alternatief=depressief?
 

hallo allemaal

ik ken behoorlijk wat 'skaters' en 'alternatieve mensen' en het valt me op dat er vrij veel mensen tussen zitten die psygologhische problemen hebben: depressiviteit etc. een tijdje terug kende ik alleen mensen die 'niet-skater en 'niet alternatief' waren en bij hun heb ik nooit iemand gehoord over dat soort dingen.. kvraag me gewoon af hoe dat komt :s
zouw het komen omdat depressieve mensen alternatief worden (en waarom dan?)
of word je sneller depressief als je alternatief bent?
of komt het omdat je er met die mensen makkelijker over kan praten ofzo?
meningen pleaz :)

Volgens mij heeft dat helemaal niks met elkaar te maken. Als ik zo'n gothic iemand zie dan denk ik ook, die zal wel depressief zijn, maar je kunt ook niet weten hoe zo iemand zich voelt.
Ik denk dat dat allemaal best mee valt.

Jij baseerd die depressivieit alleen op hun uiterlijk denk ik.

Nou, toen ik me niet goed voelde (ik noem het liever geen depressief, die diagnose is nooit officieel gesteld... hoewel...), had ik wel de neiging om me in het zwart te kleden en alternatiever dan de rest. Aan de ene kant wilde ik niet opvallen, maar aan de andere kant was ik dat ook helemaal zat... ik viel mijn hele leven al niet op en dat had me niet gelukkiger gemaakt.
Maar ik denk niet dat je kan zeggen dat als iemand alternatief is, dat hij of zij dan ook depressief is, of dat er een grotere kans bestaat.

[QUOTE][QUOTE]Jij baseerd die depressivieit alleen op hun uiterlijk denk ik.new kken die mensen toch dus ik praat toch met ze.. als zij zeggen dat ze zich zo voelen dan ist toch zo?

Bij de jeugd zou dit misschien zo kunnen zijn. Ik heb de kans gehad om een tijd de gang van zaken op een adolescentenkliniek te mogen aanschouwen. De mensen die depressief waren, waren meestal alternatief. Mensen die niet echt als alternatief bestempeld kunnen worden hadden vaker een eetprobleem, dwang, stemmen etc...Ze hadden ook wel een aantal kenmerken van depressiviteit, maar hun diagnose was niet een depressie.

Bij de volwassenen, ouder dan 22 jaar, zie je weinig alternatieve mensen. Eigenijk heb ik er geen een gezien in iets meer dan een half jaar tijd. Ook daar zaten depressieve mensen tussen, die niet alternatief waren.

Waarom dat verschil bij jeugd en volwassene er is zou ik niet goed kunnen beantwoorden. Bij de jeugd zou het verschil misschien opvallen omdat alternatieve mensen er eerder voor uitkomen dat ze aan een ziekte lijden, wat dus een depressie betrefd.

Misschien zal het ook wel komen omdat de uiterlijke kenmerken beter bij het gevoel passen.
En de muziek zeker in een hoop gevallen de gevoelens weergeeft.
(hoe vaak ik wel niet een directe quote uit een liedje kan halen dat precies aangeeft hoe ik me voel)
Moet je gewoon voor de gein eens de text van 'Nine Inch Nails - Hurt' opzoeken.
Prachtig mooi liedje zo ook maar ook voor op 'bepaalde momenten' om het zo maar uit te drukken.

ik denk dat dat komt omdat veel alternatieve muziek gaat over problemen bv, drugs, familie enz

Zum Beispiel Papa Roach - Broken Home

Inderdaad.
Ik bedoel, het is dan ook wel goede muziek om zo te luisteren en het is ook lekker om te horen als het even iets minder gaat :)

ja zeker,
ik ben geloof ik ook geworden wat ik nu ben geworden o.a door dat nummertje :D

't is maar net wat je verstaat onder "alternatief" 't is immers een ruim begrip om duidelijk te maken dat iets 'anders is dan het 'normale''.


