liefdesverdriet
 

Voor velen een pijnlijk moment in je leven...
Waardoor wordt het veroorzaakt en hoe los je het op?

ik geloof dat het veroorzaakt wordt door een afwijzing in de liefde van iemand waar je van houdt

hoe je t oplost wil ik ook wel even weten :P

Simpel: verlies.

Elk verdriet draait om verlies...

Hoe ga je ermee om? Tja, ik denk aanvaarden, dan komt de rest wel vanzelf.

Het kan ook komen omdat iemand van wie je houdt,niet van jou houdt.
Of als de liefde tussen 2 mensen niet mogelijk is..om wat voor reden dan ook. :(

Misschien moet je het gevoel wat erbij hoort accepteren,helemaal door het verdriet gaan.

accepteren, aanvaarden, mee leren leven,
dat zijn de sleutelwoorden.

Wie blijft hopen, zal blijven ldvd hebben tot die hoop weg is.

Uiteraard is dit niet vanzelfsprekend, het kan extreem moeilijk zijn.

Je verliest een doel in je leven, namelijk het gelukkig worden met de ander. Dat verlies (misschien wel iets waar je naar hebt gestreefd) geeft een leeg gevoel. Je doel is dan onbereikbaar, je kunt er niet meer naar toe streven. Dat kan verdriet veroorzaken.

Hmm,
is dat zo? *denkt*
hmm nou ik denk dat het er iig wel altijd om draait dat iemand iets wat hij wil hebben niet kan hebben

in principe is het dus een kwestie van veranderen wat je wil of aanvaarden van wat is dat verdriet acceptabel kan maken of kan doen verdwijnen

ja, als je er dieper over nadenkt, elk verdriet draait om verlies...

tenzij jij een voorbeeld kan vinden waar het niet het geval is?
dat heb ik nog niet gevonden iig :)

en als je iets niet kan hebben wat je wil hebben, verlies je een doel,hoop,een wens,een droom,...

Liefdesverdriet is misschien wel een beetje een paradox,
misschien dat juist de echte liefde geen verdriet met zich meebrengt en de liefde die niet juist was en goed voor je was zich kenbaar maakt door middel van verdriet?

Ja precies,
hmm,
maar alles draait om verlies in dat geval,
ook alle angst draait om verlies,
de mens wil teveel en hecht belang aan zoveel dingen,
dingen zoals de lichamelijke toestand die van minuut tot minuut kan veranderen, of zijn financiele status, etc., die dingen veroorzaken juist die emoties als angst en verdriet

is slechte liefde geen liefde dan :P

Ja,het leeg voelen zonder de ander...

Dat denk ik niet. Ik denk net dat echte liefde verdriet meebrengt, net omdat je van die persoon houdt.
Bv jaloezie kan je verdrietig maken, je houdt van die persoon, je wilt die niet kwijt...

Misschien wel maar misschien niet de soort liefde die je dus klaarblijkelijk verlangt?

óf houden! :)

Ik denk niet dat angst altijd om verlies gaat.
Je kan angst hebben om gekwetst te worden bv, angst voor pijn...angst voor iets dat je niet kent,...

ik denk dat het bij liefdesverdriet meestal om te korte liefde gaat

Maar échte liefde,
ben je daarbij dan nog jaloers? Is dat nog nodig? Of ben je zelf en is je partner al zover gegroeid dat dat niet meer nodig is?

Je kunt natuurlijk wel verdriet hebben om de dood van je partner of een scheiding ván je partner waaraan je niets kon doen,
maar ik denk niet dat in de juiste liefdesrelatie verdriet bestaat om die relatie zelf

Mmh, toch denk ik van wel hoor :)
Aangezien er echte liefde is, is die persoon degene die je het diepst kan raken, dus ook negatief...
Als die persoon iets grof over je zegt, en het ook meent, dan heb je daar zowiezo veel meer pijn van dan als een vreemde dat zegt.

De oorzaak is inderdaad verlies... (tegen je zin in natuurlijk maar toch) Hoe je het oplost? Dat verschilt per persoon, maar in zijn algemeenheid denk ik door het te accepteren... Het klinkt heel dom en het is ook zeker makkelijker gezegd dan gedaan... Maar toch, want ik geloof als je echt van iemand houdt in zo'n relatie het ook niet of nauwelijks overgaat... Accepteren, de sleutel tot ' moving on'

oneindige liefde hm.....
:)

Dat kan dan ook angst zijn om verlies van meer dieperliggende dingen, zoals eigen waarde, het leven, etc.

ok dan heb ik het antwoord op die andere
heb je dan niet verdriet omdat je gekwetst of gepijnigd bent of met iets geconfronteerd wordt waar je niet mee geconfronteerd wilt worden?

