Klein zijn
 

Stralend huppelend
langs het strand,
dansen in de zon,
vrij aan de waterkant


Zorgeloos, het kind
lachend, zingend,
huppelend in de wind


Zo zou ik willen zijn,
een huilend meisje,
in de armen van een ander,
klein, maar toch vol pijn


In deze oneerlijke strijd
weet ik niet wie ik kan zijn,
raak ik, mezelf kwijt..




[Slecht geschreven, I know..]

hij begint zo leuk, de laatste strofe haalt de hele sfeer onderuit, waarom doe je dat? :) Ik begrijp wel dat je er iets an toe wilt voegen, maar probeer dat eens te doen terwijl je de sfeer intact laat.. Het contrast is te groot, het dromerige is eraf..

Genesis