Maar om even je vraag te beantwoorden waardoor het zou kunnen zijn dat zij die depressief zijn ook alternatief 'worden'...
Velen die zich in een depressie bevinden leven daarbij in hun eigen wereldje, en proberen zich daarbij vast te grijpen aan de dingen die ze hebben, en waar ze zich het meest naar toe getrokken voelen worden. Velen vinden rust in muziek, vooral in bepaalde teksten, en wat is er nu fijner dan gewoon zoals de zanger(es) te 'zijn', je idool, hij of zij die bepaalde dingen ook heeft meegemaakt, of over geschreven heeft.

Nou ja, 't zou iig kunnen...

Dat verband is mij inderdaad ook wel opgevallen.. Veel van de jongeren die depressief zijn die ik ken zijn ook alternatief (eigenlijk ken ik er geen een die depressief is maar niet alternatief, maar dat kan ook heel goed liggen aan de mensen waar ik mee omga).

Misschien is het wel een cirkeltje. Misschien wordt het in de 'alternatieve wereld' wel meer besproken en omdat je wanneer je jezelf rot voelt graag begrip krijgt van anderen, trek je naar hen toe. Of zoals anderen zeggen, de muziek trekt je, of een combinatie hiervan.

Je kan echter niet zeggen dat wie alternatief is ook depressief is, want zo ligt het verband hoe dan ook niet, maar andersom zou het best op kunnen gaan..

Ik heb geen idee..

Ze zoeken toevlucht in een alternatieve levensstijl.

Tevens is het in die kringen 'in' om depressief te zijn, terwijl 95% van die mensen niet eens weet wat depressief zijn inhoudt en zichzelf al als depressief bestempelen wanneer ze hun teen stoten.

En waarop baseer jij dit oordeel?

De mensen die ik ken die dus zowel depressief (of iets dergelijks) als alternatief zijn hebben toch echt wel serieuze dingen meegemaakt (+het is gewoon vastgesteld door een psycholoog) en weten wel waar ze het over hebben. Geen van hen loopt van de daken te gillen hoe depressief ze wel niet zijn enzovoorts. Dat het 'in' is, is echt volkomen onzin. Er zullen best mensen zijn die doen alsof ze depressief zijn voor de aandacht, maar bij de meesten is dat toch echt niet zo.

En in hoeverre kan een alternatieve levensstijl dienen als toevlucht?

ik denk dat het wel klopt dat alternatieve mensen vaker depressief enzow zijn, maar ik denk dat depresieve mensen alternatief worden... tenminste ik heb dat veel meegemaakt met vrienden en ik heb het ook bij mezelf gemerkt

Ik ben zelf ook alternatief, ik ga niet zeggen dat ik depressief ben,
maar helemaal goed zit het ook niet.. En het is inderdaad zo dat bijna iedere alternatieveling die ik ken wel iets mee heeft gemaakt waar ze een tijdje door in een dip zaten, zich tijden lang niet goed heeft gevoeld, (ik noem iemand niet graag depressief omdat ik vind dat dat woord te snel gebruikt word)..
Ik denk dat dat komt doordat als je je eigen lange tijd niet goed voelt dat je op zoek gaat naar iets waarin je je beter voelt,
dan ga je verder zoeken naar jezelf en dan zijn er mensen die alternatief worden omdat ze zich daar beter in kunnen vinden, denk dat iemand die zich goed in zijn vel voelt zitten niet zo hups gaat bedenken dat ie zwarte kleren wil gaan dragen ofzo..
En wat ik tot nu toe gemerkt heb is dat alternatievelingen er wel opener in zijn..

Hier sluit ik me bij aan. En dan wil ik er nog aan toevoegen dat alternatieve 'groepen' vaak erg hecht zijn en dus meer dat soort dingen bespreken.
Om even een situatie te schetsen: Iemand voelt zich ongelukkig (dipje/depressie), gaat zich alternatief gedragen/kleden, groeit langzaam in een hechte groep waar er veel over wordt gepraat en dan lijkt het net of ze heel depressief zijn (de persoon en het groepje) terwijl dat wel mee zou kunnen vallen als ze er anders mee om zou gaan.