Maar je wil toch geen relatie met iemand die groffe dingen over je zegt!! Als iemand groffe dingen over mij kan zeggen, is die relatie het voor mij al niet meer waard verdriet om te hebben, alleen de relatie die nooit verdriet uit zichzelf met zich meebrengt, is het waard verdriet om te hebben...

dan zoek je al heel ver hoor :)

als een of andere gore kerel met een mes tegen mijn been,of wat dan ook staat aangedrukt denk ik niet direct aan het verliezen van mijn eigenwaarde ofzo :p

Misschien ben ik wel te romantisch en geloof ik teveel in het ooit vinden van mijn volledig complement maar ja :D

Geloof mij, mensen die van elkaar houden en in een woedevlaag zitten kunnen groffe dingen tegen elkaar zeggen :)
dat heeft dan niets met "niet sterk genoege liefde" te maken

maar dan is het toch niet gemeend!

Dat is een goede :D

hmm *peins*

verlies van goed gevoel ofzo? of van eigenwaarde, van respect die je ooit kreeg van die persoon (als het om kwetsen gaat),... :d

Tuurlijk wel, je houdt van die persoon ,en je neemt zijn goede én slechte kantjes erbij.
Bij ruzies kan je dan wel die slechte kanten gebruiken om over te klagen ofzo

dan ontken je je andere vormen van angst weer :P

hoezo?

iemands slechte kant noemen is in mijn ogen niet grof :)
het kan wel grof gebracht worden! ;)

Dat vind ik een zwakte en persoonlijk vind ik niet dat je kalar bent om een relatie aan te gaan als je nog zo snel aan die zwaktes toegeeft

jou beeld van "echte liefde" is precies wel heel sterk he?

Maar ook mensen die echt van elkaar houden maken weleens ruzie hoor.
En in situatie van furie zijn mensen slechte wezens, ze zeggen dingen die ze eigenlijk niet willen zeggen.
Ook tegen degene waar ze van houden

"Ik denk niet dat angst altijd om verlies gaat.
Je kan angst hebben om gekwetst te worden bv, angst voor pijn...angst voor iets dat je niet kent,... "

dan is angst om gekwetst te worden ook angst voor het verlies van een goed gevoel
:)

Ik zei niet dat angst NOOIT om een verlies ging ;)
ik zei dat het NIET ALTIJD zo was
;)

het is een (vreemde) menselijke manier om elkaar eens even te zeggen wat je vindt :)

dat zeg ik ook niet
maar jij zegt dat het bij angst niet altijd zo is en geeft toe dat t bij verdriet wel altijd zo is
xplain :P

angst en verdriet zijn toch twee verschillende dingen?
Of volg ik gewoon helemaal niet meer?

nee.... maar wat kan er bij angst dan wel anders gezien worden dan verlies dat je bij verdriet niet zo kan zien?

Wow, ligt het aan mij of praat jij in raadsels? (zou wel eens aan mij kunnen liggen :d)

ik vermoedde al dat t onbegrijpbaar zou worden maar t klonk wel leuk :P

ok..... stel dat je bij angst zou stellen dat je naast angst voor verlies ook bang kunt zijn voor pijn of kwetsing
je kunt dan ook stellen dat je bij verdriet naast verdriet om verlies ook verdrietig kunt zijn om pijn of kwetsing

als je stelt dat angst voor pijn of kwetsing angst voor het verlies van een goed gevoel is
kun je ook stellen dat het bij verdriet om pijn of kwetsing ook gaat om verdriet om het verliezen van een goed gevoel

ik zeg dus:
als je dus stelt dat een bepaalde emotie door pijn of kwetsing ook een soort verlies is, je niet kunt zeggen dat het met een andere emotie geen soort verlies is

snappie? :)

Liefdesverdriet bestaat niet, hooguit verliefdheidsverdriet. En dat is heel wat minder bedreigend.

en waarom bestaat het niet? Een liefde kan je toch verlaten... je man of vrouw die bij je weggaat,...

liefdesverdriet is verdriet om verloren of onbeantwoorde liefde, wat is verliefdheidsverdriet dan?

daarnaast.... liefdesverdriet is alleen maar een benaming, jij geeft er alleen een andere inhoud aan

Liefdesverdriet kan ik niet echt verklaren...
Hoe het je oplost... chocolade :D ...Accepteren is natuurlijk veel belangrijker, maar het is bewezen dat chocolade vrolijk maakt, het maakt een stof in de hersenen aan die verliefd gevoel geeft en dus helpt chocolade bij ldvd...*uit ervaring :o *

Was het dan echte liefde?