euthanasie?
 

hallo ik zou graag willen weten wat jullie van euthanasie vinden en dan vooral in het geval van psychisch leiden. volgens de wet mag euthanasie allen toegepast worden bij ondragenlijk lichamelijk leiden. wat vinden jullie daarvan???

-x- c.

leiden is met een lange ij---> lijden

maar in extreme gevallen vind ik dat het moet worden toegepast

hmm op zich zou het natuurlijk wel goed zijn, maar wie bepaalt wat ondragelijk psychisch lijden is? ondragelijk lichamelijk lijden kun je vaststellen, als je zoveel pijn hebt dat je nauwelijks bij bewustzijn bent door de pijnstillers en als je toch al zal sterven... maar er zijn nog geen psychische aandoeningen die per definitie dodelijk zijn...

Ik vind dit een moeilijk onderwerp dus hier brand ik mijn vingers niet aan:D

Ik vind dat iedereen z'n leven moet kunnen beëindingen als hij dat wil, ongeacht zijn mentale en fysieke toestand. Maar dan wel netjes in een daarvoor op te richten Drion('niet in nemen bij hartklachten' ;) )-huis, waarin ik overigens ook een testament-maak afdeling wil.

Ik heb met levensbeschouwing met een paar mensen dit onderwerp behandeld (dus ook vooral met psychisch lijden) en ik vind dat het moet kunnen. Alles moet dan wel goed geanalyseerd en gecontroleerd worden en echt hopeloos zijn, maar verder ben ik het met euthanasie eens, ook met die pil.

Ik twijfel nog steeds. Ik vind het wel goed dat het in sommige gevallen wordt toegepast. Ik vraag me alleen wel af of er geen misbruik van gemaakt gaat worden.

Ik snap wel dat mensen met psychische problemen dit

niet mogen toepassen. Ik vind namelijk dat alles wat lichamelijk aan je mankeert je daar (meestal) geen controle over hebt. En mensen met psychische problemen kunnen toch zichzelf verhelpen of met behulp van andere mensen die daar toe bevoegd zijn.:(

Zo zie het natuurlijk maar ik kan mezelf ook waarschijnelijk niet indenken in dit soort situaties.

De enige reden waarom euthanasie IMHO toegepast zou mogen worden, is als iemand 0% uitzicht heeft op enige verbetering in zijn levensomstandigheden, en nooit meer pijnvrij of gelukkig zou kunnen leven....

Bij geestelijk lijden is dit denk ik (vrijwel) nooit zo. Er is altijd een kans op genezing, het weer terugkeren in de maatschappij, en alsnog een normaal, en misschien wel gelukkig leven leiden. (korte ei :D )
Een andere reden om het niet toe te staan is dat mensen met geestelijke problemen vaak zo diep in de put zitten, dat ze niet meer rationeel beslissingen over zoiets kunnen nemen, en eigenlijk niet toerekeningsvatbaar zijn.
Ook is het beschermen van menselijk leven voor mij heel belangrijk -iets wat Twiety lijkt te vergeten.
Maar er zullen altijd wel uitzonderingen bestaan....

Ik betwijfel in hoeverre er op een objectieve manier vast valt te stellen of iemand 'psychisch ondraaglijk lijdt'. En als het waaraan je lijdt niet 'ondraaglijk' is, maar toch euthanasie-waardig zou zijn volgens de wet, dan is het hek van de dam...

Lichamelijk lijden is een stuk makkelijker objectief vast te stellen, neem ik aan.

Inderdaad! Maar als dat wél goed zou kunnen zou ik absoluut voor zijn, als het iig zeker is dat de persoon écht ondraaglijk lijdt... Geestelijk lijden kan nog veel erger zijn dan lichamelijk lijden!!

........zelfbeschikkingsrecht

...met een stukje zelfbescherming..?

Alleen als diegene die dood wil niet alleen een gevaar voor zichzelf is, maar ook voor anderen.

ik vind dat als mensen geen kwaliteit van leven meer hebben euthanasie toegepast mag worden..