er zijn idd mensen die het doen om aandacht.
maar denk je dat deze mensen zich dan helemaal goed voelen.
i mean... ze vragen niet voor niets om aandacht.
hiermee zeg ik niet dat ik het goedkeur.
maar aandacht vragen is naar mijn mening niet per definitie fout.
-xxx-

tis ook een beeld wat mensen hebben....
en alternatief..is nie eens meer zo altenatief want er zijn 100 wannebee die er hetzelfde bij lopen en zichzelf alternatief noemen...en omdat ze dan zo 'alto" zijn hoort depresief zijn er bij...
IK ZEG NIET BIJ ALLE MENSEN...
maar groot deel denk ik wel..
veel alto's skaters enz enz (wannebee lui dan) willen er gewoon bij horen en verzinnen vanalles om interesant te zijn...
denk dat het nix te maken heeft met hoe de mensen zich kleden...
meer dat ze zichzelf voor de gek houden

Dan gaan wij met verschillende mensen om (alhoewel dat feitelijk niet geheel het geval is, maar laten we dat nu even aannemen), ik zie regelmatig het tegenovergestelde in mijn omgeving.

Men heeft ook in de loop der jaren meer ruimte gekregen voor negatieve gevoelens. Daar waar vroeger de maatschappij op arbeiders en ratio rustte, is er steeds meer plek gekomen voor emoties, en veel mensen, vooral jongeren, hebben moeite met deze emotionele vrijheid om te gaan. Problematiek die veroorzaakt wordt puberteit wordt dikwijls afgedaan als een depressie, enzovoorts, vaak onterecht.

De alternatieve levenstijl druist in tegen de maatschappelijke standaarde, de maatschappij, diezelfde maatschappij waarin deze jongeren zich niet thuis voelen. Daarnaast zorgt een 'eigen' levensstijl dikwijls voor meer houvast, immers, je hebt zelf de touwtjes voor een groot deel in handen, en houvast is vaak datgene wat bij depressiviteit ontbreekt.

Overigens zou ik mezelf ook als alternatief ogend omschrijven.

ooww wat nou alternatief???
kom op tegenwoordig noemt iedereen zich alternatief...
alternatief staat voor anders..
anders als de rest....
met de de alternatieven waar deze topic over gaat zijn allemaal
HETZELFDE???
sorry maar dan ben je nou niet bepaald anders als de rest

Dat is nu irrelevant ..

ir wat??
zou je misschien ff kunnen toelichten??
snap het woord nie :confused:

veel reacties :)
ik denk nu dat het meer een cirkel is, met alledrie die dingen tegelijk is.. eerst ben je depressief (of dipje want inderdaad, zoals gezegd het woord word te snel en te vaak gebruikt) en dan ga je met 'alternatieven' om (waarom nog steeds onbekend) en aangezien je in je groepje altijd blijft praten over negatieve gevoelens ensow blijf je je langer zo voelen denk ik :s
nog reacties daarop?

Het lijkt me hoe dan ook niet aan jou om te bepalen wanneer iemand werkelijk van een depressie kan spreken en wanneer niet. Mensen benoemen iets misschien te snel als een depressie, maar dat komt dan voort uit een gebrek aan kennis. Ze voelen zich in ieder geval niet prettig, en het is ook niet aan jou om te oordelen of dat nu werkelijk een depressie is of niet.

Dat er een grote emotionele vrijheid heerst heb je zeker gelijk in. Jongeren worden hierin vrij gelaten en misschien zelfs gestimuleerd, steeds meer keuzes kunnen we zelf maken en steeds meer zelfstandigheid word ook van ons verwacht. Maar dat is weer een ander onderwerp.

Ik begrijp nu beter dat je spreekt van een vlucht in de alternatieve levensstijl, ik zou het alleen niet zozeer een vlucht noemen. Een vlucht zie ik meer als wegrennen voor iets en het daarmee ook ontkennen, heil zoeken in de alternativiteit vind ik hier niet gelijk aan staan.

Zoals je zegt kan het als houvast dienen voor mensen, in de grote vrijheid van nu geef je jezelf een identiteit. Ik merk aan mezelf ook dat ik nu het beter gaat veel minder de drang heb om er anders uit te zien. Ik ga steeds meer de kant op van kleding die ik gewoon erg mooi vind en beoordeel het puur op dat aspect. Het is misschien ook daardoor dat naarmate men ouder wordt men zich minder opvallend gaat kleden. Je houdt natuurlijk altijd mensen die er apart uitzien, maar dat zal dan andere motieven hebben. Wanneer je een beetje richting hebt gevonden in je leven en weet wat je wil en daar ook mee bezig bent is de drang om je te onderscheiden van de rest en daarmee een identiteit te geven aan jezelf misschien minder groot.

