Totaal anders zijn en toch een relatie aangaan?
 

Ik zit met een soort van probleem en ik zou graag jullie mening erover willen horen.

Ik ken een jongen al best lang, we kunnen heel goed met elkaar overweg: er is zeg maar een soort van klik:) Hij is verliefd op mij en ik ook op hem, maar toch is er iets wat mij ervan weerhoudt iets met hem te beginnen. We zijn namelijk zo anders. Gewoon echt elkaars tegenovergestelden... hoe hard ik ook denk ik zie geen 'overeenkomsten' tussen ons. Ik dacht wel altijd dat het niet erg was een relatie met iemand te hebben die helemaal je tegenpool was, maar nu ik er zelf 'in zit' weet ik het niet meer zo goed. Dat kan toch niet goed gaan? Zijn hobby's zijn mijn anti-hobby's en andersom zeg maar :) Ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik vind hem echt superleuk dat weet ik zeker, toch twijfel ik (om bovengenoemde reden) en ik weet daarom ook niet of het wel goed is iets met hem te beginnen.

Iemand hier ervaring mee ofzo?

Wellicht vullen jullie elkaar mooi aan.

Wat is de band tussen jullie dan nu?
Kennen jullie elkaar goed? Gaan jullie veel met elkaar om? Is er sprake van een vriendschap, en dan een hechte vriendschap?

Als dat allemaal het geval is, gaat dat dan allemaal ook goed?

Het is niet te voorspellen of het goed zal gaan of niet, maar dat weet je eigenlijk nooit. Misschien gaat het geweldig, misschien gaat het absoluut niet.. Ik denk dat je daar alleen écht achter zult komen door het te proberen, vind je het dat risico waard?

Je leert elkaar pas echt kennen als je het probeert.

Jullie gevoel voor elkaar is een gemeenschappelijke factor;).

Ik zou het proberen, je komt er vanzelf achter of het werkt of niet. Je hoeft niet perse dezelfde dingen leuk te vinden, als je elkáár maar heel leuk vindt, en het ook samen leuk kunt hebben. 'T is misschien wel moeilijker, maar ik denk zeker de moeite van het proberen waard:).

Het is natuurlijk geen garantie, maar.... mijn moeder en haar vriend zijn echt totaal verschillend, en dat gaat al 2 jaar goed :)

Mijn mening: als jullie elkaar echt heel leuk vinden kun je het altijd proberen

Precies. Dat gemiemel vooraf altijd. Wie niet waagt, wie niet wint.

Blijkbaar zijn jullie diep van binnen gelijk genoeg om wat voor elkaar te voelen. De rest zijn uiterlijkheden, die veranderen toch nog zo vaak. Die favoriete hobby van nu kan je over een paar jaar volslagen koud laten. Maar je bent nog steeds dezelfde persoon van binnen. Wees maar niet bang, het gevoel is er, en dat is het enige dat telt.

ik heb ook 2,5 jaar een relatie gehad met een totaal ander persoon (uiteindelijk bleek het ook totaal niks) het kan best wel werken denk ik, tegenpolen trekken elkaar toch altijd aan??
mijn vriend en ik zijn ook best verschillend maar toch ook weer een beetje tzelfde :rolleyes:

Mijn ex-vriend was op de meeste vlakken anders dan ik, en het is voor een groot deel daardoor uitgegaan, maar ook doordat we ook wat overeenkomsten hadden (ontzettende koppigheid bijvoorbeeld... en onzekerheid... en lichtgeraaktheid...). Als je helemáál van elkaar verschilt, heb je daar geen last van:P

Joh, als je verlief bent, gewoon doen. Zoals nare man al zei: wie niet waagt, wie niet wint.

Mijn vriend en ik zijn op vele gebieden heel verschillend van elkaar, maar dat is totaal geen probleem. Hij is bvb. eerder verlegen, terwijl ik heel spontaan ben; ik ben heel ambitieus, hij niet; enz.

Maar zolang je nog veel overeenkomsten hebt en het fijn hebt samen is dat echt geen enkel probleem.

Ik snap wel dat het een soort van probleem is voor je. Maar toch als je hem leuk vindt en hij jou, het is het proberen waard, voor hetzelfde geld gaat het wel gewoon goed tussen jullie. Je moet je er nu niet te druk over maken, dan maak je je druk over dingen waar je toch niks aan kunt doen/ die je niet kunt weten.

Mijn vriendje heeft trouwens ook een vriend die best wel anders is dan zij; hij drinkt, rookt, blowt, allenmaal best veel terwijl zij dat allemaal niet doet. Verder soms denk ik wel eens van die jongen past totaal niet bij je, maar toch is ze heel erg blij met hem :)

Ik heb er geen ervaring mee, maar toch zou ik m'n gevoelens er niet voor opzij schuiven. Ik zou m'n hart laten spreken in plaats van m'n hoofd.
En gewoon een leuke relatie aangaan, maar me dan ook niet teveel druk maken over die verschillen. Probeer een gulden middenweg te vinden!

mijn vriend is ook het tegenovergestelde van mij en ik dacht in het begin dat dat eventueel wel problemen zou geven. Niets is echter minder waar; we leren juist veel van elkaar doordat we zo verschillend zijn. We hebben ons altijd open gesteld voor de ander zijn interesses. Ik had bijvoorbeeld een hekel aan bowlen terwijl mijn vriend dat juist wel leuk vind samen met vrienden. Na een paar keer meegegaan te zijn, moet ik toegeven de lol er ook wel van in te zien. Ik was a-sportief maar heb door mijn vriendje wat meer interesse in sport gekregen (tour de france vind ik echter nog steeds kut). Door mij (ik ben wat meer theoretisch ingesteld) is mijn vriend van plan binnenkort eens een boek op te pakken om te kijken of hij lezen leuk vind.
Natuurlijk is dit niet het geval bij alle interesses, aangezien er gewoon dingen zijn die je anti-hobby zullen blijven, hoe open je jezelf er ook tegenoverstelt, maar dat geeft toch niet? Zolang jullie elkaar gewoon vrij laten en de verschillen accepteren van elkaar zal het allemaal wel meevallen en misschien juist leuk zijn.
Als het niet werkt jammer dan, maar niet geschoten is altijd mis.

Wat moet ik me bij een 'anti-hobby' voorstellen ?

Jij doet aan ballet en hij breekt in zijn vrije tijd graag andermans benen ?

:D

hm ik heb dat opzich nu ook wel. Hij is totaal anders eigenlijk.
hij: sportief, feesterig, drinkerig, blowerig, ander soort kleren, ander soort muziek
ik: onsportief, rustig, nier drinkerig of blowerig, en dus ander soort kleren en muziek. Mja als we samen zijn maakt dat niet zo uit. Dan merk ik er weinig van. Alleen met als we tv kijken en er staat een liedje op dan vind hij et bijv stom en ik leuk. of dat hij in het weekend is uitgeweest en dat ik maar een boek heb gelezen ofzo. maarja het gaat tog al tijdje goed, we accepteren elkaar blabal. het kan wel werken dus.