Up? welke up?
:rolleyes:

;)

[BITCHY] Dít is echt zooo passé [/BITCHY]

Waar gaat dit over? Om mensen die vanwege ongelukkigheid ofzo niet meer willen leven? Help je ze met de zelfmoord??? Help ze liever beter worden!

wat te doen als iemand ongeneselijk ziek is?

A Threadnecromancer!

Ohnoes!

On-topic: Als mensen zo ziek zijn dat je ze net zo goed een extra stoot morfine kunt geven - doen.

Hangt er vanaf hoe ernstig de ziekte is.

Van een onbehandelbare ziekte/depressie? :rolleyes:

Is een depressie onbehandelbaar?

Dit onderwerp is juist weer behoorlijk actueel op dit moment. Een of twee maanden geleden was er nog een huisartsenvereniging die pleitte voor levensbeëindiging op verzoek bij ondraaglijk geestelijk lijden.

Ik ben daar voor, maar vind dat er heel voorzichtig mee omgegaan moet worden als levensbeëindiging door artsen wordt gedaan. Ten eerste moet wat mij betreft de groep mensen die in aanmerking komen voor levensbeëindiging op verzoek worden beperkt tot mensen boven de 70, die geen naasten meer hebben die om ze geven. Ik kan me voorstellen dat op zo'n moment de situatie uitzichtloos kan worden en dat er geen kans meer is op verandering. Ten tweede vind ik dat de ondraaglijkheid niet te makkelijk moet worden aangenomen. Het liefst zou ik voor dit soort gevallen een zware toetsingscommissie zien, bestaande uit onder andere ethici en psychiaters.

Verder ben ik wel een voorstander van de pil van Drion, waarmee mensen hun eigen leven kunnen beëindigen wanneer zij dat zelf willen zonder hulp van anderen. In het voorstel van Huib Drion ging het over een pil die in fasen werkt die ouderen die chronisch levensmoe zijn kunnen innemen. Ik denk dat het heel belangrijk is om die pil idd in fasen te doen, want op die manier gaat er een tijd overheen voordat de dood in werking treedt en kan iemand zich dus nog bedenken. Bovendien wordt vergiftiging door anderen met een dergelijke pil dan moeilijker gemaakt. Ook moet deze pil er idd alleen voor ouderen zijn en dus niet voor pubers die last hebben van hun hormonen en daarom denken dat ze dood willen.

Verschilt per geval. En je hebt ook ziektes die onbehandelbaar zijn.

ja, dodelijk op lange termijn met geweldige pijn :rolleyes: .

Ik geloof dat ieder mens het recht heeft om over zijn eigen leven te oordelen. :)

Sommigen zijn inderdaad niet meer uit een depressie te praten.

En als iemand sowieso kapot wil dan beter zelf een pilletje nemen dan dat ze voor een trein springen.

Idd, geeft een stuk minder troep (y)

En zorgt voor minder vertragingen.

en trauma's --> neergaande spiraal.

Dat denk ik niet...

Dat denk ik wel en ik weet het ook wel zeker.

In feite zou de NS de financiele schade die ontstaat door zelfmoord voor een trein gewoon op de erfenis van een zelfmoordenaar moeten kunnen verhalen.

Ja hoor, als het in je hoofd is maar het geen ziekte (echte afwijking bedoel ik niet een depressie op latere leeftijd terwijl je daarvoor dolgelukkig was) is kan het echt wel genezen worden.

als je eenmaal zo ver komt dat je zelfmoord wilt plegen, kom je nooit en ten nimmer meer daaruit terug. je kunt niet alleen niet, je gelooft ook niet en wilt ook niet.

het is onzin om te zeggen dat depressies 'genezen', 'vanzelf overgaan' of 'de tijd nodig hebben'. is dat wel zo, dan hebben wij geen goede definieering voor ons.

Vaak zijn mensen die zelfmoord wilden plegen maar zijn gefaald (zonder verdere letsels) of tegengehouden als ze van hun depressie afzijn juist blij dat ze nog leven...

Goh.
Al die Vietnam veteranen zijn ook blij dat ze nog leven nadat ze van alle na-oorlogse trauma's af zijn. :rolleyes:

Niet _alle_ depressies zijn te genezen.

