Wetenschappers bevestigen de Tekenen van God.
“De kans dat hogere levensvormen door toeval zijn ontstaan, is te vergelijken met de kans dat een tornado, die over een schroothoop waait, een Boeiing 747 in elkaar zet van de materialen van die schroothoop.” (natuurkundige Sir Fred Hoyle in zijn boek “The Intelligent Universe”)
Wetenschap leidt ons naar de conclusie dat het heelal een Schepper heeft en deze Schepper is volmaakt in macht, wijsheid en kennis. Het is de religie die ons naar de weg leidt die ons God doet leren kennen. We kunnen daarom zeggen dat wetenschap een methode is om de feiten en werkelijkheden die door de religie behandeld worden, beter te zien, te begrijpen en beter te onderzoeken. Niettemin, vandaag de dag nemen sommige wetenschappers een geheel ander standpunt in. Hun mening is dat uit wetenschappelijke ontdekkingen niet blijkt dat God alles gecreëerd heeft. Integendeel, zij hebben aan de wetenschap een atheïstische interpretatie gegeven door te zeggen dat je God niet kunt bereiken door wetenschappelijke gegevens. Zij beweren dat wetenschap en religie twee tegenstrijdige begrippen zijn. Het is een feit dat deze atheïstische interpretatie zeer recent is. Tot een paar eeuwen geleden waren wetenschap en religie onlosmakelijk met elkaar verbonden en men dacht niet dat deze twee begrippen met elkaar in conflict konden komen. Wetenschap werd geaccepteerd als een methode om het bestaan van God te bewijzen. De zogenaamde atheïstische interpretatie van wetenschap floreerde slechts nadat de materialisten en de positivistische filosofie door de wetenschappelijke wereld van de 18de en de 19de eeuw raasden. In het bijzonder nadat Charles Darwin de evolutietheorie postuleerde in 1859 en zonder bewijs als waarheid aannam. Bepaalde groepen mensen met een materialistische manier van leven begonnen deze theorie ideologisch te verdedigen, welke zij zagen als een alternatief voor religie. De evolutietheorie pleitte dat het universum niet gecreëerd was door een Schepper, maar dat alles ontstaan is per toeval. Met als resultaat dat men beweerde dat religie in conflict was met wetenschap. De Engelse onderzoekers Michael Baigent, Richard Leigh en Henry Lincoln zeiden over deze kwestie dat anderhalve eeuw voor Darwin, wetenschap nog niet gescheiden was van religie en het was in feite een onderdeel van religie, met als ultieme doel de religie te dienen. Na Darwin kwam de wetenschap los te staan van religie en de wetenschap werd een ‘rivaal’ en ‘alternatief’ van religie. Deze drie onderzoekers concludeerden tenslotte dat de mensheid van toen af gedwongen was een keuze te maken tussen die twee. (Michael Baigent, Richard Leigh, Henry Lincoln, “The Messianic Legacy”, Gorgi Books, London: 1991, p. 177-178.) Zoals we hierboven verklaard hebben, was de zogenaamde splitsing van wetenschap en religie totaal ideologisch. Sommige wetenschappers die serieus geloofden in materialisme, weidden hun leven aan het bewijzen dat het universum geen schepper heeft en zij kwamen met verschillende theorieën in deze context. De evolutietheorie was de meest bekende en de meest belangrijke van deze theorieën. Ook op het gebied van astronomie werden enkele theorieën ontwikkeld zoals de “steady-state-theory” of de “chaos-theory”. Hoe dan ook, al deze theorieën die de schepping ontkenden, werden door de wetenschap zelf vernietigd zoals we in de voorgaande hoofdstukken duidelijk hebben kunnen zien. Evolutionisten steunen niet op de wetenschap, maar op materialistische filosofie en zij verdraaien de wetenschap om het te laten kloppen met deze filosofie. Een geneticus en een onmiskenbare evolutionist van Harvard University, Richard Lewontin, geeft deze waarheid toe: “Het is niet dat de methoden en wetenschappelijke instituten ons op de een of andere manier dwingen een materiële uitleg van de fenomenale wereld te accepteren. Maar, in tegendeel, dat wij worden gedwongen door onze prioritaire aanhankelijkheid van materiële motieven om onderzoeksapparaten en een reeks van ideeën te creëren waardoor er materiële verklaringen ontstaan, om het even hoe tegenstrijdig, het