wat is het verschil tussen ziel en geest
 

:confused:

het verschil weet ik niet maar wel een overeenkomst: ze bestaan niet

ook geen god?

voor de een bestaat Hij wl, voor de ander niet.

voor mij dus niet, maar voor de mensen die er steun aan hebben bestaat hij wel degelijk. over zoiets ben je nooit zeker. dat is ook zoiets als :" Bewijs maar eens dat deze tafel bestaat" hoe wil je het bewijzen...

je kunt het idd niet bewijzen. voor mij is het zo dat alles er niet zomaar is. ik bedoel dat niet door toeval zo gekomen is, evolutie ofzo.

Denk zelf es logisch na?

Kan jij niet waarnemen?
Voor mij is het over het algemeen wel duidelijk of er een tafel voor me zou staan of niet.

Evolutie is geen toeval. Het is logica.

uitleg?? ik zie geen logica in evolutie. er kan niet alleen door mutatie een mens ontstaan.

Wat betreft het woord 'ziel' heb je een goed punt, en is jouw visie goed in overeenkomst met de algemene materialistische visie. Ofwel: alles wat is, alles wat ons bestaan heeft veroorzaakt en onze acties bepaalt, is puur fysiek, en er is niet zoiets als een niet-fysieke 'ziel' ofzo.

(Dit is overigens niet mijn visie, maar desalniettemin een heel valide standpunt)

Wat betreft het woord 'geest' is jouw. Voor zover ik weet wordt, in de filosofie, in Nederlandse teksten i.h.a. het woord "geest" gebruikt daar waar in het Engels het woord "mind" gebruikt wordt. Oftewel dát gedeelte in de entiteit mens (of dier), waar onze mentale capaciteiten uit ontstaan.

De term zelf biedt geen uitsluitsel of datgene nou een puur fysieke aangelegenheid (dus: geest = brein) is, of dat er nog niet-fysieke aspecten een rol spelen (dus: geest = brein + ziel ofzo).

Uitgaande van deze definitie heeft de term "de geest bestaat niet" dan ook weinig tot geen validiteit.

Ik had het over het niet-materiele object genaamd geest, niet over de psychische benaming voor iets.

Validiteit =/

Evolutie: Overleving van de sterkste. Niet logisch?

Ik heb dit voor mezelf uitgezocht, is een beetje lang om te lezen misschien. Daarom in 2 regels even waar mijn antwoord op neerkomt:

=> Met geest wordt eigenlijk ‘het primaire bewustzijn’ bedoeld, met ziel ‘datgene wat het gevoel bevat’, ‘het gevoelsleven’.

---

Om de woorden 'geest' en 'ziel' te begrijpen moet je misschien wat in de geschiedenis duiken. Vroeger dacht men op een iets andere manier als nu. Men ging van de 4 elementen uit in filosofie (bijv oude Grieken), astrologie en godsdienst. Zie bijv. visioen van Ezechiël in de bijbel. Dit vind je tegenwoordig nog terug in bijv. de astrologie, tarot, 4 hoofdwindrichtingen, 4 dagdelen en seizoenen.

Het element vuur (= levensenergie, spirit) was dan 'geest'; het element water (= gevoelsleven) was 'ziel'. Het element lucht stond voor het denken, de ideeënwereld. En het element aarde voor het lichaam van de mens.
(vuur, water, lucht) = (geest, ziel, denken) = de menselijke geest.
(aarde) = het menselijk lichaam.

Maar het woord geest wordt op 2 manieren gebruikt: Niet alleen voor de menselijke geest (geest, ziel, lichaam), maar ook voor de “geest” (= de éérste van deze drie delen) van de menselijke geest. Van (geest en ziel) is geest het mannelijke (yange) en ziel het vrouwelijke (yinne) deel.

Met geest wordt eigenlijk ‘het primaire bewustzijn’ bedoeld, met ziel ‘datgene wat het gevoel bevat’, ‘het gevoelsleven’.

De geest is onstoffelijk, maar de ziel werd in oude tijden als ‘een vat’ voorgesteld: iets waar een vloeistof, water in kan. De ziel is dus niet het gevoel zelf, dat wordt namelijk door het water voorgesteld. De ziel is dus datgene in jezelf, waar al je gevoelens in passen. Een geest is iets minder ‘materieel’ als een ziel. Een geest is luchtiger en ‘vluchtiger’.

Een ander woord voor geest is: de ‘spirit’ (Frans: ‘esprit’), de geest die ergens hangt. Men zegt ook: "in de geest van die en die persoon". Ook heeft men het over een "tijdgeest". Je hebt de tijdgeest van de Verlichting, van de Renaissance, van de Romantiek, van de donkere Middeleeuwen, de 60-er jaren, enz.