Ik denk in ieder geval dat er wel een verband zit tussen depressie (of misschien is dat inderdaad een te groot woord, maar dan de weg kwijt zijn oid) en je alternatief kleden.

Dat vind ik weer niet kloppen..

Zo lijkt het dus net alsof alternativiteit gekoppeld kan worden aan dipjes, terwijl ik denk dat het dipjes gekoppeld aan alternativiteit is (uitleg: een alternatieveling zit niet persé in een dipje, maar iemand in een dipje is wel vaak alternatief).

Als ik kijk naar de mensen die ik ken, die dus bijna allemaal alternatief zijn, heeft slechts een kwart daarvan problemen waardoor diegene zich serieus ongelukkig voelt. (nou weet ik dat ik niet iedereen kan generaliseren gebaseerd op de mensen die ik ken).

Er zijn zat mensen die er alternatief uitzien en die zich ook best wel eens ongelukkig voelen, maar ik denk niet dat alternativiteit bijdraagt aan het blijven hangen in dat gevoel, in tegendeel.

Niet lullig bedoelt, maar als je een woord niet begrijpt kan je altijd VanDale.nl raadplegen :)

Wellicht niet inderdaad, maar als ik in gesprek met die mensen ga en ik hoor wat de reden van hun 'depressie' is, dan moet ik daar dikwijls toch vraagtekens bij plaatsen. Maar goed, maakt verder niet veel uit, dat is mijn ervaring slechts.
Verder zijn we het eens, dat is mooi :)

Wat ze (of hij? :p) bedoelt is dat we het er nu niet over hebben of je mensen zomaar alternatief kunt noemen (in een hokje kunt stoppen). En dat jouw post daarover irrelevant was: niet bij deze discussie hoort dus.

Dank :)

Hij of zij?

:D

Hij :)

Dank. :p

:D

tot zoverre dit onderonsje :)

Hmm, ik weet niet precies hoe ik het moet uitleggen en of mijn theorie ook klopt. Volgens mij hebben viel tieners (vooral meisjes) en neiging tot het "speciaal willen zijn". Zij denken vaak dat zij de enige zijn die "depri" zijn, terwijl vaak elke tiener dit regelmatig is. Waarom zijn het dan vaak "de alternatieven"? Zij zijn vaak degene die het meest om aandacht schreeuwen d.m.v. hun opvallende kledij of muzieksmaak. Zij voelen zich speciaal (daar heb ik ook absoluut niks op tegen) en laten zich vaak meeslepen door de "depressie". Ik ken "normale" meisjes, deze zijn meestal niet zo vaak down. Maar alle "alternatieve" meisjes die ik ken denken regelmatig aan zelfmoord (echt waar :( ). Het verschil is dat de "alternatieven" zich vaak specialer voelen en meer aandacht krijgen door hun depressie. Ach, ik heb door dat alles wat ik heb geschreven eigenlijk op niks slaat :p Ik heb het waarschijnlijk fout, maar wat ik bedoel kan ik ook niet echt in woorden uitleggen...

btw: Zelf ben ik meestal in het zwart gekleed. Ik ben dit gewoon op een bepaald moment beginnen te doen. Ben ik vaak triest? Nee, niet echt. De meeste "gothic" mensen die ik ken kunnen goed omgaan met hun pijn. Je moet zulke dingen leren relativeren. Ik weet dat ik niet de enige ben als ik problemen heb met het één of het ander. Er zijn mensen die het honder keer erger hebben.