maakt niet uit hoe verwarrend het is voor de leek. Bovendien is materialisme absoluut, dus we kunnen een ‘goddelijke voet’ in de deur niet toestaan.” ( Richard Lewontin, “Billions and Billions of Demons”, New York Review of Books, January 9, 1997, p. 28) Aan de andere kant zijn er vandaag de dag ook, net als in de geschiedenis, wetenschappers die tegenover de dogmatische materialistische groep staan en die het bestaan van God bevestigen. Zij beschouwen wetenschap als een manier om God te kennen. Sommige trends ontwikkelen zich in de USA, zoals “Creationisme” of “Intelligent Ontwerp”, die met behulp van wetenschappelijke feiten bewijzen dat alle levende dingen zijn gecreëerd door God. Dit laat ons zien dat wetenschap en religie geen strijdige bronnen van informatie zijn, maar dat het tegengestelde waar is en dat wetenschap een methode is die de absolute waarheden verifieert die door religie voorzien zijn. De tegenstrijd tussen religie en wetenschap kan als waar worden beschouwd voor die enkele religies die bijgelovige elementen samenvoegen met goddelijke bronnen. Hoe dan ook, dit geldt zeker niet voor de Islaam die totaal vertrouwt op de pure openbaring van God. Bovendien is de Islaam dé religie die voorstander is van wetenschappelijk onderzoek en aankondigt dat onderzoek van het universum een methode is de creatie van Allah te ontdekken. Het volgende vers van de Qor-aan zegt over dit onderwerp: “Kijken zij dan niet naar de hemel boven hen, hoe Wij die gebouwd hebben en hoe Wij die versierd hebben en hoe die geen enkele scheur heeft? En hoe Wij de aarde uitgespreid hebben en Wij daarop stevige bergen geplaatst hebben en Wij daarop allerlei mooie gewassen deden groeien? Als lering en herinnering voor iedere berouwvolle dienaar. En Wij hebben uit de hemel gezegend water neer doen dalen, waarna Wij daarmee tuinen deden groeien en graan van oogstbare gewassen. En rijzige dadelpalmen met boven elkaar gevoegde kolven.” ( Soerat Qaf (50), ayaat 6 t/m 10) Zoals uit o.a. het bovenstaande vers blijkt, spoort de Qor-aan de mensen altijd aan om te denken, te redeneren en alles in de wereld waarin zij leven te onderzoeken. Dit is omdat wetenschap de religie ondersteunt, het individu beschermt tegen onwetendheid en tot gevolg heeft dat hij bewuster nadenkt; het opent zijn gedachtewereld zeer ver en helpt hem de tekenen van God te begrijpen. De vooraanstaande Duitse natuurkundige Max Planck zei: “Iedereen die, ongeacht zijn specialiteit, serieus de wetenschap bestudeert, is in staat de volgende uitdrukking boven de deur van de tempel van de wetenschap te lezen: ‘heb geloof’.” Volgens hem is geloof een essentiële eigenschap van een wetenschapper. (Max Planck, “Where Is Science Going?”, Allen & Unwin, 1933, p.214.) Alle kwesties die we tot nu toe hebben behandeld, zeggen ons dat het bestaan van het universum en alle levende wezens niet als toevalligheden kunnen worden uitgelegd. Vele wetenschappers die hun stempel gedrukt hebben op de wereld van de wetenschap, hebben deze geweldige realiteit bevestigd en blijven het bevestigen. Hoe meer de mensen leren over het universum, des te meer bewondering krijgt men voor de vlekkeloze orde. Elk nieuw ontdekt detail steunt de Schepping op een onbetwistbare manier. Nu we de 21ste eeuw zijn binnengestapt, accepteert de grote meerderheid van de moderne natuurkundigen het feit van de Schepping. David Darling beweert ook dat noch tijd, noch ruimte, noch materie, noch energie, noch zelfs een kleine vlek of een holte bestond in het allereerste begin. Een geringe gevoelige beweging en een bescheiden trilling en fluctuatie deed zich voort. Darling eindigt door te zeggen, dat wanneer de deksel van deze kosmische doos open zou zijn, de ranken van het wonder van de Schepping van onder de deksel zichtbaar zouden zijn. (David Darling, “Deep Time”, Bantam Press, 1989) Bovendien is het al bekend dat bijna alle grondleggers van de diverse wetenschappelijke sectoren geloven in God en Zijn goddelijke boeken. De grootste natuurkundigen in de geschiedenis, Newton, Faraday, Kelvin and Maxwell zijn een paar voorbeelden van