Verhaal voor gitaarleraar
 

Hij vroeg mij een verhaal te schrijven waarin hij een held was. Dus hier het eerste begin van "De Held." Ik heb zijn naam wel even veranderd voor zijn anonimiteit en zo;) Graag reakties en verbeteringen en zo!!

De Held

Het was half 5 in de ochtend toen Herbert Steen wakker werd. Het duurde even voordat hij zich realiseerde dat hij zo onplezierig door de telefoon was gewekt. Slaperig nam hij op. "Met Herbert Steen."
"Ja hoi, met ons. Sorry dat we u zo vroeg bellen maar er is haast bij."
"Wat is er dan?" Herbert ging alvast rechtop in bed zitten.
"Twee mannen hebben net een zevenjarig meisje ontvoerd. Ze hebben zich net gesplitst dus als u nu achter de een aan gaat dan rekenen wij met de ander af."
"Oké...," Herbert knikte en begon zich snel aan te kleden. Weleen beetje lastig met een telefoon in je hand, maar het ging net. Na nog wat bijzonderheden over tijd en plaat hing hij op. Er was werk aan de winkel.

De zon scheen al vrolijk, en het was ontzettend rustig in de vroege morgen. Herbert zat in de auto en floot en liedje. Hij voelde zich goed, eindelijk gebeurde er weer iets spannends. Hoe vervelend ook voor de desbetreffende mensen, hij vond het altijd heerlijk als hij weer ergens kon helpen.
Na een kwartier kwam hij op de plaats waar de mannen zich hadden gesplitst. De een was links de oprijlaan opgegaan, de ander rechts richting snelweg. Het was niet duidelijk bij welke het meisje was.
Hij ging linksaf de oprijlaan op. Aan weerszijden stonden grote bomen. Eiken? Hij wist het niet precies, en eigenlijk interesseerde het hem ook niet zo. Wat hem wel interesseerde was de grote villa recht voor hem en de groene BMW die voor de garage was geparkeerd. Het klopte, dat van de BMW, hij was in ieder geval aan het juiste adres.
Herbert stapte uit, sloeg het portier dicht en liep naar de voordeur. Gewoon aanbellen zou waarschijnlijk de beste manier zijn. Hij hoopte dat het meisje in dit huuis zou zijn, anders zou alles een stuk gecompliceerder worden.
Zoals waarschijnlijk alles hier, was zelfs de deurbel luxe. In plaats van een normaal gerinkel klonk er een heel liedje, zo eentje die uren in je hoofd bleef zitten.

...

Of jullie nu wel of niet je reaktie geven, het verhaal moet toch getypt worden....
----------------------------------------------------------------------

Er werd niet opengedaan. Hoewel hij dat al zo half had verwacht, voelde hij zich toch teleurgesteld. Hij besloot nu maar rond het huis te lopen om te kijken of er ergens een deur openstond. Je kon nooit weten, met een beetje geluk zou hij toch op een normale manier het huis in kunnen. Want dat hij het huis in ging, stond vast. Dat was net zo zeker als dat hij de held Herbert Steen was.
Hij had geluk, de achterdeur was gewoon open. Zo stil mogelijk ging hij het huis in. Alles leek stil en vredig om hem heen, maar uit ervaring wist hij dat dat bedrog kon zijn. Nu stond hij in de keuken, een gigantische, mooie en ontzettend luxe keuken. De mensen die hier woonden moesten wel stinkend rijk zijn.

...

Ik vind het echt grappig dat je dan nog echt een verhaal voor je gitaarleraar gaat schrijven ook. :p Als mijn keyboardleraar dat ooit gevraagd zou hebben, had ik het niet gedaan. :p
Even wat kleine verbeteringen...
(hebben helden btw niet altijd zo'n blonde mokkelachtige vriendin? Die mis ik een beetje...;))

Hartelijk bedankt!!!

Wel vervelend dat ik dit pas lees nadat ik mijn verhaal echt nét heb uitgeprint.
Nu staat het dus nog vol typfouten en zo maar daar moet hij maar overheen lezen;)

Precies. :cool: Ik hoop dat onze "Herbert Steen" je verhaal leuk vindt. ;)

Ik hoop het ook!!
Ik zeg wel gewoon: "Lees maar over de spelfouten heen"

:) en wat vond ie er van???

Hij was helemaal ontroerd dat hij eindelijk een held was;)
En hij gaat me nog mailen met wat hij er precies van vond en hij wil op de hoogte blijven van wat ik schrijf en hij gaat voortdurend in de boekhandels kijken of er al iets van me ligt:p:p
Maar het was een ontroerend moment, hoor, we kenden elkaar 7 jaar!!!!!

Ik blijf het een stoere actie van je vinden. :cool:

Bedankt:)