Tieners die zich 'speciaal' willen voelen kunnen dat voor hun gevoel niet bereiken door er normaal bij te lopen, dus worden ze alternatief en zoeken interesses die de meer zorgwekkende aandacht van anderen trekt? Of bedoel je dat ze alternatief worden, door de kledingstijl en muziek dan anders gaan denken en eerder neigen zich depressief te noemen om aandacht te krijgen?

hmmm, een beetje van beide. Ik baseer me slechts uit persoonlijke ervaringen met andere mensen die met mij praten over hun problemen... Het valt mij op dat deze mensen zichzelf vaak erg speciaal vinden (iedereen is speciaal, daar niet van ;) ). Misschien heeft het ook te maken met dat "alternatieven" vaak populairder zijn of graag populair willen zijn? Het zou kunnen dat ze daardoor meer problemen hebben met hunzelf (liefde en ruzie) of dat ze gewoon niet populair worden en daardoor ongelukkig zijn? Ik zou het niet weten... Maar ik ben eigenlijk ook maar een tiener :D

*heeft niet alle replies gelezen dus sorry voor eventuele dubbele opmerkingen*

Ten eerste wil k even zeggen dat het lijkt alsof alternatief zijn op dit moment een rage is, en dat het dus erg onwaarschijnlijk is dat al die mensen depressief zijn.

Maargoed... Een tijd(je?) trug vond ik zelf ook dat mensen die alternatief waren vaak psychologische problemen hadden, k denk dat ik er zelf misschien een voorbeeld van ben. Maar ik voelde me beter door me (bv) zwart te kleden, en kon me heel erg vinden in de teksten en muziek van artiesten die als alternatief bestempeld worden.


*

Trouwens, even tussen haakjes ik heb nu wel vaak het woord alternatief gebruikt... maar eigenlijk vind ik het een beetje raar dat je dit woord gebruikt.. Ik snap wel wat je bedoelt te zeggen, maar er vallen een hoop dingen onder "alternatief".
Als je nou zegt dat veel goths depressief zijn, kan ik me daar in vinden (maar dan niet de wannabes...). Heb je het over skaters, dan kan ik me er weer een stuk minder in vinden... Deze zijn namelijk over het algemeen levensgenieters, en vrolijk. Voor sommigen is dit een masker, dat weet ik ook, maar toch.
-Alternatief is een breed begrip-

*


Maargoed, trug naar waar ik was.. Mensen die zich erg kunnen vinden in de muziek van een bepaalde artiest gaan zich vaak zo gedragen als de artiest, of nemen de stijl van de artiest over.
Iemand die van klassieke muziek houdt zal echt niet gaan headbangen op mozart, want dat element hoort nu eenmaal niet bij klassieke muziek.... enz.


Als laatste wil ik nog even iets anders zeggen.
Ik wil niemand tegen het hoofd stoten, maar zoals ik het over wannabe goths had, zijn er volgens mij ook wannabe depressieve mensen.
extreem voorbeelden:
"mn nagel is gebroken, ik kan echt niet meer verder leven"
"mn buurjongen zij dat ik een trut ben toen heb ik me maar gesneden"

Met deze mensen is ook iets aan de hand, maar ze zijn niet depressief, ze zullen eerder een aandachtsprobleem hebben, of een indentiteitsprobleem..


Dit is overigens allemaal niet aanvallend bedoeld, zoals ik al eerder zei, ik heb zelf ook problemen, en ik weet hoe het voelt als je als aandachttrekker of voor weet ik veel wat wordt bestempeld. Ook ben ik zelf gothic. (ook al noem ik mezelf niet graag zo, maar dat komt omdat ik mezelf ben, ik hoor niet in een hokje)


Love

Laura

hokje kan je ook vervangen door 'groep' en elk mens behoord tot meerdere groepen, dat is een feit en daar is ook niks mis mee..lijkt mij zow : \

nou...toen me ouders gingen scheiden en ik veel problemen had...ben ik wel heel erg veranderd....ik was vroeger lief meisje etc. en was toen veranderd in een meisje altijd zwarte kleren ik hield alleen nog maar van duister en liet me gezicht vol piercen etc. ik vind wel dat als je problemen hebt dat je dan beter kan praten met alternative mensen dan met 'kakkers' om het maar ff zo te zeggen.... de alternative mensen begrijpen je vaak beter dan andere...vind ik dan he...

op dat punt ben ik het wel met je eens. Ik heb altijd het gevoel dat als ik iets persoonlijks wil delen, dat ik mijn ei beter kwijtkan bij een 'alternatief' persoon. Ik heb het idee dat zij beter luisteren, en meer sympathie tonen.