zulke wetenschappers. In de tijd van Isaac Newton, de grote natuurkundige, geloofden wetenschappers dat de bewegingen van de hemellichamen en planeten uitgelegd konden worden door verschillende wetten. Niettemin, Newton geloofde dat de Schepper van de aarde en de ruimte dezelfde was en daarom moest dit uitgelegd worden door dezelfde wetten. Hij weidde over deze kijk uit in zijn boek door te verklaren dat het perfecte systeem van de zon en planeten alleen kon overleven door de controle en overheersing van een machtig en wijs ‘wezen’. (Newton, “Principia”, 2nd edition; J. De Vries, Essentials of Physical Science, B. Eerdmans Pub.Co., Grand Rapids, SD, 1958, p.15) Klaarblijkelijk zijn duizenden wetenschappers, die onderzoek hebben verricht op het terrein van natuurkunde, wiskunde en astronomie sinds de Middeleeuwen, het met elkaar eens over het idee dat het universum gecreëerd is door één enkele Schepper en zij concentreren zich op hetzelfde punt. De grondlegger van de natuurkundige astronomie, Johannes Kepler, verklaarde zijn sterk geloof in God in één van zijn boeken, waarin hij verklaart dat wij, als behoeftigen, onbeholpen dienaren van God, de grootheid van Gods wijsheid en macht moeten zien en dat wij ons moeten overgeven aan Hem. (Henry M. Morris, “Men of Science Men of God”, Master Books, 1992, p.13) De grote natuurkundige, William Thompson (Lord Kelvin), die de thermodynamica uitvond, geloofde ook in God. Hij had zich sterk verzet tegen de evolutietheorie van Darwin en verwierp deze theorie totaal. Hij verklaarde kort voor zijn dood dat als je kijkt naar de oorsprong van leven, de wetenschap met zekerheid het bestaan van die Grote Kracht bevestigt. (Henry M. Morris, “Men of Science Men of God”, Master Books, 1992, p.66.) Eén van de professoren van natuurkunde van de Oxford Universiteit, Robert Mattheus, verklaarde hetzelfde feit in zijn in 1992 gepubliceerde boek, waarin hij uitlegt dat DNA moleculen zijn gecreëerd door God. Mattheus zegt dat al deze fases plaatsvinden in een perfecte harmonie van een enkele cel tot een levende baby, dan tot een klein kind en uiteindelijk tot een volwassene. Al deze gebeurtenissen kunnen slechts worden uitgelegd door een wonder, net als in alle andere fases in de biologie. Mattheus vraagt hoe zo'n perfect en complex organisme kan verschijnen uit zo'n relatief simpele en kleine cel en hoe prachtig de mens is gecreëerd van een cel die kleiner is dan de punt in de letter i. Hij concludeert tenslotte dat dit niets is dan een wonder. (Robert Matthews, “Unraveling The Mind of God”, p.8.) Hoe vaak lezen we niet in de Qor-aan: “Voorwaar, daarin is zeker een Teken voor een volk dat nadenkt” (Soerat, An Nahl (16), aayah 68-69), maar wie denkt er werkelijk over na? En hoe vaak lezen we niet in de Qor-aan: “Voorwaar, daarin zijn zeker Tekenen voor een volk dat begrijpt” (Soerat An-Nahl (16), aayah 12), maar wie begrijpt deze Tekenen werkelijk? Wie slaat zijn ogen werkelijk nederig neer bij het zien van de Tekenen van Allah de Almachtige, de Alwijze, zoals Hij zegt in de Qor-aan: “…jij zult jouw ogen nederig neerslaan, terwijl zij vermoeid zijn.” (Soerat Al-Moelk (67), aayah 3-4) Wie neemt deze Tekenen werkelijk serieus en zet zijn begeerten naar het vergankelijke opzij en geeft zich volledig over aan God? Wie? Jij? “Hij (Allah) zal zeggen: “Zo is het. Onze Tekenen zijn tot jou gekomen, maar jij vergat ze, en wordt jij vandaag vergeten.” (Soerat Tha Ha (20), aayah 126) |
Laat ik nou net de keuze hebben tussen dit enorm lange lulstuk, waarvan ik de inhoud globaal wel kan raden, en een ijskoud flesje Hertog Jan.
|
[enorme leugen]wat een perfecte tegenbeargumentering nare man. echt onverslaanbaar[/enorme leugen]
|
Wat zijn wetenschappers?
|
De kans bestaat dus dat die kleine mogelijkheid waarheid geworden is. Daarnaast baseren deze wetenschappers zich ook op hypothesen (nl. dat het grote toeval zou moeten zijn dat dat zo is). Wie zegt dat het grote toeval is? Waaruit leid je dat af?
|
We zijn ook allemaal maar in hele kleine stapjes ontstaan uit een oersoep. We zijn begonnen als bacteriegroei, en algen.