Dat zei ik ook niet (wat ik overigens wel denk). Ik was het alleen niet eens met:

o ja? hoe weet jij dat?

ieder mens wil van nature leven.
op een gegeven moment kun je zo ver komen, dat je niet meer wilt. niet dat je zozeer naar de dood verlangt, maar wel dat je het leven haat.
dus maak je er een einde aan.

ik neem aan dat je ook snapt dat er mensen zijn die na het mislukte plegen van zelfmoord, het nog een keer proberen.

mochten ze blij zijn met het behouden leven, dat is heel fijn voor hen, maar dat doet nu niet veel toe aan de zaak. zo zou je iedere zelfmoordenaar tegen moeten houden, en zoals ik al zei, als je eenmaal wilt is er geen weg terug. en die wil je dan ook niet inslaan. waarom zou je anders zo ver komen?

wat ze er na doen of vinden boeit ook niet zo, je wilt zelfmoord plegen. kies je dan voor de trein, voor de galg of voor de pil of spuit?

maar goed, dat stuk wat jij quotte, was idd wat overhaast.
alhoewel ik wel twijfel aan de waarde van je leven na een zelfmoordpoging.

Er was laatst een jongen hier die zelfmoord had gepleegd omdat zijn vriendinnetje het had uitgemaakt. Alsof hij daar nooit overheen gekomen zou zijn. :rolleyes:

Er was laatst ook een Marokkaan, die had wat gestolen, toen werd 'ie dood gereden, terwijl hij die dag nog berecht was.
Als 'ie z'n leven had gebeterd, dan had was 'ie nog in leven... weetje... :rolleyes:

Hopelijk snap _jij_ ook wel dat zo'n argument nergens op slaat.

Ik bedoel hiermee te zeggen dat er mensen zijn die zelfmoord willen plegen omdat een vriendinnetje het uitmaakt ofzo. En er zijn vast ook wel andere gevallen van. En ik denk niet dat degenen die het niet doen of niet slagen ofzo er nooit meer overheen komen.

Aha...

We gaan trouwens offtopic.

Euthanasie is niet gelijk aan zelfmoord of hulp-bij-zelfmoord.

mij maak je niet wijs dat die jongen zomaar zelfmoord heeft gepleegd.
dat doe je niet.
of er zat meer achter. of hij was sowieso al doorgedraaid.

dit is niet de juiste weg om aandacht te trekken, of dit doe je niet uit verveling.

--

ontopic trouwens, ik denk bij euthanasie altijd aan vrijwillige levensbeeindiging bij ongeneselijke (psychische of fysieke)ziektes, en niet aan hulp bij zelfmoord oid. wordt dat veel toegepast?

naja, laat ze, scheelt weer met de groei van de wereldbevolking enzo :rolleyes:

Kende jij die jongen goed genoeg om erover te kunnen oordelen dat het was omdat zijn vriendinnetje het uit had gemaakt?

Laat de doden alstjeblieft rusten.

Bovendien, als iemand bij een arts komt met het verzoek om levensbeëindiging met als reden dat z'n vriendin het uitgemaakt heeft, dan is dat heel erg goed. Een arts zal zo'n verzoek namelijk niet inwilligen, maar kan iemand wel op andere manieren hulp bieden als die persoon dermate lijdt onder het einde van zijn of haar relatie dat hij/zij dood wil.

Dude wat een disrespectvolle opmerking.

Moet je je voorstellen dat je die stap zet, naar zelfmoord. De criteria zijn áltijd even zwaar, relatief gezien. Ieder mens heeft namelijk zulke criteria die precies zo zwaar zijn dat hij of zij zijn leven ervoor wil beëindigen. Eén zaak is dus nooit minder belangrijk dan een andere.

Anyways.

Ik denk dat het goed is in het geval van psychisch lijden een psychisch onderzoek te verplichten, waarbij een psychiater/psycholoog aangeeft of iemand voor zichzelf kan beslissen. Als dat het geval is, vind ik dat iemand er wel een einde aan mag maken.