mijn denken, is als je alternatief bent, dat je op zich een vrij losser persoon bent. Je durft meer voor jezelf uit te komen en jezelf veel opener op te stellen.
Het zijn allemaal verschillende soorten culturen eigenlijk. Zou je 'kakkers' snel over problemen horen praten? Nee, dat is een schaamte. Zou je standaart mensen er snel over horen praten? Nee, ze zijn onzeker en weten niet snel of ze iemand daar over kunnen vertrouwen.
Skaters, Alto's, Punkers e.d. hebben een totaal ander soort cultuurtje. Het maakt hun niet uit hoe andere mensen zijn of wat ze aanhebben, als ze maar worden genomen zoals ze zijn.
Ze hebben een lossere leefcultuur en daar zou het maybe wel aan kunnen liggen.

Zie het als een Marokkaanse en een Nederlandse cultuur. Als je in Marokko onder je 15de ontmaagd wordt, wat gebeurd er dan? En wat als je in Nederland onder je 15de ontmaagd wordt?
Dat zijn ook twee verschillende reacties op dezelfde dingen:)

en trouwens, ik WAS depressief en ik BEN alternatief:p
Ben ik nou een alternatief van het standaart alternatieve?:p

een alternatieve alto is wat jij bent ;)

Ik luister al heavy metal sinds mn 11e ofzow...
Sindsdien ben ik nu Gothic Metal, Death Metal, Black metal etc. gaan luisteren, heb mn haar laten groeien draag kettingen, zwarte kleren, (echte) tribal longsleeves enzow,draag kisten,spikes soms, op feesten make-up etc.

Mensen die gaan meteen allerlei dingen denken alleen al door je uiterlijk. Brugklassertjes zie je ook altijd heel erg bang kijken als ik en wat vrienden en vriendinnen ergens zitten of lopen.

Voorbeeld:

Komt een bruggertje die ons wel aardig vind met een van mn vriendinnen praten. Komt een ander ventje hey ga jij met heksen om?

dat soort dingen... Behoorlijk lullig trouwens hoe klasgenoten op ons reageren. Lelijkerds enzo. en tegen meisjes zeggen ze dan ja jullie dragen van die oogschaduw makup enzow en paarse lippenstift omdat je lelijk bent en dan kan je zeggen dat je niet lelijk bent maar dat zelf hebt gedaan.

Daar wordt ik vaak nogal pissed off van als jullie begrijpen...

ben ik het helemaal mee eens :)

ik ben zoals ik ben mensen accepteren me maar zoals ik ben ik ben depresief geweest heb veel meegemaakt ik luister naar andere mensen heb piercings luister metal ik ben gewoon ik en wie mij stom raar of wat dan ook vind die kijkt maar de andere kant op das dan lekker hun probleem

zo dat moest ik ff kwijt

Er is inderdaad niets mis mee om tot een bepaalde groep te behoren, maar ik vind gewoon dat ik mezelf ben.
Ik vind niet van mezelf dat ik gothic, alternatief, of weet ik veel wat ben, ik vind gwoon dat ik mezelf ben.
;) :o ;)

Naja, het lijkt mij vrij simpel. Als je je helemaal happy voelt en je bent ontzettend sociaal en één en al lachen 24-7, ga je niet naar teksten luisteren als 'Nobody Loves me', 'I'm a creep', etc. Alternatieve muziek heeft vrijwel altijd zulk soort teksten. En als het de teksten niet zijn, dan is het wel de depressieve of aggressieve 'toon' van de muziek. Bij die muziek hoort dan weer een bepaalde lifestyle, zwart kleden enzo, en daar zal je 't hebben.

Ik zie niet helemaal een connectie tussen "alternatief geklede" mensen en depressies trouwens, want ik ken genoeg skaters die alleen zo gekleed gaan omdat ze 't 'cool' vinden. (Al geven ze dat niet toe.) Maar ja, zij hebben zich dan ook vaak niet verdiept in alt. muziek, het gaat vaak niet verder dan 'Guttermouth - Skater's anthem' ed.

Helemaal mee eens

Gutterwie ?