( moeilijk te accepteren, voor de arrogante mens, maar ook wij, perfecte wezens, komen door miljoenen jaren evolutie, met heel veel mislukte prototypes, voort uit iets nietigs als een amoebe.) |
Dat enkele wetenschappers in god geloven noem ik geen bewijs voor het bestaan daarvan, dat is een drogreden. Verder vind ik het vrij stom om aan te nemen dat iets niet gebeurd als de kans daarop heel klein is: de kans dat je de lotto wint is ook heel klein, toch is er elke keer weer iemand die hem wint.
|
Citaat:
Maar even serieus (en het stuk wel te hebben doorgelezen): Er wordt door die wetenschappers (die ervan uitgaan dat al die "wonderen" wel door een wijs en machtig "wezen" als God zijn gecreëerd, beweert dat het een wonder is dat wij zo prachtig zijn gecreëerd.. Maar zijn wij mensen wel zo prachtig? Ons lichaam is niet perfect, kan niet onder alle omstandigheden overleven. Sommige mensen bevatten afwijkingen die andere mensen niet hebben, hoe is dat dan te verklaren? Een foutje van de Schepper? Ik deel de mening van poesiefox dat "wij, perfecte wezens, komen door miljoenen jaren evolutie, met heel veel mislukte prototypes, voort"...Momenteel zijn er nog "mislukte prototypes", zoals lichamelijk gehandicapten, uitgaande van de 'normaal-gebouwde' mens dan. Zo perfect is de schepping dus niet. Volgens mij zijn alle momenteel levende wezens ontstaan uit het zogeheten 'trial-and-error"-principe: in de natuur evolueren wezens, om zo de overlevingsmogelijkheden te vergroten. Daarbij ontstaan wel eens organismen die niet 'goed' zijn om te overleven. Deze sterven uit, terwijl de sterkere, beter ge-evolueerde wezens overleven. Zodoende is de mens, zoals wij die nu kennen, ontstaan. En in de verre toekomst zullen wij door evolutie blijkbaar nog meer veranderen, waarbij de zwakkeren uitsterven en de sterkeren van onze soort overleven en zich voortplanten. |
Citaat:
Wow....wat zouden imperfecte wezens elkaar dan wel niet aan doen :eek: |
Ik ga keihard gillen! Ik dacht eerst dat het een persiflage was, maar dit is serieus he? :eek:
-edit-: Hoe intelligenter, hoe atheïstischer, dat is duidelijk de trend; dus als je met kloppende redenaties zonder drogredenen het bestaan van God wilt aantonen, dan kun je maar beter iets anders verzinnen. Probeer bijvoorbeeld wetenschappers monddood te maken door te zeggen dat ze het intellect onterecht verkiezen boven gevoel wat ze duidelijk niet hebben omdat ze een stel gevoelloze autisten zijn die de gevoelige boel graag kapot willen maken met hun kille redenaties, die truc doet het op mystiek nog altijd goed. Niet dat ze je dan nog serieus nemen, maar dat doen ze nu natuurlijk ook nooit meer. ;) |
Het spreekt voor zich dat die wetenschappers geloofden in god,... Ooit gehoord van ketters en heksenjachten?
Als je zou zeggen dat je niet geloofd in god, dan verpestte dat je reputatie en aanzien en hoe serieus je genomen werd. Verder zijn dit inderdaad drogredenen "die en die professor hebben gezegd dat zij van mening zijn dat " Een wetenschapper onderzoekt dingen, die gaat niet af op de mening van iemand anders. - als je goed zoekt zul je vast wel een hooggeleerde wetenschapper vinden die denkt dat de aarde plat is - betekent dat, dat dat ook werkelijk zo is?! Verder is dit weer een bevestiging dat mensen geloof nodig hebben / hadden om dingen te verklaren die ze zelf niet kunnen / konden verklaren. De wetenschap heeft op de meeste dingen al een antwoord, en is bezig antwoorden te vinden op die dingen waarvan de antwoorden er nog niet zijn. Natuurlijk is het begrijpelijk dat mensen 2000 jaar geleden niet snapten hoe een cel werkt en namen het voor een wonder aan - omdat ze niet beter wisten - Zo is het met al jouw redenen gegaan. |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
http://forum.scholieren.com/showthre...hreadid=529640 |
Citaat:
|
Citaat:
In Einsteins speciale relativiteitstheorie zie ik overigens maar 1 aanname, en wel eentje die volgens alle metingen zeer aannemelijk lijkt. In de algemene relativiteitstheorie ben ik niet zo thuis, dus dat weet ik eigenlijk niet. Desaltniettemin ben ik ervan overtuigd dat mocht tijdens Einsteins leven aannemelijk zijn gemaakt dat zijn hypotheses onjuist waren, dat hij ze had verlaten en wederom op zoek zou zijn gegaan naar de waarheid. Dat is juist wat openheid tekent, en dat typeert denk ik toch wel deels de intelligente mens. Mogenlijkheden uitsluiten op basis van een geloof staat daar lijnrecht tegenover. En doe ik nu precies hetzelfde vanuit wetenschappelijk standpunt? Ik denk dat dat wel meevalt: Ik ruik dogma's en de blinde vechtlust die daar soms uit voortkomt; dat is wat ik (misschien niet zo subtiel) aankaart omdat ik daar zó ontzettend moe van word. |
Citaat:
|
Citaat:
Er zijn ook natuurkundigen en anderen die kosten wat kost proberen om hun gelijk te krijgen via proefjes die eigenlijk niet deugen. Het zou inderdaad gezond zijn, dat mocht je iets tegenkomen wat in je theorie niet zou kloppen je je theorie aanpast of verwerpt. Maar aangezien het (niet-)bestaan van God zo ontastbaar is en moeilijk te bewijzen of ie dan nu wel of niet bestaat, zijn alle hypotheses mogelijk. In dit rijtje horen ook de atheistische hypotheses tussen die het bestaan van god ontkennen. Daar is echter ook nooit echt bewijs voor geweest. Nog niet zo lang geleden hadden ze ontdekt dat wanneer men een verbinding in de hersenen verbrak, de persoon in kwestie zichzelf zag liggen op de operatietafel. Waarschijnlijk was dat dus de reden van "het buiten het lichaam treden". Echter wil dat niet zeggen dat God niet bestaat. Zoals diezelfde wetenschappers toen ook zeiden: hiermee hebben we niet aangetoond dat god niet zou bestaan, maar dat er een verbinding in de hersenen is die onderbroken kan worden en waarmee dit tot stand gebracht kan worden. Het kan nog altijd zo zijn dat die verbinding bijvoorbeeld de verbinding zou zijn tussen lichaam en ziel, waarmee het bestaan van god (of althans iets bovennatuurlijk) juist mee aangetoond zou lijken te zijn. Hoewel het ook dus gewoon domweg een "hallucinatie" kan zijn en daarmee zou dan aangetoond kunnen zijn dat God niet bestaat. Met andere woorden: je weet het niet, je kunt het niet weten en alle hypotheses omtrent dit kunnen waar zijn tot wanneer je de werkelijke waarheid weet. Ik vind het prima wanneer men met dergelijke hypotheses aan komt zetten, want hoe meer inzichten, hoe dichter de mogelijkheid dat je bij de waarheid komt. En nogmaals. Het maakt geen ene fuck uit of je een wetenschapper bent die hypotheses opstelt over ruimte en tijd of een wetenschapper die hypotheses opstelt over het ontstaan, waarom we hier zijn en dat daarbij iets bovennatuurlijks een rol gespeeld moet hebben. Er zijn wetenschappers die menen dat er elders in de ruimte ook leven is, want de kans zou wel erg klein zijn dat wij de enige levende wezens zijn. Dat is ook een hypothese. Maar die wordt door veel mensen serieuzer genomen dan de hypothese: wij zijn de enige levende wezens. Desalniettemin laat deterministisch onderzoek zien (micro-organismen even uitgesloten) dat wij de enige levende wezens zijn, dus wat moet je nu aannemen? Citaat:
Hoeveel anders is dat als wanneer je zegt: ik geloof in god, en ga nu na in hoeverre ik kan meten of god bestaat. |
Inderdaad heb je met het laten zien dat je relatief simpel een soort epileptische neiging kunt opwekken die hetzelfde effect geeft als een bijnadoodervaring (die (vrijwel) zeker geen bijnadoodervaring was aangezien mensen bij grote stimulans hun ledematen groter of kleiner zagen worden. Wel jammer trouwens dat ze niet hebben onderzocht of ze getallen op briefjes boven zich konden lezen; dat had ik wel een mooi experiment gevonden om het zeker te stellen) niet laten zien dat een bijnadoodervaring niet bestaat; echter, je krijgt vanuit je nieuwverworven gezichtspunt wel een grote verschuiving in de diverse grootten van waarschijnlijkheid. Zo kan het inderdaad nog steeds zo zijn, ook voor mij, dat het christendom grootdeels klopt, de kans staat volgens mij echter totaal niet in verhouding tot onnoemelijk veel andere mogelijkheden; en toch zijn er zovelen die dat niet willen zien. En ik snap waarom niet, want ik ken de geschiedenis en ik ken mijn medemens een beetje.
