voor altijd
 

voor altijd zelf opgeroepen pijn
van willens en wetens die vechten en strijden
mijn gretige ogen achter het raam

voor altijd het raam, hermetisch gesloten
maar op sommige plaatsen zo dun
dat je geluiden en stemmen van buiten kunt horen
terugpraten zelfs en zwaaien

voor altijd de hamer verleidelijk dichtbij
je zou zo het glas kunnen stukslaan
maar durf je? je wilt wel naar buiten
maar het raam kan dan nooit meer dicht en
misschien tocht het wel heel erg

voor altijd het weten ik blijf liever binnen

voor altijd de spijt dat dat waar is.

Het beeld van die hamer... waarmee je het raam kan verbrijzelen, maar de vrees dat je dan nooit meer kan terugkeren naar de plek die warm is, maar geïsoleerd. Prachtig :eek:
Maar triest...

Groetjes, Dreampoet