|
...Titelloos...
Hebt Gij mij niet,
al serieus Onomwonden Steeds vergeven Van mijn fouten, al mijn Zonden Zich slechts vormend Als een waas Op mijn lichaam, Mijn verleden dat ik leefde Als een dwaas Hebt Gij mij niet Het leven hergeven Toen ik het angstig vallen liet Zonder twijfel Van mijn vragen Kwam het antwoord Zonder straf Waarom blijft het dan toch knagen Dat ik mijzelf geen keuze gaf? |
hey dees vind ik wel cool! klinkt een beetje als een gebed ofzo, wat je op een avond vanuit je raam, kijkend naar de maan naar de hemel zou kunnen prevelen.. i like the style, hoewel soms wat onbegrijpelijk, maar dat element hoort er eigenlijk ook wel in te zitten vind ik..
Genesis |
Citaat:
Ohh..jij bent goed!:o Het moet ook op een gebed lijken:o:). En onbegrijpelijk..Jaa.. ik wil meestal niet een te duidelijk gedicht, waarin alles wat ik schrijf meteen aankomt en wordt begrepen. |
Hee Marleen, goed gedaan! :) Ik ben er stil van... erg mooi!
|
(y) (y) (y)
|
:) Ik geloof dat ik nog altijd het beste kan dichten als ik me niet aan te vaste rijmschema's houd en gewoon maar schrijf, zonder teveel te strepen:o
|
Citaat:
Gave stijl wel... erg apart... :) xxxx |
Mooj meis!
*denk* jepzz xx |
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 17:52. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.