En ik ben het juist volledig met je eens dat het hartstikke mooi is om al die verschillende standpunten in ogenschouw te nemen; ik voel me immers wetenschapper, ik wil zoveel mogelijk weten en begrijpen en vanuit zoveel mogelijk standpunten naar iets kijken, maar juist daarom ook vind ik het blindstaren op een zo'n in mijn ogen overgewaardeerde theorie zo fout voelen. En over die hypothesen van buitenaards leven: Waarom moet je er een aannemen? Kun je ze niet gewoon als hypothesen naast elkaar laten bestaan totdat je uitsluitsel krijgt? Dat is volgens mij de meest wetenschappelijke manier om dit te benaderen, of anders is het in elk geval mijn manier om dingen in het algemeen te bekijken. Natuurlijk kun je meer voelen voor het een dan voor het ander, en daar je onderzoek op richten, maar zolang dingen niet enorm zeker zijn lijkt het me niet dat een wetenschapper alvast z'n conclusies trekt. Zo is er in de wiskunde het probleem dat niemand weet of er eindig of oneindig veel getallen zijn van de vorm 2^n - 1 die geen delers hebben anders dan 1 en zichzelf; toch zijn er niet twee kampen die elkaar bestrijden op basis van een vooraf ingenomen standpunt; men laat de mogelijkheden naast elkaar bestaan zolang niet iemand met een bewijs aan komt zetten. -edit- Oh en de natuurkundigen die de boel misleiden... Ja dat vind ik natuurlijk net zo fout als iedereen. :) Ik wil toch de waarheid weten? Volgens mij is dat juist m'n punt. |
Citaat:
Hoe je dat uit mijn reply opmaakt begrijp ik niet helemaal want het slaat totaal niet op mij, maar zoals je al zei, weet je helemaal niet hoe ik ben. Hierbij een kleine opheldering van mijn kant: Ik (als bekeerling :eek: ) ga er helemaal niet van uit dat wat je van huis uit aan geloof mee krijgt de waarheid is, in tegendeel. Mijn geloof is mij ook niet door mijn omgeving opgelegd. Verder geloof ik in gematigdheid in het praktiseren van mijn geloof en niet in hardnekkigheid. Verder vind ik het kortzichtig wanneer jij zegt dat intelligentie en atheïsme gepaard gaan en de gelovige dus dom is? |
Citaat:
Anyway; laat ik dat andere dan anders brengen: Op de universiteit waar ik rondhang daar is de overgrote meerderheid zowel behoorlijk intelligent als atheïst; op de basisschool waar ik het christendom erin gestampt heb gekregen was de grote meerderheid zowel niet-bijster-intelligent als gelovig; en op m'n christelijke middelbare school was het intelligente deel overwegend atheïst en het niet-zo-intelligente deel overwegend gelovig. Van m'n huidige vrienden, die overal verspreid door Nederland vandaan komen, heb ik dezelfde verhalen gehoord; dus dat is zo'n beetje de basis voor het verband dat ik noemde. Als je daar verder conclusies aan wilt verbinden dan mag dat, maar doe het dan niet uit mijn naam. |
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Ik geloof absoluut niet in de link tussen intelligentie en (on)geloof. Ik heb ook zo mijn ervaringen en mensenkennis en dit idee gaat voor mij niet op. |
ps.
Intelligentie is vergelijkbaar met schoonheid, je hebt het of je hebt het niet, je kunt het enigzins faken maar beide factoren zijn niet van invloed op de waarde van je persoonlijkheid. En dan bedoel ik dat een mooi of slim iemand voor mij totaal geen meerwaarde heeft boven een onaantrekkelijk of onintelligent persoon. Kennis is iets waar we allemaal naar zouden moeten streven, slim of niet, leergierigheid is een mooie eigenschap. Arrogantie niet. |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
Dus bij deze: Sorry voor alles, behalve voor de dingen die nog wel kloppen; laten we net doen alsof ik het tegen een christen had dan? Ik bedenk nu namelijk dat die intelligentie-samenhang onder islamieten ook wel niet zal kloppen; is in die wereld niet alles en iedereen islamiet? Er zit 1 islamiet bij mij in de klas; hij is zowel intelligent als gelovig; dat geeft een 100% score in m'n steekproef. :p (wat niet wegneemt dat ik denk dat ie ondanks z'n intelligentie z'n ogen steevast blijft sluiten voor bepaalde dingen) Hoe zit het dan met atheïsme in de delen van de wereld waar de Islam gemeengoed is? |
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
|
And on the eighth Day Man created God.. Loesje :)
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Trouwens, ik ben dus ook niet meer zo hard aan het gillen; jammer dat je soms meer respect krijgt voor mensen waar je het niet mee eens bent; moet je weer allerlei dingen gaan terugnemen. :P