Men handelt ‘in iemands geest’, zeg maar op de manier waarop die ander het gedaan zou hebben, “volgens het soort bewustzijn wat de ander heeft (gehad)”. Men heeft het over ‘een geest van oproer’ en ‘een geest van orde’. Men wordt ‘begeesterd’ of ‘geestdriftig’, dan ‘komt er een bepaalde geest over je’. Een geest is ook: inspiratie. Wanneer de geest er niet is, is men ‘geesteloos’, bijv. na lange tijd ‘geestdodend werk’ te hebben gedaan.

Men heeft het over een "zieleknijper" en niet over een "geesteknijper". Een geest kan je niet knijpen en een ziel wel, je kunt ook iemand op de ziel trappen. Omdat een ziel gevoelsleven is, waar bijv. pijn in gevoeld kan worden. In de psychologie komt “psyche” aardig met het begrip ziel overeen.
Men heeft het over ‘geestkracht’ en over ‘zijn ziel in lijdzaamheid bezitten’.

Je hebt "iemand" en "iemand zijn ziel". De persoon zelf (= het bewustzijn zelf) wordt dan met het mannelijke begrip 'geest’ aangeduid. Bijv. bij 'een geest oproepen’ en ‘de geest uit de fles’ staat geest ongeveer gelijk met de persoon zélf. Met ‘de geest geven’ wordt bedoeld, dat je (zélf) sterft. Maar iemand kan 'zijn ziel verkopen aan de duivel'. Dan is de ziel meer een object, een bezit, van iemand (van hemzelf of de duivel). En dan staat ziel weer voor: 'gevoelsleven'.

Het woord 'geest' vind je ook terug in "geestig" zijn - is verbonden met het idee: 'energie', en eerder met scherpzinnig denken als gevoel. En als je het over 'zielig' hebt, gaat het weer over een gevoelstoestand. Dan heb je géén energie in je gevoelsleven, het tegengestelde van 'geestig' dus.

jawel, maar er kan bijvoorbeeld niet zomaar een nieuw orgaan komen. dat zou dan langzamerhand komen maar als er ook maar 1 cel zou ontbreken zou het orgaan zijn functie verliezen. en als je een orgaan hebt zonder een functie verdwijnt dat orgaan weer omdat die dus geen nut heeft.

Je overschat de waarde van het gebrek van 1 enkele cel.
Anyway, I get your point. Ik weet natuurlijk ook niet welke omstandheden vereist zijn om bijv een orgaan te laten onstaan, of hoe klein de kansen zijn dat zoiets gebeurd. Maar blijkbaar is het mogelijk, anders zouden we niet bestaan.

en wat ik ook vreemd vind is dat wij ons af kunnen vragen dat hoe het komt dat we bestaan en dat we besef hebben van toekomst en verleden enzo. dat hebben planten, dieren enzo niet. hoe is dat dan gekomen volgens de evolutietheorie? eerlijk gezegd klinkt het een beetje vreemd als je zegt van dat het blijkbaar wel kan want anders waren we hier niet. er zijn nog andere mogelijkheden.

Als je het vreemd vind dat hersenen werken dan zou ik ook maar in geesten enzo gaan geloven. *moet ik jou serieus nemen of niet?*

Hebben planten hersenen dan? Kun je dit zelf niet bedenken? :confused:
Dieren hebben wel besef van de toekomst en verleden, ook al zullen ze hier waarschijnlijk niet bewust over na kunnen denken. Als een kat een auto op zich af ziet komen, dan weet ie dat ie weg moet rennen omdat hij anders "in de toekomst" onder die auto ligt. Als een kat op deze manier al eens onder een auto heeft gelegen, dan weet ie door het verleden dat ie weg moet rennen als hij weer een auto op zich af ziet komen.

Dit is een uitspraak die zichzelf bewijst. Hoezo zou dat dan vreemd klinken? Volgens mij moet je naar het onzin-forum ipv het filosofie forum.

Vertel.

ik weet het zelf niet precies. misschien agnost of christendom, ik bedoel een schepper.

Explain?

dat het door iets of iemand, weten wij veel, is gemaakt. het kan niet door de evolutietheorie of door een oerknal zo gekomen zijn. ik zie wel veel dingen in de bijbel die voor mijn gevoel kloppen. bewijzen kan ik dat niet. het scheppingsverhaal is niet zo, maar er kan een kern van waarheid in zitten. wij kunnen ons bijvoorbeeld niet iets voorstellen bij een 4e dimensie. wij kennen hoogte breedte en diepte maar ik kan me niets voorstellen bij nog een. zo is het misschien ook wel met god. ik heb voor mijn gevoel wel ervaren dat er een god is maar dan moet je je wel afvragen hoe betrouwbaar dat is.

geest = ratio
ziel = persoonlijkheid