Wie is er gek?
 

De titel zal wel niet helemaal jofel zijn, maar het is het beste wat ik ervan kon maken. 't is niet om te zeuren en ook niet om interessant te doen, het is gewoon iets, een vraag.

In het topic van mathfreak Werd onderandere de vraag gesteld "Wat dacht je toen je hoorde dat je [een bepaalde geestelijke afwijking] had? Een reactie was neutraal, een paar positief, een paar negatief. Ik kan me niet voorstellen dat mensen het als positief kunnen ervaren. Persoonlijk zou ik gek worden, ironische woordspeling maar ik laat ze staan, als ik zou horen dat ik 'gek' was. Even tussen aanhalingstekens, ik weet dat het niet 'gek' moet zijn, maar zo voel ik dat.

Ik ben ook niet geheel en al gaaf in de psyche, al zeg ik het zelf... (Ik functioneer redelijk normaal, denk en vind ik.) Maar. Ik zou het rampzalig vinden als de een of andere dooshoofd met een graad in de hersenwetenschappen mij voor gek zou verklaren.

Met het huidige palet aan keuzemogelijkheden om iemand gek te verklaren is de kans op gekte weliswaar veel groter geworden dan slechts een paar jaar geleden, maar nog steeds uitzonderlijk en zwak en weetikveel :/

Ehm, wat was ookalweer de vraag... Ik denk iets als "Hoe zou jij reageren als je gek verklaard werd?" en misschien ook, maar da's meer voor mezelf, "Zou je willen proberen me te overtuigen dat mijn 'gek' niet zo negatief is als waarvoor ik het nu hou?"

Mijn moeder heeft me al voor hoogbegaafd verklaard (het is mijn moeder, hecht er maar geen waarde aan), dus nog wat van die verklaringen kan ik er nog wel bij hebben.

Serieus, ik denk dat ik het even een moment vreemd zou vinden, maar voor mensen die ik goed ken en voor mijzelf verandert het weinig. Ik denk ook niet dat ik wat heb ofzo, en daar ga ik niet vanuit. In ieder geval, ik zou er niet om gaan huilen.

ik zal even niet ingaan op waar ik last van heb (sorry, er zijn hier enkele mensen op dit forum die me irl kennen. niet dat ik me ervoor schaam ofzo, maar ze hoeven er niet via internet achter te komen) maar ik probeer er gewoon het beste van te maken :)
het heeft wel m'n leven veranderd, maar zowel in positieve als negatieve zin
het is alleen nogal lelijk voor de 'buitenwereld' als ik m'n pillen een dagje niet slik

Mijn reactie was neutraal, of misschien ook wel lichtelijk positief. Toen het werd gezegd kwam het nou niet bepaald als een verassing. Ik wist het al door informatie die ik uit boeken en via internet had gehaald.

Ik vond het juist wel makkelijk.
Wist ik wat het precies was en wat er ongeveer aan gedaan kon worden. (en wat er niet aan gedaan kon worden)

En je hebt tenminste een benaming te geven aan de onwetende zodat je het hun kunt uitleggen. (onwetenden => Mensen die geen flauw idee hebben van de gedachten en gevoelens die er bij komen kijken)

Hier moet ik toch even op reageren. Als iemand die zelf een stoornis in het autistische spectrum heeft vind ik het tamelijk kwetsend dat je dit beschrijft als een geestelijke afwijking, omdat dat naar mijn mening een negatieve klank heeft.
Ik kan me op mijn beurt voorstellen dat het vreemd op je overkomt dat mensen, die te horen hebben gekregen wat ze precies hebben, dit als positief ervaren, maar als je mijn topic aandachtig leest zul je zien dat mensen zich erg onzeker kunnen voelen, zolang ze niet precies weten wat ze precies hebben, en dat deze onzekerheid wegvalt op het moment dat dat wel gebeurt, dus in die zin kan het wel als positief worden ervaren.

Zoals ik al zei, mathfreak, weet ik dat het woord 'gek' niet is hoe het genoemd moet worden. Ik nam aan dat die regeling ook voor 'geestelijke afwijking' gold, dat was mijn bedoeling namelijk.

Pardonnez-moi stp :/

Dat mag dan wel zo zijn, maar ik had toch liever gewild dat je mijn vraag: "Hoe reageerde je toen je hoorde wat je had" letterlijk had weergegeven. Vergeet niet dat er veel vooroordelen zijn wat betreft psychische stoornissen.

Al goed. Ik zal het verder laten rusten.

@Kazanka: Ik neem aan dat je in plaats van verassing het woord verrassing bedoelde. Als iemand verast is, is die persoon namelijk gecremeerd... :D

:D ehm...'t was al laat ;)

Tja, dan krijg je inderdaad dat soort dingen... :D

bij mij is de diagnose er zo langzaam ingesluimerd, het was niet dat ze ineens zeiden van dat heb je. eerst zeiden ze misschien is het zo, misschien is het zo en later van nou waarschijnlijk is het zo en weer later maakten ze er een soort diagnose van. het ging allemaal een beetje langs me heen. ja toen ik het voor het eerst op papier zag staan moest ik wel even slikken, mja, tis zo, punt. ik ben nog steeds lentekriebel, daar veranderd niks aan.

Labeltjes plakken kan gevaarlijk zijn, mensen kunnen zich nog wel eens gaan gedragen naar het label wat ze krijgen.

En tsja...wie is gek? En belangrijker, wie bepaalt dat?
Je hebt in ieder geval verschillende benaderingen van 'gek':
Statistisch (volgens de normale verdeling/kromme van Gaus)
Sociaal/Maatschappelijk (wat in de ene groep of op het ene moment als 'normaal' gezien wordt, is in een andere groep en tijd 'gek')
Persoonlijk 'gek' (vindt je jezelf 'gek', anders, te dik, etc)
Wettelijk 'gek' (ontoerekeningsvatbaarheid, maar deze telt eigenlijk niet mee, want het is slechts een wettelijke term)

zoals daar hou ik het standpunt: Leef gewoon door, er verandert in principe niks.