|
Citaat:
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
Bijna alle natuurverschijnselen kunnen worden voorspeld door onze natuurwetten. Toeval bestaat niet, 'God dobbelt niet' zoals Einstein het ooit zei. Heeft God deze natuurwetten dan aan ons geschonken om stukje bij beetje Zijn creatie te doorgronden? |
Citaat:
|
Citaat:
1- Is het mogelijk uit het hokje te ontsnappen waar ik nu in zit? 2- Betekent het etiket op mijn voorhoofd dat iedereen, wanneer ik iets zeg, gaat kiezen voor zijn Hertog Jan? 3- Vindt je het redelijk dat ik me een beetje vernederd voel? Wil je trouwens zinnen als : er zijn uitzonderingen, dit is wat ík zie, ik zei niet dat jij in die groep hoorde, en alles wat er op lijkt buiten je verhaaltje houden. Als je dat namelijk gaat verkondigen zeg ik toch: wat voor nut heeft het dan zoiets te zeggen? Beschuldiging van mijn kant (waar je hopelijk met niet te veel moeilijke woorden op in zult gaan): Jij staat een zuivere discussie in de weg. |
Citaat:
En de grote vraag waar je natuurlijk al de hele tekst op zit te wachten :p of ik denk dat het iets zegt... Ik denk zelf dat het wel íets zegt (maar dan heb ik het alleen over het christendom, mystiek en pseudowetenschappen, niet over de Islam); intelligentere mensen hebben namelijk vaker de neiging om beter na te denken over dingen en preciezer te weten waarom ze (wel of) niet geloven, waar minder intelligente mensen toch vaker dingen klakkeloos van de omgeving over zullen nemen zonder er ooit nog kritisch naar te kijken en zich niet druk zullen maken over inconsistente denkbeelden. Ja en je kunt betwisten of logisch nadenken over een geloof wel de bedoeling is... Precies waar je misschien helaas toch een onvermijdelijke kloof blijft houden tussen christen en atheïst. En ja, ik was inderdaad niet tactisch bezig; dat overemotionele krijg ik soms als ik even teveel met christenfundamentalisten in de weer ben (waar ik me deze keer overigens in vergist had, zoals je waarschijnlijk al had gezien; beter lezen Johan!). Daarvoor mijn excuses. |
Citaat:
Citaat:
Ik ben het er namelijk niet mee eens dat een Christen sneller iets klakkeloos van zijn ouders aanneemt dan een Islamiet. Sterker nog: ik denk dat het eerder andersom is. Ik denk inderdaad wel dat een intelligent persoon minder snel de overtuiging van zijn ouders zal overnemen. Maar op mijn netvlies (en vooral in in mijn oorschelpen) verschijnen minstens evenveel atheïsten en soortgenoten die niet erg nadenken. Bevat de karikatuur van een niet-bijster-intelligent persoon niet altijd een reeks vloekwoorden en oerinstincten. Dingen die niet bij een christen passen? Oftewel, het is allemaal subjectief. Heb je trouwens nog die kollosale groep christenen die niet chisten zijn: Joa, ik geloof het allemaal wel, het zal wel. Die houding past niet bij een echte christelijke overtuiging. Citaat:
|
toch wel grappig, die vasthoudendheid van al die christenen die ons proberen te overtuigen. ze hebben allemaal een instelling van:"al is de wereld nog zo rond, we krijgen hem wel plat"
|
Citaat:
Toch wel grappig geeft jouw ergenis aan. Tegelijk maak je een groep medeforummers belachelijk. Maar waarschijnlijk beschouw je mensen met een christelijke visie als zeurend aanhangsel:al die christenen die ons. En wie is ons? Ik probeer jou niet te overtuigen of te evangeliseren. Als jij je standpunt noemt is het een argument als ik die van mij noem is het evangeliseren. En hoplatee mijn etiket weer in werking. Op deze manier kan er toch geen serieus gesprek plaats vinden? Ik hoop dat meer mensen dat met me eens zijn, en dan bedoel ik niet alleen de christenen maar iedereen die onbevooroordeeld wil discuseren. |
Citaat:
|
Citaat:
Over die stamboom: het klopt dat Jozef niet biologisch de vader van Jezus is maar toch is het zijn vader. Klinkt vaag maar omdat Jozef de moeder van Jezus trouwde werd het zijn vader (is wel iets anders dan een stiefvader hoor). Gelukkig heeft deze manier van bevruchting maar eenmaal plaatsgevonden anders hadden we nog heel wat jerry Springer shows kunnen vullen :D maar goed. Ik weet dat dat van die stamboom tegen elkaar ingaat en ik wil me er graag in verdiepen. Voor mij zijn zulke detaills trouwens niet onoverkomelijk. Als iedereen de kern maar hetzelfde heeft opgeschreven en dat is zo. Aanhangers van dezelfde theorie verschillen toch ook wel eens op sommige punten van mening? |
