaal geeft dat je helemaal niks meer van hem wilt weten.

Negeren is al geen optie, naargelang wij steeds met dezelfde vriendenkliek op stap gaan.
En ontwijken en kortaf zijn, is een optie.Vooral da kortaf zijn, daar doe ik al een tijdje m'n best in! Maar het ontwijke... ik kan het een beetje proberen te doen, maar vrees ervoor.
Mss zoude we er toch eens een gesprek over moeten hebben?!

Denk het wel. Zoals ik al zei door het negeren en ontwijken geef je een signaal uit dat hij opvagt als: ze wil helemaal niets meer van me weten. Door gewoon met hem te gaan praten en te vertellen dat jij het vermoeden hebt dat hij meer wil en daaropvolgend antwoord afwachten. Geeft hij dit toe kan je rustig vertellen dat jij hem liever te vriend houdt dan meer.

Toch proberen te praten, want stel je voor dat het helemaal niet zo is, dan maak je je druk om helemaal niks.
Je kan natuurlijk ook iemand anders op hem af sturen zodat diegene hem uit probeert te horen wat hij nou precies van jou vindt. Want dingen als 'wanneer zullen we aan die kindertjes beginnen' enz, hoeven niet meteen te betekenen dattie het serieus bedoelt. Heb ik ook wel eens met een gewone vriend gehad dat we dingen smsten als 'ik mis je' 'wanneer zie ik je weer schat' enz en dat betekende ook helemaal niks, was gewoon om de lol zeg maar
Dus gewoon gaan praten, dan wordt alles duidelijk waarschijnlijk!

Ik denk dat praten niet helpt hoor, hij gaat toch liegen en zegt dat hij niet verliefd is.

Je kunt het beste gewoon kortaf zijn en hem zo veel mogelijk ontwijken.

Om hem helemaal kwijt te raken lijkt me dat de beste manier. Als je hem te vriend wil houden en hij liegt erover om je maar niet kwijt te raken, gewoon alsnog zeggen dat je niet meer wil zelfs al was hij wel verliefd (wat hij dan misschien ook wel is, maar niet toe durft te geven).

gewoon letterlijk zeggen, als je niet 100% zeker weet of hij meer wil dan alleen vrienden kan je dat ook nog navragen.


Ik was ook hele tijd verliefd op een meisje en had wel paar van die kansloze romantische dingen gedaan, die ze achteraf niet waardeerde. Vorige week vertelde ze dat en was het voor ons beiden duidelijk wat er aan de hand was. Tenminste grotendeels duidelijk. Maarjah dit is vast een hele andere situatie dan degene waarin jij je bevind ;) maar de oplossing zou hetzelfde kunnen zijn

Ik ben ook een keer stiekem verliefd geworden op een goede vriendin van mij, en toen ze dat doorhad, deed ze ook korter af en ontweek ze me.

Dat was voor mij een hint dat het niet wederzijds was, maar gewoon vrienden zijn we wel gebleven.

owh had toch niet al gereageert...

Ehm nou kijk, je gaat het er met hem gewoon in een melige (en ook een serieuze) bui over hebben dat verliefd worden en evt. ook een relatie krijgen alleen maar vriendschappen kapot maakt (lekker radicaal) zeg dat je zijn vriendschap voor geen goud kwijt wil, enz. Zeg bijv (als hij het niet begrijpt) dat je altijd geneigt bent afstand te nemen als je weet of merkt dat iemand verliefd op je is.

spreek daarna eventueel af dat jullie nooit verliefd op elkaar worden (domme afspraak maar hij weet tenminste waar hiju aan toe is!)

Nja dan lijkt et me wel duidelijk

'vriendenkliek'


wtf, jij 17 vrienden van 24.. boerentown zeker :o

Niet alleen maar in plattelands-noord-nederland zullen dit soort vriendschappen plaatsvinden.... dat jij als 17/18 jarige nog nooit goed bevriend bent geweest met een wat ouder meisje zegt meer iets over jou *zucht* bovendien gedragen meisjes zich over het algemeen volwassener (ze hebben een geestelijke voorsprong) en hebben dus sneller oudere mannelijke vrienden....

hehe ja ok ik ben ook wel aan het algemeniseren, maar toch merk ik heel vaak in mijn omgeving dat meisjes vaker een oudere vriend/oudere vrienden hebben. Jongens daarentegen maken er in mijn omgeving geen probleem van om met jongere meisjes om te gaan :)

Mja ik moest toch wel een beetje terug slaan omdat je als meisje met een 6 jaar oudere vriend meteen ingedeeld wordt in regio-boerenlandschap.....

Dat hij de vraag van je vriendin ontwijkt zegt al genoeg

mee eens. Daar komt nog eens bovenop dat hij zich daardoor ook niet echt fijn zal voelen, als je hem opeens volledig negeert.

Het is nu niet meteen 'the city to be', maar een boerengat is het helemaal niet.(Onze gemeente is vrij groot, maar ook vrij plattelands--> MAAR verstedelijkt steeds meer)
Maar de hoofdreden dat het leeftijdsverschil er is, komt doordat enkele maten(van m'n leeftijd) in dezelfde voetbalploeg spelen dan hij. En door af en toe te gaan kijken enzo. leer je meer mensen kennen, en natuurlijk zitten er al eens wat volwassenere mensen bij. :)
Maar ik moet idd wel zeggen,dat ik vaak met oudere/meer volwassen mensen optrek.(Hoe het komt weet ik ook niet)
+ het heeft wel een voordeel hoor. Die personen kunnen meestal met de auto rijden... dus moet ik nergens bijna meer met m'n fietske naartoe! ;) (y)

By the way, thx om me te verdedigen 'never mind'!!

En ik zal eens een klappeke doen met z'n neef, daar kom ik ook goed met overeen... naargelang hij toch niet praat met m'n beste vriendin. Tegen z'n neef zal hij wel iets verteld hebbe, nu die da nog tegen mij zeggen zodat ik zeker ben hé!

ik heb ook zoiets gehad.
Ik zat er uiteindelijk ook heel erg mee, hij
was smoor, maar voor mij was hij alleen een
goede vriend. Ik wist ook niet hoe ik het
moest oplossen en heb hem op een gegeven
moment heel erg gekwetst. Alles was meteen
duidelijk. ik heb hem toen ook een tijd niet
gezien en gesproken. Nu zijn we weer goede
vrienden, hij begrijpt het en weet precies wat
hij aan me heeft. Ik weet zeker dat als ik hem
duidelijk zou maken dat ik nu wel open zou
staan voor een relatie met hem, zou hij dat
ook graag willen. Hij heeft zeg maar
nog steeds een zwak voor me, maar
respecteert me nu gewoon als een goede
vriendin en niet de zijne.
veel geluk ermee

Gewoon met hem gaan praten.. ga hem in ieder geval niet lopen negeren of zo, want daarmee maak je het probleem alleen maar groter!..

En als jullie echt zo'n goeie vriendschap hebben, moet je daar ook over kunnen praten. Maak 'm duidelijk hoe jij jullie vriendschapsband ziet. Succes ermee!