ijzig
 

IJzig

Op de kille vlakten
van mijn geheugen
In de koudste hoek
van mijn gevoel
Tussen waarheid
en een leugen
Zit je stil
en zonder doel

Al het leven
is vergeten
Al jouw vuur
is nu gedoofd
Je bent verbitterd
en verbeten
Niets meer waar je
in gelooft

De stilte daar
is oorverdovend
De kilte gaat
tot op het bot
De voorspellingen
niet veelbelovend
Bevroren blijven
lijkt je lot

Afstandelijk kijk je
in m’n ogen
De kou trekt voelbaar
door me heen
Een redding niet
in mijn vermogen
Dus laat ik je toch
maar weer alleen

Ik laat je zitten
op die vlakte
Laat je stikken
in de kou
Vlucht nu voor
mijn eigen zwakte
Vlucht voor wanhoop
vlucht voor jou


© Sanne april 2002

Dit vind ik een heel sterk gedicht!
een mooi rijmschema
duidelijke taal/inhoud
wel:(
en leest heel goed weg!
...mooi hoor!!:)

liefs,
mariamne

harstikke mooi gedicht, het loopt echt lekker.....

mooi, sad, en loopt best goed...

hij is mooi. hij loopt goed door het aantal lettergrepen dat je steeds in de zin zette. ik vind het 'thema' ook goed beschreven.
erg mooi.

Wat leuk om zo'n positieve reacties te krijgen!

Het gedicht is trouwens geschreven voor een opdracht voor tekenen. Ik ga het waarschijnlijk in een schilderij verwerken.



Oh ja, de zin

loopt beter als "laat" en "ik" worden omgedraaid. Dit heb ik veranderd in het bestandje waar het in is opgeslagen, maar hier kan ik die post niet meer wijzigen.


:)

heel mooi! loopt lekker, leest lekker en ook nog eens een mooie inhoud (tekst)...

SUPER!

:D Rupsje