Citaat:
Als het je vooral om de kern gaat, dan heb je een heel geavanceerde versie van het christen-zijn te pakken, naar mijn gehate maatstaven dan ;), maar het kan inderdaad nooit kwaad om nog 'ns verder te kijken naar waar de tegenstrijdigheden zitten die je nog niet kent en te overwegen wat ze voor je betekenen. :) Groetjes, Johan |
Hoe je het ook wendt of keert, de ene wetenschapper kijkt ddor zijn microscoop en ziet de wonderlijke creatie van God, de ander gewoon dode materie. En dan nog, al zou er direct onweerlegbaar wetenscahppelijk bewijs zijn van het bestaan van God zijn (wat de natuur op zichzelf staand voor mij is), de vraag blijft dan wat mensen met die wetenschap doen..... de Duivel weet ook dat God bestaat
|
Citaat:
Eens kijken of ik iets equivalents kan verzinnen dat niet met het geloof te maken heeft om dat duidelijker te maken... Misschien is het bekende raadseltje over de twee broers op een T-splitsing wel een handig middeltje. Je komt op je lange reis op een T-splitsing waar twee broers staan; de ene weg leidt tot je dood, de andere weg betekent je redding en je kunt niet meer terug naar waar je vandaan komt. De broers weten allebei welke weg jouw redding betekent en welke je ondergang en je mag 1 van hen 1 vraag stellen. Het probleem is dat je weet dat een van de broers ALTIJD liegt, en de andere broer ALTIJD de waarheid spreekt, maar je hebt geen idee wie wie is. Welke vraag ga je stellen? Ik zal het antwoord even in spiegelschrift schrijven voor het geval je er eerst zelf nog over na wilt denken: "?tneketeb gnidder njim gew eklew graav meh ki sla neruts neeh em reorb ej laz raaW" (po tnak eredna ed nad ag ne) Met bovenstaande vraag weet je wel waar je heen moet, maar je weet nog steeds niet welke broer nu de leugenaar was en welke niet. Je kunt dan zeggen, hij heeft me de goede kant op gestuurd, dus dit is het bewijs dat hij altijd de waarheid spreekt; maar die conclusie is veel te snel, want als het de leugenaar was geweest dan zou je op precies hetzelfde antwoord uitgekomen zijn. Vandaar dat je uit moet kijken geen dingen als bewijs te accepteren waarvoor je eerst een aanname moet maken die niet perse noodzakelijk is gezien het feit dat andere aannamen hetzelfde of zelfs meer kunnen verklaren. Dus als je zegt dat omdat het bestaan van God de wereld om ons heen verklaart God wel moet bestaan, dan maak je een enorme denkfout; dat zou je ook wel aan moeten kunnen voelen omdat je met veel andere aannamen op dezelfde foute manier hetzelfde kunt verklaren (ook fout). Er zouden natuurlijk, los van dit, bewijsstukken kunnen bestaan die wél het bestaan van God als enige mogelijkheid open laten, dat zou kunnen, maar die heb ik dan nog nooit gezien. En als God mij duidelijk bewijs geeft van zijn bestaan, dan zal ik dat natuurlijk accepteren; het is niet zo dat ik niet in God wil geloven omdat ik persé niet in God wil geloven en liever vriendjes ben met de duivel; dat zou absurd zijn. Maar als, zo objectief als ik maar denk te kunnen, observerend mens heb ik het sterke vermoeden dat alles wat ik van de wereld weet wijst in het tegendeel van het bestaan van een god als de god van de christenen. |
Citaat:
{ow wacht! da's persoonlijke mening :) } |
Citaat:
Waar maak jij dat vanuit jou objectiviteit uit op, dat God niet de Almachtige schepper zou zijn, het is voor mij ZO logisch, dat ik jou redenatie graag zou willen horen !!! :confused: |
Citaat:
Dat het voor jou zo logisch is berust voorzover ik kan zien al voor een deel op de aanname dat het zo is; voor het feit dat ik niet overtuigd ben telt vooral de enorme afwezigheid van overtuigend bewijs in samenspel met een redelijk goed begrip van waarom mensen geloven, wat geloof met mensen doet en kennis van de ontstaansgeschiedenis ervan. En ik herhaal m'n niet-absoluut-zekerheid: Misschien zie ik dingen over het hoofd, maar niemand heeft ze me tot nu toe kunnen aanwijzen; en dat terwijl ik wel heel vaak denkfouten kan aanwijzen binnen de ideeën van mensen die me ervan proberen te overtuigen. Pas nou op voor cirkelredenaties. De wetenschap maakt juist steeds vorderingen in plaats van dat ze steeds minder gaan begrijpen; ik vraag me af waar je die wijsheid vandaan hebt, in elk geval niet uit eigen ervaring geleerd neem ik aan. |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 04:40. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.