Veilig
 

Ik wou dat ik,
bij jou kon zijn,
al was het maar voor even.
Jouw sterke armen,
beschermend om mij heen.

En daar,
in jouw omhelzing,
creeer ik mijn eigen wereld.
zonder zorgen en verdriet,
waar ik veilig ben.

mooi gedicht, ik vind dat het goed loopt :)

ik vind de laatste regel niet zo mooi lopen, en het een beetje cliché, sorry.

dank je wel. en zopje: maak nie uit.. Het gedicht beschrijft het gevoel wat ik krijg als mijn vriend me in zijn armen neemt.
Zit natuurlijk nog meer verhaal achter, maar ffies kort: dan ben ik even weg uit de boze wereld die me zoveel pijn doet en dan voel ik me zo veilig. Dat is voor mijn zo'n opluchting.
En cliché mag het dan zijn, maar dat is mijn gevoel.. het is heel belangrijk voor mij om ergens mezelf te zijn en veilig te zijn..

Ik zeg altijd maar:
Alles is cliché, totdat je het zelf meemaakt

whahahahaha :D

P.S. Dat lachen, is een diepgeworteld zelf-sarcasme, het parodiseren van mijzelf, soort relativeren. Absoluut niet op je gedicht bedoeld.

hmm, best okee... :)
zopje heeft op zich wel gelijk, maar ja (vat dit niet fout op) alle gedichten moeten toch ergens over gaan! de liefde, meestal, daar heb je de eerste cliché al... en een gedicht is opgebouwd uit cliché's... zo ook deze...
iedereen kan een gedicht maken tegenwoordig, rijm af en toe wat en schrijf op in een mooi taalgebruik wat je normaal tegen hem/haar zou zeggen...
tja, dat vind ik minder... (maar ik zeg niet dat ik geen cliché's schrijf hoor, veel te veel maar toch, het idee telt) ;)

(sorry dit moest even de wereld in)

Hoe vervolgens die Veiligheid zich tegen je kan keren zal voor mij waarschijnlijk een raadsel blijven.




*sigh*


(Er van uit gaande dat je die gewenste veiligheid ook echt beleven zult)